IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η «βόμβα» του παγκόσμιου χρέους   του Δ. Κωνσταντακόπουλου* «Περίπου 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι -σχεδόν η μισή ανθρωπότητα- ζουν σε χώρες που καταβάλλουν περισσότερα για τοκοχρεωλύσια από ό,τι για εκπαίδευση ή υγεία. Ο μισός κόσμος μας βυθίζεται σε μια αναπτυξιακή καταστροφή που την τροφοδοτεί μια συντριπτική κρίση χρέους». Αυτό τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες παρουσιάζοντας μια νέα έκθεση της Ομάδας Απάντησης στην παγκόσμια κρίση Τροφίμων, Ενέργειας και Χρηματοδότησης (GCPR) του ΟΗΕ και καλώντας ταυτόχρονα για επείγουσα ελάφρυνση του παγκόσμιου χρέους. Επειδή αυτά τα μη βιώσιμα χρέη είναι συγκεντρωμένα στις φτωχές χώρες θεωρείται ότι δεν συνιστούν συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για αυταπάτη, τόνισε ο Α.Γκουτιέρες, υπογραμμίζοντας ότι αυτό το χρέος είναι «περισσότερο από συστημικός κίνδυνος, είναι συστημική αποτυχία. Μπορεί οι αγορές να φαίνεται ότι δεν υποφέρουν- ακόμα. Οι άνθρωποι όμως υποφέρουν». Ο βασικός λόγος που σ

  Χορεύοντας σε ένα ηφαίστειο. Το χρέος των χωρών της ΕΕ εκτινάχθηκε στα ύψη μετά την οικονομική κρίση του 2008, και πάλι μετά την κρίση του Covid το 2020  και τις επιπτώσεις του πολέμου.   «Το χρέος στην Ευρώπη έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1990, σε σημείο να έχει  φτάσει τα επίπεδα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», λέει ο Πιέρ Καγιετό, ειδικός σε θέματα κρατικών χρεών στη Lazard. Μεταξύ των 10 πιο χρεωμένων στον κόσμο, βρίσκονται και αρκετά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την Ελλάδα, δυστυχώς, στην πρώτη θέση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, σε απόλυτο μέγεθος, αυξήθηκε από το 2019 μέχρι σήμερα κατά  44 δισ. ευρώ και εκτοξεύτηκε πάνω από τα 400 δισ.ευρώ. Το χρέος των χωρών της ΕΕ εκτινάχθηκε στα ύψη μετά την οικονομική κρίση του 2008, και πάλι μετά την κρίση του Covid το 2020  και τις επιπτώσεις του πολέμου. Σήμερα η Ιταλία είναι στη δεύτερη θέση των πιο υπερχρεωμένων χωρών της

Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν όπως και οι κυβερνώντες. Όμως, τα χούγια των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν στην Ελλάδα όπως και οι οικονομικές πολιτικές.    Το τέλος είναι προβλέψιμο για μια ακόμη μια φορά.   Η διάρκεια του ταξιδιού δεν είναι γνωστή.        Η ελληνική οικονομική ιστορία που επαναλαμβάνεται. Οι εποχές μπορεί να αλλάζουν όπως και οι κυβερνώντες. Όμως, τα χούγια των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν στην Ελλάδα όπως και οι οικονομικές πολιτικές. Το μάθημα από τον 19ο αιώνα. Η ιστορία διδάσκει πως δεν διδασκόμαστε πολλά πράγματα από αυτή. Αντίθετα, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Οι βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1862, οι πρώτες που έγιναν μετά την έξωση του Όθωνα, χαρακτηρίζονται από δυο σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας το υπόλοιπο του 19ου αιώνα. Κάπου 160 χρόνια πριν, οι απόδημοι Έλληνες άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα στα ελληνικά προξενεία στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας το διαβατήριό τους χωρίς άλλους όρους και πρ

 Επιστρέφει η απειλή μιας νέας κρίσης χρέους. Οι υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης αναζητούν πλέον εργαλεία  για τον δραστικό περιορισμό του.      Κοντεύει έτος από τη στιγμή οπότε η πανδημία του κορωνοϊού κατέλαβε τον πλανήτη εξαπίνης, επιβάλλοντας πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα με δυσβάσταχτο οικονομικό αντίκτυπο και εξίσου πρωτοφανή αποφασιστικότητα κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών να μετέλθουν κάθε μέσο για την αντιμετώπισή του. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη οι Αρχές αύξησαν τις δαπάνες προς πάσα κατεύθυνση, με τις Βρυξέλλες να αποφασίζουν για πρώτη φορά αναστολή της ισχύος του Συμφώνου Σταθερότητας και ανοχή στην εκτίναξη του χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος.  Δεν άργησαν βέβαια οι προειδοποιήσεις πως οι εκτεταμένες δαπάνες για τη στήριξη των οικονομιών και ο ανεξέλεγκτος δανεισμός επιφέρουν ιλιγγιώδη εκτίναξη του χρέους που ήδη βρισκόταν σε δυσθεώρητα επίπεδα. Και η ανησυχία ήταν, άλλωστε, από την αρχή εντονότερη για την Ευρωζώνη που λίγα χρόνια πριν βυθιζόταν στη δίνη της

  Συμφωνία αναδιάρθρωσης χρέους στην Αργεντινή:  Ελάφρυνση 42,5 δισ. δολαρίων σε 5 χρόνια. Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε την Τρίτη συμφωνία με τους σημαντικότερους ιδιώτες δανειστές του εξωτερικού χρέους  της, ολοκληρώνοντας αναδιάρθρωση ομολόγων αξίας 66 δισ. δολαρίων.  Η συμφωνία της οικονομικής ομάδας με τους πιο σκληρούς ομολογιούχους επιτρέπει την εξοικονόμηση περίπου 40 δισ. δολαρίων τα επόμενα χρόνια. Ο πρόεδρος Αλμπέρτο Φερνάντες είπε ότι αυτοί οι πόροι θα είναι διαθέσιμοι για να υποστηρίξουν την παραγωγή και να εκπληρώσουν την υπόσχεση “να ξανασηκώσουν την Αργεντινή στα πόδια της”. Ο πρόεδρος Φερνάντες φάνηκε αισιόδοξος και δήλωσε ακόμα ότι “η συμφωνία σημαίνει ότι οφείλουμε να πληρώσουμε γύρω στα 37 δισ. δολάρια λιγότερα (μέσα στα επόμενα 10 χρόνια). Επίσης ευχαρίστησε τους δανειστές που κατανόησαν την προσπάθεια της Αργεντινής και τους περισσότερους από 150 οικονομολόγους διεθνών οργανισμών που συντάχτηκαν με την πρόταση της Αργεντινής.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: (1) Χρέος vs πλούτου (Τι δεν καταλαβαίνουμε;)     (2) Ο ευρωπαϊκός νότος απειλείται από τεράστια ύφεση!  Διαγραφή χρέους εισηγούνται οι G 7. (3) ΔΝΤ: Ερχεται η μεγαλύτερη ύφεση  μετά το Κραχ του 1930 - στο 10% στην Ελλάδα Η ιδέα της αναδιάρθρωσης του παγκόσμιου χρέους Οταν κάτι είναι σπασμένο, προσπαθεί κανείς να το επισκευάσει. Οταν αυτό δεν λειτουργεί, ψάχνει να το αντικαταστήσει. Αυτή η αρχή εφαρμόζεται και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ακόμη και πριν από το ξέσπασμα του κορωνοϊού, το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν λειτουργούσε άψογα μετά την κρίση του 2009. Η νομισματική πολιτική δεν ήταν πολύ αποδοτική και οι τιμές πολλών περιουσιακών στοιχείων αψηφούσαν την οικονομική βαρύτητα. Αλλά τουλάχιστον οι τράπεζες είχαν καλύτερη κεφαλαιοποίηση και τα ιδιωτικά χρέη δεν βρίσκονταν εντελώς εκτός ελέγχου. Για παράδειγμα, στον ιδιωτικό τομέα των ΗΠΑ, η αντιστοιχία των εταιρικών χρεών σε σχέση με τα χρέη των νοικοκυριών αυξήθηκε σταθερά