Μονά-ζυγά δικά τους.
Περιμέναμε με αγωνία τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, μπας και καταλάβουμε πού πάει το πράγμα. Αναρωτιέμαι όμως γιατί είχαμε προσδοκίες. Οποιος έχει διαβάσει την έκθεση πάνω στην οποία γίνεται η συζήτηση και έχει παρακολουθήσει την αντιπαράθεση μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου πρέπει, στην καλύτερη περίπτωση, να σκίσει τα πτυχία του (αν έχει), τα μεταπτυχιακά του (αν είναι πραγματικά και όχι πλαστά σαν αυτό που παρουσίασε ο Ντάισελμπλουμ), τα διδακτορικά του (εφόσον τα έχει πάρει από κάποιο Πανεπιστήμιο της προκοπής και όχι από διάφορα ιδιωτικά κολέγια της συμφοράς) και να προβληματιστεί για το επίπεδο της δημοκρατίας. 'Εχουμε και λέμε: 1) Αναφέρει το ΔΝΤ ότι ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% σε βάθος δεκαετίας, αν πιαστεί, θα είναι παγκόσμιο δημοσιονομικό ρεκόρ. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην οικονομική ιστορία. ● Τι απαντά ο Σόιμπλε επ’ αυτού; - «Δεν με νοιάζει τι λέτε, εγώ αυτό θέλω κι αυτό θα επιβάλω πάση θυσία». -