IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Τζωρτζ Όργουελ  Πόσο επίκαιρος είναι ο πολιτικός εφιάλτης του Όργουελ; Με τον προσδιορισμό «οργουελιανός» ή «οργουελιανή» εννοούμε έναν δυσοίωνο μελλοντικό κόσμο ή μια σκληρή, άτεγκτη πολιτική πραγματικότητα εντός της οποίας κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι για πάντα .    Το όνομα του Τζορτζ Όργουελ έχει ξεφύγει εδώ και πολλά χρόνια από το αυστηρά λογοτεχνικό του πλαίσιο: με τον προσδιορισμό «οργουελιανός» ή «οργουελιανή» εννοούμε έναν δυσοίωνο μελλοντικό κόσμο ή μια σκληρή, άτεγκτη πολιτική πραγματικότητα εντός της οποίας κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι για πάντα. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σημασιακό εύρος, που οφείλεται σε δύο αλληγορικές μυθοπλασίες οι οποίες δημοσιεύτηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940: τη νουβέλα «Η φάρμα των ζώων» (1945) και το μυθιστόρημα «1984» (1949). Μπορεί ο συγγραφέας να πέθανε σε ηλικία 46 ετών από φυματίωση, αλλά τα δυο βιβλία, τα οποία κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις εκδόσεις ''Μεταίχμιο'' , σε καινούρια μετά

  Η Λερναία Υδρα της Palantir που απειλεί  την μετα-πανδημική δημοκρατία! «Ο κορονοϊός σκότωσε την πρώτη του …δημοκρατία» έγραφε η Washington Post τον περασμένο Μάρτιο ,όταν το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας έδωσε στον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν υπερεξουσίες για να κυβερνά με διατάγματα, στο όνομα της καταπολέμησης της πανδημίας. Ηταν η αρχή! «Υπερβολική χρήση βίας, επιθέσεις κατά της ελευθερίας της έκφρασης, πολύ αυστηρός έλεγχος… Σχεδόν τα μισά δημοκρατικά κράτη έχουν θέσει σε εφαρμογή “μη νόμιμους ή δυσανάλογους περιορισμούς στην ελευθερία” κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, σύμφωνα με το «Διεθνές Ινστιτούτο Δημοκρατίας». «Από τότε που ξέσπασε η πανδημία ,η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα επιδεινώθηκαν σε 80 χώρες, με ιδιαίτερα έντονη καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την κλιμάκωση της καταστολής », όπως αναφέρει η διεθνής οργάνωση Freedom House . «Αυτό που ξεκίνησε ως παγκόσμια κρίση για την υγεία έχει γίνει μέρος της παγκόσμιας κρίσης για τη δημοκρατία», λέει ο Μί

     Το διακύβευμα είναι εξαιρετικά κρίσιμο: Στον 21ο αιώνα μια παγκόσμια αρχιτεκτονική συμπεριφορικής τροποποίησης, μια καινοφανής μορφή εξουσίας, που προελαύνει από τη Σίλικον Βάλεϊ και διεισδύει σε κάθε πτυχή του οικονομικού τομέα και η εκστρατεία των ισχυρών εταιρειών να προβλέψουν και να ελέγξουν τη συμπεριφορά μας, απειλεί να αλλοιώσει την ανθρώπινη φύση με τον ίδιο τρόπο που κατά τον προηγούμενο αιώνα ο βιομηχανικός καπιταλισμός αλλοίωσε το φυσικό περιβάλλον,  Νέες δυσοίωνες «αγορές συμπεριφορικής έκβασης» γίνονται σημεία συσσώρευσης ανυπολόγιστου πλούτου και εξουσίας. Στους κόλπους τους, προβλέψεις που αφορούν τη συμπεριφορά μας καθίστανται αντικείμενο αγοραπωλησίας ενώ η παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών εντάσσεται στα νέα «μέσα συμπεριφορικής τροποποίησης». Η απειλή έχει πλέον μετατοπιστεί από τον Μεγάλο Αδερφό του ολοκληρωτικού κράτους σε μια διάχυτη ψηφιακή αρχιτεκτονική: σε έναν «Μεγάλο Αλλότριο» που δρα με γνώμονα τα συμφέροντα του κατασκοπευτικού κεφαλαίου. Βρισκόμαστε μπροσ

 Ανδρέας Μικρούτσικος: Οργουελ.    Πριν από 20 χρόνια, η υπηρεσία «αναγνώρισης κλήσεων» λογιζόταν ως ρωγμή στην ιδιωτικότητα. Καλούσες και έβλεπαν από πού καλούσες. Ηταν φοβερό!.. Στο περιβάλλον εκείνης της αδικτύωτης κουλτούρας, η ιδέα 20 πειραματόζωων που προσφέρονται να εκθέσουν την ανία τους στο κοινό βλέμμα είχε αξία σοκ. Σήμερα, που το οικειοθελές ξεφλούδισμα του πιο στενού πυρήνα του ατομικού βίου είναι όρος ύπαρξης· σήμερα που υπάρχεις στην ψηφιακή σφαίρα μόνο αυτοφωτογραφιζόμενος, ποιος σοκάρεται; Ποιος θα είχε έστω και σκέτη περιέργεια για έναν γυάλινο κλωβό όπου σε φουσκωτούς καναπέδες σχολάζουν προγλωσσικά όντα; Αυτό το θέαμα –που δεν προσποιείται καν ότι είναι αστείο ή μελό, ούτε σκηνοθετικά φροντισμένο ούτε ανεπιτήδευτο trash– μόνο ως ταριχευμένη τηλεοπτική εμπειρία θα μπορούσε να επιστρέψει. Σαν πρώην σκάνδαλο από την εποχή, κατά την οποία τα μεγάλα media μπορούσαν να διατηρούν την ακτινοβολία τους παίζοντας τα ρέστα τους στο χρηματιστήριο της φτήνιας.

 Το αληθινό Big Brother της Κίνας. Η συνεχής παρακολούθηση των πολιτών της Κίνας από το κράτος, με την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης και οποιωνδήποτε τεχνολογικών μέσων έχει στη διάθεση της η κινεζική κυβέρνηση, αποτελεί πραγματικότητα. Όσο η χώρα συνεχίζει να ισχυροποιείται οικονομικά και τεχνολογικά, τα μέσα και η διαδικασία παρακολούθησης, κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο να θυμίσουν ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Πιο συγκεκριμένα, κράνη τα οποία μετρούν τα εγκεφαλικά κύματα των εργαζομένων όταν τα φορούν, drones που κινούνται και έχουν μορφή σαν πουλιά ώστε να μη γίνονται αντιληπτά και ένα σύστημα απονομής ή αφαίρεσης ψηφιακών πόντων με βάση την κοινωνική συμπεριφορά ενός ατόμου, βασισμένο στη συνεχή αναγνώριση προσώπου του κάθε πολίτη της Κίνας, αποτελούν μόνο μερικά παραδείγματα της διαδικασίας παρακολούθησης των πολιτών της χώρας. Βέβαια, όσον αφορά το τελευταίο, αξίζει να σημειωθεί πως αρχικά δεν βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία ακόμη, ενώ για να γίνει αντιληπτό το π