Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Oil Crisis- GEOPOLITICS

Γιατί ξεκίνησε η Σαουδική Αραβία παγκόσμιο πετρελαϊκό πόλεμο.

Εικόνα
 Γιατί ξεκίνησε η Σαουδική Αραβία  παγκόσμιο πετρελαϊκό πόλεμο. Η επιθετική κίνηση της μεγαλύτερης πετρελαιοεξαγωγικής χώρας του κόσμου προκάλεσε σεισμό στις αγορές. Η στάση της Ρωσίας, τα προβλήματα των αμερικανικών εταιρειών σχιστολιθικού πετρελαίου και ο παράγοντας «κορωνοϊός» .   Οι τιμές του πετρελαίου κατέρρευσαν, καταγράφοντας πτώση έως και 30%, μετά την πρώτη «βολή» που «έριξε» η Σαουδική Αραβία στον πόλεμο τιμών, σημειώνοντας την μεγαλύτερη ημερήσια πτώση από τον Πόλεμο του Κόλπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η απειλή του Ριάντ να μειώσει την τιμή του πετρελαίου και να αυξήσει την παραγωγή οδήγησε την τιμή του brent, του διεθνούς πετρελαϊκού σηματωρού, σε πτώση έως τα 31,02 δολάρια το βαρέλι. Το West Texas Intermediate, ο αμερικανικός σηματωρός, υποχώρησε στα 27,71 δολάρια το βαρέλι. Γιατί, όμως, αποφάσισε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του κόσμου να κινηθεί τόσο επιθετικά, όταν η ζήτηση έχει κλονιστεί λόγω της κρίσεως του κορωνοϊού; Και τι σημαίνει αυτό

Τα χρέη της Σαουδικής Αραβίας στο προσκήνιο.

Εικόνα
Σαουδαραβικά Ομόλογα θα αρχίζουν να εκδίδονται πλέον σε μεγάλες αξίες. Τι σημαίνει όμως αυτό για τους Σαουδάραβες και την παγκόσμια οικονομία; Τι σηματοδοτεί αυτή η κίνηση παγκοσμίως; Έρχεται κατάρρευση και των τελευταίων μεγιστάνων του πλούτου; Οι εποχές που οι Έλληνες ξενοδόχοι, περίμεναν στα σκαλοπάτια τους για να χαιρετήσουν τους Σαουδάραβες εμίρηδες, και τα γκαρσόνια εξυπηρετούσαν τους Εμίρηδες με δέος προσδοκώντας να… "τσιμπήσουν" κάποιο χρυσό ρολόι για φιλοδώρημα, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί! Τώρα οι Σαουδάραβες παρακαλάνε τους  επενδυτές  να αγοράσουν Σαουδαραβικά χρέη, ή ακριβέστερα Ομόλογα, ενώ οι επενδυτές κινδυνεύουν κατά ορισμένους να μην πάρουν ποτέ τα λεφτά τους πίσω! Όχι μόνο η Σαουδική Αραβία, αλλά γενικά οι χώρες του "Συμβουλίου Συνεργασίας των χωρών των του Κόλπου" (Gulf Cooperation Council), έχουν μπει σε ένα ιδιόρρυθμο κυνήγι, όχι πετρελαίου, αλλά μετρητών, και συγκεκριμένα δανεικών, αξίας πάνω από 25 δις δολαρίων άμεσα, τα 6/1

Οι αρκτικές φιλοδοξίες του Πούτιν

Εικόνα
Στην φωτογραφία, ο αγωγός που κατασκευάζει το ρωσικό εξαγωγικό μονοπώλιο φυσικού αερίου Gazprom έξω από την πόλη της Ukhta, στις 3 Δεκεμβρίου του 2008. SERGEI KARPUKHIN / REUTERS Οι αρκτικές φιλοδοξίες του Πούτιν Οι οικονομικές επιδιώξεις της Ρωσίας στον απώτατο βορρά Η ταχεία αλλαγή του κλίματος και ο αχός από την προσάρτηση της Κριμαίας από την Μόσχα έχουν κάνει τα τεράστια ρωσικά αρκτικά κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και ορυκτών ένα όλο και πιο ελκυστικό αναπτυξιακό παιχνίδι για την Μόσχα. Η κυβέρνηση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν προσπαθεί επίσης να μετατρέψει τα αρκτικά παράκτια ύδατα της χώρας σε έναν σοβαρό εμπορικό ναυτιλιακό δίαυλο -ικανό να χειριστεί όχι μόνο περισσότερη εσωτερική κίνηση, αλλά επίσης φορτηγά πλοία που διέρχονται από την Ασία προς την Ευρώπη. Με την οικονομία της σε χάος και την διεθνή φήμη της σε αμφισβήτηση, η Ρωσία σήμερα βλέπει το δυναμικό της Αρκτικής ως μια σπάνια αχτίδα ελπίδας. Η εξελισσόμενη σχέση της Ρωσίας με τον απώτατο

Ο θαυμαστός κόσμος της τιμής του πετρελαίου

Εικόνα
Το πετρέλαιο είναι πολλά περισσότερα από ένα απλό καύσιμο. Είναι μια δύναμη ακόμη μεγαλύτερη από την αγορά του που φτάνει το 1 τρισ. δολάρια. Είναι ένα όπλο, ένα στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, μια κατάρα. Δημιουργεί και καταστρέφει περιουσίες. Ο καθένας έχει ρόλο στον καθορισμό των τιμών του πετρελαίου. Από τα μέσα του 2014, οι τιμές του πετρελαίου έχουν βυθιστεί στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 12 ετών, με την προσφορά να ξεπερνά κατά πολύ τη ζήτηση. Αυτό είναι ευλογία για τους καταναλωτές που γεμίζουν το ντεπόζιτό τους και κατάρα για ορισμένες κυβερνήσεις όπως αυτή της Βενεζουέλας ή της Νιγηρίας, οι τύχες των οποίων συνδέονται με τις πωλήσεις ενέργειας.  Οι υψηλότερες τιμές που είδαμε νωρίτερα αυτή τη δεκαετία δικαίωσαν τη χρήση νέων τεχνικών όπως η γεώτρηση βαθέων υδάτων ή υδραυλiκή ρωγμάτωση (fracking) που τόνωσαν την παραγωγή στις ΗΠΑ και συνέβαλαν στην παγκόσμια υπερπροσφορά αργού.  Αντί να περιορίσουν την παραγωγή για να δώσουν ώθηση στις τιμές, οι

Στρέφεται στην Γεωργία η Gazprom

Εικόνα
Οι σχέσεις με την Ρωσία έχουν γίνει για άλλη μία φορά ένα κεντρικό ζήτημα στην γεωργιανή πολιτική, όσο πλησιάζουμε προς τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Το Ενωμένο Εθνικό Κίνημα, το κόμμα της αντιπολίτευσης του οποίου ηγείται ο πρώην πρόεδρος Mikheil Saakashvili παρά του ότι ζει στην Ουκρανία και δεν έχει πλέον γεωργιανή ιθαγένεια, έχει δώσει στην κυβέρνηση ένα τελεσίγραφο: γνωστοποιείστε πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις με τη ρωσική εταιρεία φυσικού αερίου Gazprom, ή θα αντιμετωπίσετε μαζικές διαδηλώσεις. Μια συμφωνία, υποστηρίζει η αντιπολίτευση, "θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στα εθνικά συμφέροντα”. Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης έχουν δυσφημίσει τις συνομιλίες τόσο πολύ που θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι οι αξιωματούχοι εμπλέκονται σε προδοσία του κράτους αντί για διαπραγματεύσεις με μια ξένη εταιρεία. Ασφαλώς, η Γεωργία και η Ρωσία δεν έχουν μια συνηθισμένη σχέση: η Τιφλίδα ισχυρίζεται ότι το 20% της περιοχής της Γεωργίας είναι υπό ρωσική κατοχή

Το μέλλον είναι η... "πετρελαϊκή προσφυγιά"

Εικόνα
Αν η προσφυγική κρίση που προκλήθηκε κυρίως λόγω της γεωπολιτικής αναταραχής στη Μέση Ανατολή φαντάζει στους Ευρωπαίους ήδη απειλητική, είναι γιατί δεν υποψιαστεί ποια μπορεί να είναι η συνέχεια: η "πετρελαϊκή προσφυγιά” λόγω της κατάρρευσης των τιμών του μαύρου χρυσού. Άλλωστε, την τελευταία φορά που το πετρέλαιο υποτιμήθηκε σε τέτοιο βαθμό, άλλαξε κατά κυριολεξία η μορφή του κόσμου. Όπως υπενθυμίζει ο πρώην εκπρόσωπος τύπου του γ.γ. του ΟΗΕ, Michael Mayer σε άρθρο του στο Project Syndicate, η πτώση της τιμής από τα 45 δολάρια ανά βαρέλι το 1980 στα 9 δολάρια το 1988 είναι ο κυριότερος λόγος αποδυνάμωσης και εντέλει πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης, που εξαρτώνταν βαρέως από τις πετρελαϊκές εξαγωγές. Πληθυσμιακοί γίγαντες σε αποσταθεροποίηση Σήμερα, η κατάρρευση των εσόδων του ενεργειακού κλάδου θα μπορούσε να έχει απολύτως αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις στην υποσαχάρια Αφρική – και δη σε πληθυσμιακούς γίγαντες, όπως η Νιγηρία, όπου η ανεργία εκτοξεύεται, οι επ