IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο αρχιτέκτονας με τα παιδιά τoυ Ινώ, Ιωνα, Τάσο και Πέτρο στην Αίγινα το 1936 Το 2018 τού ανήκει. Εξι δεκαετίες μετά την ιστορική ανάπλαση του χώρου γύρω από τον Ιερό Βράχο και μισό αιώνα από τον θάνατό του, το BHMAgazino καταδύεται στο αρχιτεκτονικό σύμπαν του  Δημήτρη Πικιώνη  με ξεναγό τη μικρότερη κόρη του και θεματοφύλακα της πολύτιμης κληρονομιάς του, Αγνή.  Δεν έχεις πολλές φορές την ευκαιρία να βρεθείς στο σπίτι ενός σπουδαίου ανθρώπου. Να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι που πριν από χρόνια κάθονταν και συζητούσαν προσωπικότητες που άλλαξαν την Ελλάδα. Απέναντί μου έχω την Αγνή, το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη , και προσπαθώ για όση ώρα μού κάνει την τιμή να με φιλοξενήσει στο σπίτι της να μη χάσω ούτε στιγμή κάτι από την ιδιαίτερη ενέργεια του χώρου. Καθόμαστε στην τραπεζαρία, ακριβώς εκεί που ο Πικιώνης έτρωγε παρέα με τον Τσαρούχη, τον Εγγονόπουλο και τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα, και ανοίγουμε οικογενειακά μπαούλα, ξετυλίγουμε ιστορίε

«Οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στην Ελλάδα είχαν επί χρόνια μικρή ενίσχυση, στο πλαίσιο της πολιτικής ελαχιστοποίησης των εθνικών πόρων που επενδύονταν στην «ελεύθερη» έρευνα. Δηλαδή, στην έρευνα που κινητοποιούν η επιστημονική περιέργεια και η κριτική προσέγγιση, χωρίς προϋποθέσεις άμεσης ανταπόδοσης ή συμβολής στην επίλυση συγκεκριμένου προβλήματος», λέει στην «Κ» ο κ. Θωμάς Μαλούτας. Γενικός γραμματέας Ερευνας και Τεχνολογίας και καθηγητής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, ο Θ. Μαλούτας μαζί με άλλους 73 επιστήμονες, οργανώνοντας τον διαδικτυακό κοινωνικό Ατλαντα της Αθήνας, απαντά στα μειονεκτήματα της προσέλκυσης κονδυλίων και της «τοπικότητας» που αντιμετωπίζει η έρευνα των κοινωνικών επιστημών στις περιφερειακές χώρες όπως η Ελλάδα. «Σκεφθείτε το παράδειγμα: η έρευνα μιας πρωτεΐνης δεν αλλάζει σημαντικά μεταξύ διαφορετικών τόπων, όπως αλλάζει εκείνη της πολιτικής κουλτούρας», εξηγεί ο κ. Μαλούτας που επιμελήθηκε τον Ατλαντα μαζί με τον Σταύρο Σπυρέλλη (συμβασιο

1. ''Μάινα'' - Α νατολική Μάνη ΜΑ'Ι'ΝΑ:  ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Z-LEVEL ARCHITECTURE   ARCHITECTURE Η «Μάινα» είναι ένα πέτρινο πυργόσπιτο του 18ου αιώνα στο παραδοσιακό χωριό ''Έξω Νύφι'' στην ανατολική Μάνη, το οποίο ανακατασκευάστηκε από τους Z-level Architecture διατηρώντας τα παραδοσιακά στοιχεία της αρχιτεκτονικής της περιοχής. Το αρχικό κτίριο διατηρήθηκε ως ένας μακρόστενος όγκος, που ξεδιπλώνεται κάθετα στις τοπογραφικές ισοϋψείς καμπύλες του λόφου, όπως και τα υπόλοιπα σπίτια του οικισμού, με θέα προς τη θάλασσα και την ανατολή. Χτιστοί πάγκοι, τσιμεντένιοι νιπτήρες, εσοχές με μαλτεζοπλακες, ξύλινα πατάρια και οντάδες, βράχοι που εισχωρούν στο σπίτι θυμίζουν την αρχέγονη την αδρή ιστορία της Μάνης. Το σπίτι είναι ενταγμένο στη φυσική κλίση του εδάφους και αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα. Κάθε επίπεδο έχει ανεξάρτητη πρόσβαση σε εξωτερικό χώρο, στον κήπο και στις αυλές. Για τη διαμόρφωση των εξωτερικών