IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Κακοποίηση ζώων και αντρική βία. Η γυναίκα μου γράφει αστυνομικά και, όπως κάθε συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας, έχει στο προσκεφάλι της το αυτοβιογραφικό βιβλίο του ειδικού ερευνητή τού FBI Τζον Ντάγκλας, «Στο μυαλό των σίριαλ-κίλερς. Η ψυχολογία στην υπηρεσία της δίωξης εγκλήματος» (στα ελληνικά κυκλοφορεί, σε μετάφραση Έφης Φρυδά, από τις Εκδόσεις Μελάνι : 469 σελίδες, α΄ έκδ. 2004). Είναι το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η εξαιρετική σειρά «Mindhunter» του Netflix, την οποία έχουν δει και στην Ελλάδα πάρα πολλοί τηλεθεατές. Και είναι το πρώτο βιβλίο στον τομέα του που περιγράφει βήμα-βήμα το πώς φτιάχτηκε, από το τίποτα σχεδόν, ένας νέος κλάδος της επιστήμης της ψυχολογίας, πώς γεννήθηκαν οι πρώτοι profilers της Δίωξης, πώς εντοπίστηκαν, συνελήφθησαν και ομολόγησαν ορισμένοι με βάση κάποια στοιχεία μόνο και χωρίς μαρτυρίες κλπ. κλπ. Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, και μία μαρτυρία από πρώτο χέρι. Παρακολουθώντας τις έρευνες της ομάδας αυτής τού FBI καθώς παίρνει συν...

Αν εξαιρέσουμε τα εγκλήματα μεταξύ των ανδρών, τα οποία οφείλονται κυρίως σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών (σε περιπτώσεις εγκληματικών οργανώσεων), στην καθημερινότητα  καταγράφονται δεκάδες βιασμοί και δολοφονίες γυναικών από το λεγόμενο ισχυρό ανδρικό φύλο. Η κοινωνία παρακολουθεί άναυδη το φαινόμενο, ενώ, συγχρόνως, την τρίτη ημέρα είναι πρόθυμη ήδη να το ξεχάσει. Η τελευταία περίπτωση της δολοφονίας της νεαρής φοιτήτριας στη Ρόδο επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό μου. Η ωμότητα και η βαρβαρότητα με την οποία εκτελέστηκε αυτή η δολοφονία από τα δύο νεαρά αγόρια (την πέταξαν ζωντανή από τα βράχια στη θάλασσα), μας βάζει να ξανασκεφτούμε τι ακριβώς είναι αυτό που συμβαίνει μέσα στον ψυχισμό του ανθρώπου και μπορεί να σπάει  κάθε όριο ανθρώπινης ηθικής!    Όταν έπεσαν στα χέρια μου τα βιβλία του βιογεωγράφου και εξελικτικού βιολόγου καθηγητή Jared Diamond "Το ανθρώπινο ζώο" και του ανθρωπολόγου Robert Ardrey "Der Wolf in uns" (Ο λύκος μέσα μας),  προσπάθησα να α...

Η τέχνη ανέκαθεν φλέρταρε με το έγκλημα και την τιμωρία και μεγαλουργούσε κάθε φορά που το ανθρωποκτόνο χέρι ήταν γυναικείο. Αναζητήσαμε τα μυστικά και τα πειστήρια στα πιο εμβληματικά έργα του πιο σπουδαίου μουσείου του κόσμου Το έγκλημα - φαινόμενο εγγενές σε κάθε κοινωνία και κάθε εποχή - είναι παρόν στις τέχνες διαχρονικά, τόσο στις περιγραφικές όσο και - έστω με μικρότερη συχνότητα - στις πλαστικές. Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, πως σε ένα μουσείο-θεματοφύλακα πολιτισμών όπως το   Λούβρο    η ανθρωποκτονία αναπαρίσταται σε μουσαμά, σε μάρμαρο, σε πηλό.  Οταν απομακρυνθεί κανείς από την τετριμμένη διαδρομή «Νίκη της Σαμοθράκης - Μόνα Λίζα - Αφροδίτη της Μήλου», είναι σίγουρο πως θα βρεθεί - ανάμεσα στα άλλα - πρόσωπο με πρόσωπο με τον δράστη ή το θύμα κάποιας δολοφονίας. Και ο θεατής από τη θέση του αυτόπτη μάρτυρα προσλαμβάνει τη δολοφονία όχι πια με κριτήρια ηθικά ή δικαιικά, αλλά καθαρά αισθητικά. Ως μάρτυς της σκηνής, νιώθει τον τρόμο ...