IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν   Το Ριάντ δίνει στον Λίβανο τη χαριστική βολή. Πώς καλύπτει κανείς την αποτυχία των στρατιωτικών του τυχοδιωκτισμών απέναντι στον φτωχότερο γείτονά του; Πολύ απλά: επιλέγοντας ένα άλλο μικρό και ευάλωτο κράτος στο οποίο να ξεσπάσει την οργή του. Είναι η συνταγή του ισχυρού άνδρα της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Η Σαουδική Αραβία και μερικές ακόμη μοναρχίες της επιρροής της (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Κουβέιτ) ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους από τον Λίβανο και αντιστοίχως έδωσαν προθεσμία 48 ωρών στους Λιβανέζους πρεσβευτές να εγκαταλείψουν το δικό τους έδαφος. Επιπλέον διέκοψαν τις εισαγωγές προϊόντων από τον Λίβανο ενώ προσανατολίζονται και στην διακοπή αποστολής εμβασμάτων προς την Χώρα των Κέδρων από την ογκώδη λιβανέζικη διασπορά που διαβιοί και εργάζεται στον Περσικό Κόλπο. Πλήγμα Το πλήγμα είναι τεράστιο για μία χώρα η οποία έτσι και αλλιώς μαστίζεται, εδώ και δύο χρόνια, αλλά με ιδιαίτερη ένταση μετά την πολύνεκρη έκρη

  Λίβανος: Το νέο αυτογκόλ των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή Εργάζονται οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους για να εξασφαλίσουν (αθέλητα) άλλη μία επιτυχία στο Ιράν και τους συμμάχους του στη Μέση Ανατολή; Η απάντηση φέρεται πως είναι παραδόξως θετική – και στον απόηχο της αμερικανικής αποχώρησης από το Αφγανιστάν κυοφορείται ένα ακόμη πλήγμα, λιγότερο θεαματικό αλλά όχι λιγότερο ουσιαστικό, στην αξιοπιστία της υπερδύναμης. Η οικονομική και κυβερνητική κρίση του Λιβάνου έφερε την Ουάσιγκτον στην ιδιόμορφη θέση να πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην χαλάρωση των κυρώσεων προς τη Συρία του Άσαντ και την καταστροφή των ερεισμάτων της στη Χώρα των Κέδρων. Η κατάρρευση πρόπερσι της "πυραμίδας” που συνιστούσε το τραπεζικό σύστημα του Λιβάνου, μετά και την θέσπιση αμερικανικών κυρώσεων εναντίον τραπεζών συνδεόμενων με την σιιτική λιβανική οργάνωση Χεζμπολλάχ, και η αδυναμία σχηματισμού βιώσιμης κυβέρνησης στο πλαίσιο του "κοινοτικού” συστήματος κατανομής των αξιωμάτων στα διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα

Είναι ο Λίβανος ο επόμενος στόχος της Τουρκίας;   Ο Λίβανος βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση. Η οικονομία καταρρέει, η χώρα είναι ακυβέρνητη καθώς τα κόμματα δεν συμφωνούν σε μια νέα κυβέρνηση, η κοινωνία δοκιμάζεται από την πανδημία του κορονοϊού και το προσφυγικό ζήτημα δεν έχει λυθεί. Η ανομοιογενής λιβανική κοινωνία συνεχίζει να μην έχει μια ενιαία εθνική ταυτότητα και είναι διαχωρισμένη με βάση τα θρησκευτικά δόγματα των Λιβανέζων, καθιστώντας έτσι την χώρα μια «αρένα» για τους περιφερειακούς ανταγωνισμούς στη Μέση Ανατολή. Διαχρονικά ο Λίβανος αποτελεί μία χώρα στην οποία τρίτες δυνάμεις υποστηρίζουν ή ασκούν έλεγχο στις διάφορες σεκταριστικές οργανώσεις και κόμματα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί εκείνο της Χεζμπολλάχ η οποία εκπροσωπεί τους Σιίτες και υποστηρίζεται από το Ιράν. Σε αυτό το κλίμα η «νέο-οθωμανική» Τουρκία, η οποία έχει εδώ και μία δεκαετία στραφεί προς την Μέση Ανατολή, επιδιώκει να αυξήσει σημαντικά την παρουσία της στον Λίβανο 

Η επέμβαση του Ερντογάν στη Συρία τον είχε φέρει σε μετωπική σύγκρουση όχι μόνο με τη Χεζμπολάχ, αλλά και με μεγάλο μέρος της λιβανέζικης κοινωνίας, καθώς πλημμύρισε τη χώρα με Σύρους πρόσφυγες (στη φωτ. ο Τούρκος πρόεδρος ενημερώνεται από αξιωματικούς του τουρκικού στρατού για τις εξελίξεις στα σύνορα με τη Συρία, το 2018). (Φωτ. A.P.)   Το τίμημα της μεγαλομανίας Ερντογάν.    Τον Νοέμβριο του 2010, ο Ταγίπ Ερντογάν γνώρισε αποθεωτική υποδοχή στη Βηρυτό από πολλούς Λιβανέζους οι οποίοι, εκείνη την εποχή, τον έβλεπαν σαν αδελφό και προστάτη. Καθώς οι πληγές από τον πόλεμο του Ισραήλ στη χώρα των κέδρων, το 2006, ήταν ακόμη ανοιχτές και η ρήξη της Τουρκίας με το εβραϊκό κράτος στο αιματηρό επεισόδιο του «Μαβί Μαρμαρά» εντελώς πρόσφατη (Οκτώβριος του 2010), ο Τούρκος πρόεδρος απολάμβανε την εκτίμηση όχι μόνο της σουνιτικής κοινότητας, αλλά και της σιιτικής Χεζμπολάχ. Αποτέλεσμα ήταν οι φιλόδοξες συμφωνίες «στρατηγικής συνεργασίας» που συνομολόγησε ο Ερντογάν με τον σουνίτη, φ

Sign saying ‘go home’ appears on Turkish embassy in Lebanon (5/9/2019) Πώς μεθοδεύει ο "Σουλτάνος Ερντογάν"  την αύξηση της επιρροής του στο Λίβανο.  Στις 4 Ιουλίου, ο υπουργός Εσωτερικών του Λιβάνου Mohammed Fahmi ανακοίνωσε ότι τέσσερις πολίτες, δύο Σύριοι και δύο Τούρκοι, είχαν συλληφθεί καθώς επιχειρήσουν να μεταφέρουν λαθραία 4 εκατ. δολάρια στο Λίβανο, σε μια πτήση από την Τουρκία. Υποστήριξε πως τα λεφτά είχαν σκοπό να χρηματοδοτήσουν "βίαια κινήματα" και ότι οι "οδηγίες" είχαν σταλεί από την Τουρκία μέσω του WhatsApp σε μέλη του αντικυβερνητικού κινήματος διαμαρτυρίας στη χώρα. Ο Fahmi δεν ήταν ο μόνος πολιτικός που αναφέρθηκε στον αυξανόμενο τουρκικό ρόλο στο Λίβανο. Μια ιστοσελίδα που συνδέεται με τον πρώην υπουργό Εσωτερικών, Nouhad al-Mashnouq, δημοσίευσε μια πλήρη λίστα με φερόμενες φιλοτουρκικές ΜΚΟ και τζαμιά. Υποστήριξε ότι η Τουρκία σχεδίαζε να "καταλάβει την Τρίπολη", τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Λιβάνου κ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Τι χρειάζεται για να σβήσουν οι "φωτιές" του Λιβάνου.  Ζημιές από την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, στον Λίβανο,  τον Αύγουστο του 2020. Mohamed Azakir / Reuters Η διεφθαρμένη πολιτική τάξη που διέλυσε τον Λίβανο. Ένα αποσυντιθέμενο σεχταριστικό σύστημα  πυροδότησε την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού. Με την αδιαλλαξία τους, οι σεχταριστές ηγέτες του Λιβάνου κατέστησαν σαφές ότι δεν νοιάζονται για την κατάρρευση της οικονομίας και την καταστροφή της χώρας. Η ύψιστη προτεραιότητά τους είναι η προστασία του εαυτού τους και της παρέας τους. Η μαζική έκρηξη που διέλυσε το λιμάνι της Βηρυτού το βράδυ της 4ης Αυγούστου άφησε περισσότερους από 200 ανθρώπους νεκρούς, 6.000 τραυματίες και ένα τέταρτο του εκατομμυρίου αστέγους. Στις ξέφρενες μετέπειτα ώρες, καθώς οι κάτοικοι της πρωτεύουσας του Λιβάνου έσκυβαν στους τραυματίες και χτένιζαν τα ερείπια για επιζώντες, πολλοί αρχικά πίστευαν ότι η έκρηξη ήταν μια πράξη πολέμου ή τρομοκρατίας. Ήτα