IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Οι Αμερικανοί πεθαίνουν πλέον νωρίτερα.   Του Κώστα Ράπτη Οι μεγαλύτερες αμερικανικές επιχειρήσεις αισιοδοξούν. Αν όχι για το κόστος της ενέργειας ή τον πληθωρισμό, τουλάχιστον για τη μείωση, κατά αρκετά δισεκατομμύρια, των συνταξιοδοτικών τους υποχρεώσεων. Και ο λόγος είναι αρκούντως μακάβριος. Οι Αμερικανοί πεθαίνουν πλέον σε ηλικία μικρότερη από ό,τι προβλέπουν οι αναλογιστικές μελέτες. Η σταθερή αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης θεωρείται περίπου αυτονόητη για τις ανεπτυγμένες βιομηχανικές κοινωνίες (απουσία πολέμων ή πανδημιών) και αυτή ήταν πράγματι η περίπτωση των ΗΠΑ τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως η αύξηση αυτή έχει "φρενάρει” τα τελευταία χρόνια. Ίσως μάλιστα και να έχει αντιστραφεί. Την προηγούμενη διετία, τουλάχιστον 12 μεγάλες επιχειρήσεις, από τη Verizon μέχρι τη General Motors, μείωσαν κατά 9,7 δισ. δολάρια τις εκτιμήσεις τους για τα ποσά που θα οφείλουν στο συνταξιοδοτημένο προσωπικό τους, σύμφωνα με ανάλυση των εταιρικών ισολογισμών από το Bloomberg. Και μολονότ

Η μεγαλύτερη δωρεά που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της τηλεόρασης ανήκει στον δημοφιλή κωμικό  Τζον Όλιβερ , παρουσιαστή του  Last Week Tonight.  Ο παρουσιαστής αποφάσισε να μην μοιράσει δώρα, όπως συνήθως γίνεται στα τηλεοπτικά σόου, αλλά να απαλλάξει  9.000 Αμερικανούς  από τα χρέη τους στο σύστημα υγείας. Ο Oliver εξήγησε on camera πως  εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στις ΗΠΑ  χρωστούν συνολικά  12 τρισεκατομμύρια δολάρια  στο αμερικανικό σύστημα υγείας. Τα περισσότερα από τ α ληξιπρόθεσμα αυτά χρέη πωλούνται σε εισπρακτικές εταιρίες  οι οποίες κυνηγούν με κάθε τρόπο τους οφειλέτες για να πάρουν τα λεφτά.  Ακόμη και με απειλές.  «Η αγορά του χρέους είναι βρόμικη επιχείρηση, που χρειάζεται επειγόντως μεγαλύτερη εποπτεία. Έτσι, όπως είναι η κατάσταση  ο κάθε ηλίθιος μπορεί να μπει σε αυτή τη δουλειά.  Και μπορώ να αποδείξω πόσο ανησυχητικά εύκολο είναι» τόνισε ο Oliver.  Στη συνέχεια εξήγησε ότι  ο ίδιος δημιούργησε μια απλή εταιρεία , την Central Asset Recovery Pr

(...) Φυσικά, στη διαμάχη Ρεπουμπλικανών-Δημοκρατικών σημασία δεν έχουν οι αριθμοί, αλλά η αντίληψη για την αξία της ανθρώπινης ζωής και την ισότητα. Τα πράγματα είναι απλά για την αμερικανική Δεξιά: Αν έχεις λεφτά ζεις, αν δεν έχεις πεθαίνεις. Αν είσαι άνεργος, ας πρόσεχες. Αν είσαι χαμηλόμισθος, προσπάθησε να τα καταφέρεις καλύτερα και αν δεν μπορέσεις, κρίμα. Το μωρό που γεννήθηκε σε άπορη οικογένεια δεν είναι απαραίτητο να μεγαλώσει υγιές και οι γονείς του καλό θα ήταν να μην το είχαν φέρει στον κόσμο. Η μάχη δεν έχει να κάνει με την ιδεολογία και τις συνταγές οργάνωσης της οικονομίας, αλλά με τον ανθρωπισμό. Είναι μια μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού, του φωτός και του σκοταδιού, όπως έλεγε σε άλλη περίπτωση ένας από αυτούς για να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Αλ Κάιντα. Πίσω από τις ιδεοληψίες και τα δόγματα των Ρεπουμπλικανών υπάρχει μια αξιακή επιλογή, ότι το ένα τρίτο των κοινωνιών αξίζει να έχει δικαιώματα και επιλογές, δηλαδή ελευθερία. Το ένα

  Λένε πως μπορείς να κρίνεις την αξία ενός άντρα από την ποιότητα των εχθρών του. Αν η ίδια αρχή ισχύει και για τα νομοθετήματα, τότε ο Νόμος για την Προσιτή Περίθαλψη (Affordable Care Act ή ACA) - που υπογράφηκε πριν δύο χρόνια, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί - αξίζει τις υψηλότερες τιμές. Ο νόμος αυτός - γνωστός στους αντιπάλους του σαν «Obamacare», αλλά στους γνώστες της αλήθειας ως…«ObamaRomneycare» - δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητός, αφού αποτελεί ουσιαστικά έναν δικομματικό συμβιβασμό, που μάλιστα υπαγορεύτηκε από την πολιτική ανάγκη να αλλάξουν μεν οι σημερινές μέθοδοι ασφαλιστικής κάλυψης, αλλά χωρίς να χτυπηθούν πραγματικά τα παγιωμένα συμφέροντα στον κλάδο περίθαλψης. Όμως το τέλειο είναι εχθρός του καλού: με όλες τις ατέλειες της, η μεταρρύθμιση αυτή μπορεί να κάνει μεγάλο καλό στην χώρα. Ένας δείκτης, μάλιστα, του πόσο καλός είναι ο συγκεκριμένος νόμος, είναι η διαφαινόμενη αδυναμία των επικριτών του να τον πολεμήσουν με τίμια επιχειρήματα.

Ελεύθερος να πεθάνεις Tου Paul  Krugman   Το Βήμα/ The New York Times Πίσω στο 1980, ακριβώς όταν η Αμερική έκανε την πολιτική της στροφή προς τη Δεξιά, ο Μίλτον Φρίντμαν «δάνεισε» τη φωνή του στην αλλαγή μέσα από την διάσημη τηλεοπτική εκπομπή «Free to Choose» («Είσαι ελεύθερος να διαλέξεις»). Από επεισόδιο σε επεισόδιο, ο προσηνής οικονομολόγος ταύτισε την ελεύθερη οικονομία με την προσωπική επιλογή και δύναμη, ως ένα ελπιδοφόρο όραμα που θα απηχούσε και θα ενίσχυε ο Ρόναλντ Ρίγκαν. Αλλά αυτό ήταν τότε. Σήμερα το «ελεύθερος να διαλέξεις» έχει μεταβληθεί σε «ελεύθερος να πεθάνεις». Όπως θα φαντάζεστε, αναφέρομαι σε αυτά που συνέβησαν κατά το ντιμπέιτ με το ρεπουμπλικανικό κόμμα για την προεδρία. Ο Γουόλφ Μπλίτζερ από το CNN ρώτησε τον βουλευτή Ρον Πολ τί θα έπρεπε να γίνει αν ένας 30χρονος άνδρας που έχει επιλέξει να μην πληρώνει ασφάλιση, ξαφνικά βρεθεί σε ανάγκη εξάμηνης εντατικής περίθαλψης. Ο κ. Πολ απάντησε, «Αυτή είναι η ελευθερία - το να παίρνεις τα ρί