IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Aτενίζοντας τις ιρανο-τουρκικές σχέσεις, σοφό θα ήταν να μη λαμβάνει κανείς τοις μετρητοίς την προσφώνηση «φίλος» που χρησιμοποιούν συχνά μεταξύ τους οι Ιρανοί κι οι Τούρκοι αξιωματούχοι. Ο Ιρανός πρόεδρος, Χασάν Ροχανί, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, και ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συναντώνται στο θέρετρο Σότσι της Ρωσίας, στις 14 Φεβρουαρίου 2019. Sergei Chirikov/Pool via REUTERS Η ραγδαία επιδείνωση των ιρανο-τουρκικών σχέσεων. Πώς οι δυο χώρες διατηρούν μια μακροχρόνια ακροσφαλή ισορροπία*. Οι φίλοι μερικές φορές είναι εχθροί, κι οι εχθροί φίλοι [1] Τζελαλεντίν Ρουμί (1207-1273) Η τριμερής συνάντηση Ιράν-Ρωσίας-Τουρκίας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Τεχεράνη, αποτέλεσε την 7η σύνοδο κορυ

 Ο πρόεδρος του Ιράν, Hassan Rouhani of Iran,  μαζί με τον Ερντογάν και τον Πούτιν ( POOL NEW / REUTERS) Η Τουρκία και το Ιράν στη νέα Μέση Ανατολή. Στο νέο γεωπολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής, η Τουρκία και το Ιράν βρίσκονται πια στο επίκεντρο ενός πλέγματος περιφερειακών ανταγωνισμών, ιδεολογικών ρηγμάτων και θρησκευτικών διενέξεων. Καθώς η συριακή κρίση διανύει ήδη τον δέκατο χρόνο, η Μέση Ανατολή εξακολουθεί να βρίσκεται σε συνθήκες έντονης ρευστότητας.Από τη Μεσόγειο έως τον Περσικό Κόλπο, οι πιθανές εστίες ανάφλεξης –στη Συρία, στο Ιράκ και στον Λίβανο- συντηρούν την αστάθεια και αυξάνουν το ενδεχόμενο μιας νέας θερμής κρίσης στο κέντρο της Μέσης Ανατολής. Οι γεωπολιτικοί κραδασμοί του συριακού πολέμου είναι ακόμη ενεργοί και οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την αποκλιμάκωση των τελευταίων δύο ετών μοιάζουν περισσότερο με μια προσωρινή αναστολή των επόμενων κρίσεων που ήδη διαφαίνονται στον ορίζοντα της περιοχής. Η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στη βό

Διαδηλωτές φορούν μάσκες του Ιρανού Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και του Σύρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, σε διαμαρτυρία κοντά στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο, τον Αύγουστο του 2012. Thomas Peter / Reuters Ο ιρανικός τρόπος πολέμου άλλαξε στην Συρία. Τι σημαίνει αυτό για μια μελλοντική σύγκρουση  με τις Ηνωμένες Πολιτείες .  Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να αντισταθμίσουν την αυξημένη δραστηριότητα του Ιράν στον Περσικό Κόλπο και στα Στενά του Ορμούζ απέναντι σε ένα φόντο αυξανόμενων εντάσεων, θα έκανε καλό να εξετάσουν το τι έχει μάθει η Τεχεράνη στην Συρία. Την άνοιξη του 2011, βλέποντας την φουσκοθαλασσιά της αντίδρασης που τελικά έγινε γνωστή ως Αραβική Άνοιξη, οι σχολιαστές διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων και εθνικοτήτων εξέφρασαν την ελπίδα ότι η περιοχή θα κινηθεί προς την δημοκρατία. Το Ιράν γνώρισε μια παρόμοια στιγμή δύο χρόνια νωρίτερα, όταν εκατομμύρια πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για αυτό που είδαν ως νόθα επανεκλογή του σκληροπυρηνικού προέδρου, Μαχμούντ Αχμα