IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Ο μυστικός πόλεμος του Ισραήλ  εναντίον των επιστημόνων του Χίτλερ. Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει την τακτική των στοχευμένων φόνων σε περισσότερους ανθρώπους από οποιαδήποτε άλλη χώρα του δυτικού κόσμου. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ηγέτες του θεώρησαν ότι εξοντώνοντας έναν καθορισμένο στόχο στο όνομα της εθνικής ασφάλειας, είναι ηθικό και νόμιμο να τεθούν σε κίνδυνο ζωές αθώων πολιτών. Πιστεύουν ότι είναι ένα «απαραίτητο κακό». Η χρήση, από το Ισραήλ, της δολοφονίας ως στρατιωτικού εργαλείου δεν προέκυψε τυχαία. Προέρχεται από τις ρίζες του σιωνιστικού κινήματος, από το τραύμα του Ολοκαυτώματος και από την αίσθηση των Ισραηλινών ότι η χώρα τους κινδυνεύει συνεχώς από τον «αφανισμό» και πως δεν μπορεί να προστρέξει σε κανέναν για βοήθεια, καθώς είναι περικυκλωμένη από αραβικά κράτη. Έτσι το Ισραήλ ανέπτυξε μια άκρως αποτελεσματική μηχανή και κατά πολλούς την καλύτερη υπηρεσία πληροφοριών στον κόσμο, μια ισχυρή, κρατική δολοφονική μηχανή.

The Holocaust of the Jews-CAMPS Η σημασία του να είσαι Δίκαιος των Εθνών:  Η ευθύνη της ηθικής και η ηθική της ευθύνης. « Ο αντισημιτισμός εκδηλώθηκε χωρίς να έχουν σημειωθεί αμφισβητήσεις, αντιστάσεις, επαναστάσεις ή εμφύλιοι διχασμοί στις κοινωνίες όπου εκτράφηκε» Διαβάστε την ομιλία του Τάσου Γιαννίτση στα Ιωάννινα για την Ημέρα Μνήμης Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το Δήμαρχο Ιωαννίνων, καθηγητή Μωυσή Ελισάφ, για την πρόσκληση να είμαι ομιλητής στη σημερινή εκδήλωση. Είναι μια εξαιρετικά τιμητική, αλλά και δύσκολη πρόκληση, καθώς καλούμαι να συνθέσω ένα σύνολο  διαφορετικών συναισθημάτων που συνδέονται με τη σημερινή μέρα,  και ιδιαίτερα την οδύνη, το όνειδος, τη μνήμη, το θυμό, τη συμφιλίωση όπως και την εγρήγορση απέναντι σε κινδύνους που αναβιώνουν σε ολοένα και περισσότερα μέρη του ανεπτυγμένου, κυρίως, κόσμου. Η αναφορά της ομιλίας μου στη σημασία του να είναι κανείς Δίκαιος των Εθνών συνδέεται με το γεγο

Paul Craig Roberts  Το πρόβλημα της Βικιπαίδειας. "Just because it’s in Wikipedia doesn’t mean it’s true" Paul Craig Roberts   -  Μετάφραση Wan Wert Κατά τη διάρκεια της ζωής μου είδα την ηθική ακεραιότητα να συρρικνώνεται και να πεθαίνει παντού στον δυτικό κόσμο. Δεν ήταν ποτέ πραγματικά σε αφθονία, αλλά υπήρχε σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας και είχε κύρος . Οι άνθρωποι, ιδίως όσοι ζούσαν στη δημόσια σφαίρα δεν ήταν τόσο επαίσχυντοι όσο είναι σήμερα. Την τελευταία δεκαετία παρακολούθησα την εξαφάνιση της ελευθερίας του λόγου. Ένα ανεξάρτητο ΜΜΕ εξαφανίστηκε το τελευταίο χρόνο του καθεστώτος Κλίντον, όταν επιτράπηκε σε 6 μεγάλες εταιρείες να συγκεντρώσουν το 90% των ΜΜΕ στα χέρια τους. Σήμερα, η ελευθερία του λόγου που προστατεύεται από το Σύνταγμα των ΗΠΑ, δεν εκτιμάται τόσο όσο τα "συναισθήματα" των αυτοαποκαλούμενων "ομάδων θυμάτων", που προσβάλλονται από τα πάντα, από αληθινές δηλώσεις έως παραδοσιακές μορφές λόγου. Ακόμ

Άουσβιτς: 202499,  ο τελευταίος αριθμός. Η Αλεξάντρα Ρόικοφ άκουσε για πρώτη φορά την ιστορία του Ισραηλινού καλλιτέχνη Γκαλ Βέρτμαν το 2012. Εκείνη την περίοδο, η Γερμανίδα δημοσιογράφος εργαζόταν στην Ιερουσαλήμ. Στην πραγματικότητα άκουσε ένα μικρό μέρος της ιστορίας. Που ήταν ωστόσο αρκετό για να την προτρέψει σε μια αναζήτηση που θα κατέληγε σε μια αποκάλυψη ικανή να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο και οι δύο θα αντιμετώπιζαν έκτοτε το παρελθόν. Η Ρόικοφ έγραφε ένα κομμάτι για τα εγγόνια των επιζώντων του Ολοκαυτώματος. «Υπήρχε τότε μια τάση μεταξύ των νεαρών Ισραηλινών να κάνουν τατουάζ στο χέρι τον αριθμό που είχαν οι παππούδες τους στο Αουσβιτς. Για να κρατήσουν ζωντανή την οικογενειακή μνήμη» αναφέρει. Έτσι έτυχε να ακούσει για τον Βέρτμαν, ο οποίος ήταν τότε ο art director της εφημερίδας «Haaretz». Ο 45χρονος, γιος και εγγονός θυμάτων και επιζώντων, είχε κάνει τατουάζ έναν αριθμό. Δεν ήταν όμως ο αριθμός κάποιου συγγενούς, αλλά του τελευταίου ανθρώπου που φυ