Ελληνικό, δηλαδή ανατολίτικο, Μάνατζμεντ
(...) Η πολιτική, οικονομική, κοινωνική, ακόμα και η πολιτιστική ζωή θα εξακολουθεί να ασθενεί στη χώρα μας, στο μέτρο που η ιδιωτικής εντάσεως νοοτροπία των κολλητών θα ορίζει τον τρόπο που συγκροτείται η δημόσια, η συλλογική μας συνείδησ η. Σε πρόσφατο κείμενό μου με τίτλο " Ο μάνατζερ που θα ήθελα να ήμουν " (26/02/13) φιλοτεχνούσα ένα πορτρέτο του ιδανικού μάνατζερ, σφυρηλατημένο από τις εμπειρίες και τις προσωπικές προτιμήσεις μου. Όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, το ενδιαφέρον των φίλων σχολιαστών του Capital.gr προσήλκυσε, αντιστικτικά, το επίπεδο του ελληνικού Μάνατζμεντ. Είχα ασχοληθεί και παλαιότερα με το θέμα. Με αυτή την ευκαιρία και για χάρη των νεότερων αναγνωστών επανέρχομαι. Ελληνικό Μάνατζμεντ, λοιπόν. Τι το χαρακτηρίζει; Πέντε δομικά, ανατολίτικα στοιχεία που συνιστούν και στοιχειώνουν την υπανάπτυξή του. Σε τεχνοκρατικό επίπεδο: 1. Αμοιβαίως, καχύποπτη, χωροφυλακίστικη συμπεριφορά μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων 2. Συναισθηματική