Το χαμένο όνειρο των Αβοριγίνων.
Η προσδοκία ζωής ενός Αβορίγινα είναι 20 χρόνια μικρότερη από την αντίστοιχη ενός λευκού, η παιδική θνησιμότητα τέσσερις φορές μεγαλύτερη, το ποσοστό ανεργίας τρεις φορές υψηλότερο, ενώ το μέσο εισόδημα λιγότερο από το μισό ενός λευκού Αυστραλού. Παρά τις προόδους των τελευταίων είκοσι χρόνων και παρά τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί, η ένταξη των Αβορίγινων στην κοινωνία των λευκών παραμένει αδύνατη Το χαμένο όνειρο των Αβοριγίνων. Δεν είναι μόνο οι μετανάστες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η κληρονομιά του αποικισμού είναι βαριά στην Αυστραλία: σφαγές των αυτοχθόνων, βίαιες πολιτικές αφομοίωσης που ακολούθησαν, σχεδόν μέχρι τις μέρες μας, και άθλια τύχη που επιφυλάσσεται στους «Άμπος» μέσα στην κοινωνία. Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από κείμενο που αρχικά δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2000, λίγο αφού έσβησαν τα φώτα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ. 26 Μαΐου 1998. Περίπου εκατό Αβορίγινες έχουν συγκεντρωθεί μπροστά στο Κοινοβούλιο του Ντάργουιν, τη διοικη