IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ποιοι πανηγυρίζουν για την ανατροπή στην Τυνησία. Ο ενθουσιασμός τους δεν κρύβεται. Σχολιαστές στα μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρών όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υποδέχθηκαν τις εξελίξεις στην Τυνησία με ανυπόκριτη χαρά. Πρόκειται βέβαια για χώρες όπου δεδομένου του ελέγχου της ενημέρωσης οι απόψεις αυτές παραπέμπουν σε επίσημη γραμμή. Και όπου η μακρά αντιπαράθεση με τους κατά τόπους κλάδους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (και το δίδυμο Τουρκίας-Κατάρ που θεωρείται ότι τους ενισχύει) αποτελεί το κύριο ερμηνευτικό κλειδί και για όσα συμβαίνουν στην "γενέτειρα” της "Αραβικής Άνοιξης”. "Η Τυνησία εξεγείρεται ενάντια στην Αδελφότητα” έγραφε η σαουδαραβική εφημερίδα Okaz. Για "γενναία απόφαση προκειμένου να σωθεί η Τυνησία έκανε λόγο το εμιρατιανό τηλεοπτικό δίκτυο News24. "Η Αδελφότητα έχασε το τελευταίο της προπύργιο στην περιοχή” υποστηρίζει η αιγυπτιακή εφημερίδα Al Ahram. Όλα αυτά μετά την (οριακής συντ

   Τακτική "αλά Λιβύη" ετοιμάζει η Τουρκία στην Υεμένη:  Σκληρή προειδοποίηση Χούθι προς Ερντογάν. Ένα μέλος του Ανώτατου Πολιτικού Συμβουλίου στην Υεμένη, το εκτελεστικό όργανο της κυβέρνησης των ανταρτών Χούθι που εδρεύει στη Σαναά, προειδοποίησε την Τουρκία ενάντια σε οποιαδήποτε παρέμβαση στη χώρα. Εάν το πράξει, είπε ο Αμπντούλ Γουαχάμπ αλ-Μαχμπάσι, δεν θα είναι καλύτερη από τη Σαουδική Αραβία, η οποία ηγείται ενός πολέμου που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ στη χώρα από το 2015. Ο αλ-Μαχμπάσι επικαλέστηκε το κρατικό πρακτορείο IRNA του Ιράν, για τις πληροφορίες και είπε: "αν Τούρκοι στρατιώτες μπουν στην Υεμένη θα έχουν μια μοίρα χειρότερη από εκείνη αυτών που επιχείρησαν κάτι παρόμοιο στο παρελθόν" Τόνισε ότι, "με όλο το πετρέλαιο [χρήματα] στην κατοχή τους, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών και των Αραβών του Περσικού Κόλπου και μισθοφόροι νικήθηκαν στην Υεμένη και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να βρουν μια διέξοδο από το αυτοδημιούργητο τέλ

Γιατί αντιπαρατίθενται Τουρκία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. "Όταν έρθει η ώρα θα γίνει ο λογαριασμός" για τις ενέργειες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Συρία και τη Λιβύη, προειδοποίησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, σε συνέντευξή του στο δίκτυο al Jazeera, διερωτώμενος ρητορικά "από πού προέρχεται αυτή η εχθρότητα, αυτές οι κακές προθέσεις, αυτή η ζήλια" του Αμπού Ντάμπι. "Δεν γίνεται διαχείριση των σχέσεων με απειλές και δεν χωράνε αποικιοκρατικές αυταπάτες στη σημερινή εποχή", απάντησε μέσω Twitter ο Εμιρατιανός υπουργός Εξωτερικών Ανουάρ Γκαργκάς, καλώντας την Τουρκία να σταματήσει να ανακατεύεται στις υποθέσεις των αραβικών χωρών. Ο μικρός αυτός ρητορικός πόλεμος του σαββατοκύριακου (ο οποίος βρήκε συνέχεια και με δηλώσεις συμπαράστασης άλλων αραβικών μοναρχιών, όπως το Μπαχρέιν, προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) φωτίζει την σύγκρουση που δεσπόζει στην συγκυρία μεταξύ όλων των άλλων που διαπερνούν την ευρύτερη Μέση Αν

Η Τουρκία του Ερντογάν ζωντανεύει τους χειρότερους εφιάλτες του προέδρου Σίσι  και του αιγυπτιακού βαθέος κράτους (φωτ. A.P.). Το αγεφύρωτο ρήγμα Σίσι - Ερντογάν. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Ντόναλντ Τραμπ κάλεσε τον Ταγίπ Ερντογάν σε δείπνο εργασίας με τον Αμπντελφατάχ Σίσι, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, σε μια απόπειρα να ρίξει κάποιες γέφυρες συμφιλίωσης. Ο Τούρκος πρόεδρος απέρριψε μετά βδελυγμίας την ιδέα, δηλώνοντας ότι δεν θα δεχόταν για τίποτα να φωτογραφηθεί με τον ισχυρό άνδρα της Αιγύπτου. Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία, τουλάχιστον από τον Ιούλιο του 2013, όταν ο Σίσι ανέτρεψε τον τότε πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων και σύμμαχο του Ερντογάν. Για τον Σίσι, το πολιτικό Ισλάμ είναι όχι απλά μια λανθάνουσα πολιτική απειλή για το καθεστώς του (η οποία θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί στις δύσκολες συνθήκες της οικονομικής κρίσης), αλλά και μια υπαρξιακή απειλή για το εθνικό κράτος που οικοδομήθηκε πάνω στα ερείπια της οθωμα

Μία ακόμη ήττα για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Την περασμένη εβδομάδα, το Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιορδανίας αποφάνθηκε την διάλυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην χώρα. Ένα ακόμη πλήγμα για την πολιτική οργάνωση, αλλά και για την Τουρκία η οποία βασίζει την περιφερειακή της πολιτική στην επικράτηση των Αδελφών Μουσουλμάνων στις αραβικές χώρες. Ένας ακόμη δυνητικός σύμμαχος του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή ηττήθηκε. Θα αναρωτηθεί κανείς: τι σχέση έχει η Τουρκία με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους; Είναι πασιφανές ότι, στο πλαίσιο του νεο-οθωμανισμού και του πανισλαμισμού που εκφράζουν την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας του Ερντογάν, η υποστήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων αποτελεί τμήμα της περιφερειακής στρατηγικής της Άγκυρας. Η στρατηγική αυτή έχει αποτύχει: από το 2013 κι ύστερα, οι υποστηρικτές του πολιτικού Ισλάμ στη Μέση Ανατολή έχουν μετρήσει πολλές ήττες γεγονός που απομακρύνει την Τουρκία από τον απώτερο πολιτικό σκοπό της, την περιφερειακή ηγεμονία. Όμως γι

  Φωτογραφία αρχείου  - Πλοίο του αιγυπτιακού πολεμικού ναυτικού  (LOIC VENANCE VIA GETTY IMAGES) Το δίλημμα της Αιγύπτου λύνεται με πραγματισμό από το ίδιο το Κάϊρο. Γιατί ο ρόλος της Αιγύπτου για τις ελληνικές επιδιώξεις είναι πολύ σημαντικός. Σε όσα διαδραματίζονται στη Μεσόγειο, η οποία είναι η γέφυρα της Ευρώπης με την Ασία και την Αφρική και επομένως, μια κρίσιμη περιοχή της Περιμέτρου (Rimland) ο έλεγχος της οποίας θα αναδείξει και τον ηγεμόνα του 21ου αιώνα, η Άιγυπτος παίζει κρίσιμο ρόλο για τους εξής λόγους: 1. Η Αίγυπτος ελέγχει ένα από τα 7-8 σημεία ασφυξίας του κόσμου και ευρύτερα, από τον έλεγχό της εξαρτάται ακόμη ένα, νότια της Ερυθράς Θάλασσας. 2. Η Αίγυπτος είναι το κρηπίδωμα του αραβικού κόσμου, η χώρα που κάποτε έκανε πολιτική τον παναραβισμό και μαζί με τη Σαουδική Αραβία αλλά και την Ινδονησία, παίζουν σημαντικό ρόλο για το Ισλάμ. 3. Η Αίγυπτος είναι μια πολύ μεγάλη χώρα, με ισχυρό στρατό και έως τώρα κρατά τις ισορροπίες εντός της, απ

Αφρική… αποσταθεροποίηση από τους Ισλαμιστές  και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Αφρική δεν έμεινε αμέτοχη, απλώς απέτυχε να κινηθεί άμεσα ώστε να αποκαταστήσει την ειρήνη και τη σταθερότητα μετά την πτώση του Καντάφι και τη διάλυση των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας. Η αποτυχία αυτή επέτρεψε στο Ισλαμικό Κράτος να εδραιωθεί στη χώρα, ενώ  παράλληλα  προσέλκυσε  άτομα  που  ανέκαθεν  ήθελαν  να αποκομίσουν  παράνομα  και  γρήγορα  κέρδη  από  την Ήπειρο.  Οι αποικιακές φιλοδοξίες των νεοοθωμανών Τούρκων προβάλλονται ξανά στη Βορειοανατολική Αφρική. Η Τουρκία έστειλε στρατιώτες, χειριστές οπλικών συστημάτων αλλά και μισθοφόρους ακραίους ισλαμιστές στη Λιβύη με το πρόσχημα της υποστήριξης της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης στην Τρίπολη. Οι Τούρκοι, οι πρώην αποικιακοί έμποροι σκλάβων, επέστρεψαν στην Αφρική για να δημιουργήσουν ακόμη περισσότερα προβλήματα στην ήπειρο. Από το 2013, μετά και την πτώση του Πρόεδρου Μοχάμεντ Μόρσι (υποστηρικτή Μουσουλμανικής αδελφό