IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Καταιγισμός σημαδιακών πολιτικών εξελίξεων που μπορούν να αλλάξουν την ιστορία, μεταμόρφωση του πολιτικού τοπίου, χιονοστιβάδα γεγονότων που εγκυμονούν τους μεγαλύτερους κινδύνους, αλλά ταυτόχρονα και άλλων διαμετρικά αντίθετων, ο φετινός ισπανικός χειμώνας φοβίζει καθώς υπόσχεται μια συνέχεια που μοιάζει να έρχεται από το πιο τραγικό παρελθόν! Δυο είναι τα (αλληλένδετα) γεγονότα που σφραγίζουν την ακραία επικινδυνότητα αυτού του ισπανικού χειμώνα: στο όνομα της επιστροφής στη “χρυσή εποχή” της δικτατορίας του Φράνκο και των εκτελεστικών της αποσπασμάτων!Και πριν απ’όλα, αυτό το νέο κόμμα από τα παλιά, το Vox που προκάλεσε σοκ με το εκλογικό του αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές της Ανδαλουσίας, αλλά που προκαλεί τώρα ακόμα μεγαλύτερο σοκ με τα ποσοστά σε εθνικό επίπεδο που του δίνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Ποιά ποσοστά; Αρκετά για να βρίσκεται πια σε απόσταση αναπνοής από το Podemos και να μεταβάλλεται σε απόλυτο ρυθμιστή των αυριανών κυβερνητικών ισορροπιών στη Μαδρίτη.

Οσοι περίμεναν, μαζί με τον Ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι, ότι οι εκλογές της περασμένης Πέμπτης στην Καταλωνία θα οδηγούσαν σε κάποια ομαλοποίηση της κατάστασης, σίγουρα θα απογοητεύτηκαν. Οι κάλπες επιβεβαίωσαν τον διχασμό που διατρέχει την καταλανική κοινωνία, από τις πολιτικές ελίτ μέχρι τις οικογένειες, τα καφενεία και τις παρέες, ενώ η παραλυτική ισορροπία δυνάμεων μεταξύ εθνικιστών –οπαδών της απόσχισης και ενωτικών– υποστηρικτών της συνταγματικής τάξης διαμορφώνει εξαιρετικά θολό τοπίο για την επόμενη μέρα. Για πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας Φράνκο, ένα μη εθνικιστικό κόμμα, οι Ciutadans (Πολίτες) με επικεφαλής την Ινές Αριμάδας αναδείχθηκαν πρώτη δύναμη (37 έδρες σε σύνολο 135) στην αυτόνομη περιοχή. Το γεγονός αυτό έχει την αναμφισβήτητη συμβολική σημασία του, αλλά σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε δύο παράγοντες: την καταβαράθρωση του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι, που ήρθε τελευταίο με μόλις 4,2% και 3 έδρες- πραγματική ταπείνωση για κόμμα εξουσίας- και τη

Το στρατόπεδο της Μαδρίτης, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ραχόι, υποστήριζε μετά το περιβόητο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ότι η «σιωπηρή πλειοψηφία» των Καταλανών δεν είχε μπορέσει να εκφραστεί. Η πλειοψηφία μίλησε χθες με ένα ποσοστό ρεκόρ συμμετοχής (82%) δίνοντας ξανά την απόλυτη πλειοψηφία του τοπικού Κοινοβουλίου στα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας και συντρίβοντας το κόμμα του Ισπανού πρωθυπουργού. Το Λαϊκό Κόμμα κατρακύλησε στην έβδομη και τελευταία θέση με 4% και 3 έδρες στις 135, ποσοστό που του αφαιρεί τη δυνατότητα να συγκροτήσει κοινοβουλευτική ομάδα, για την οποία απαιτείται ποσοστό τουλάχιστον 5%. Ξεπεράστηκε ακόμη και από το ακροαριστερό, υπέρ της ανεξαρτησίας CUP, που επίσης σημείωσε μεγάλη πτώση( 4,5%) πληρώνοντας την ταύτιση του με το νεοφιλελεύθερο, κεντροδεξιό κόμμα του καθαιρεθέντος από την Μαδρίτη προέδρου Πουτζδεμόν. Κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, ο επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος στη Καταλονία, ξεκίν

Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Στα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης όμως; Οι Καταλανοί ψηφοφόροι προσέρχονται σήμερα στις κάλπες για την ανάδειξη νέου περιφερειακού κοινοβουλίου, σε μία εκλογική αναμέτρηση που προκάλεσε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Mariano Rajoy, στο πλαίσιο της ενεργοποίησης (για πρώτη φορά στα χρονικά) του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος, με το οποίο καταλύθηκαν οι αιρετές περιφερειακές αρχές της Καταλωνίας, μετά τη μονομερή διοργάνωση από μέρους τους δημοψηφίσματος απόσχισης, και αναλήφθηκε η διοίκηση της περιοχής απευθείας από τη Μαδρίτη. Η διενέργεια των εκλογών, και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από την ενεργοποίηση του άρθρου 155, απέβλεπε σε μίαν "επανεκκίνηση”, ώστε η μεν κεντρική κυβέρνηση να μην επωμίζεται το πολιτικό κόστος της επί μακρόν εφαρμογής έκτακτων μέτρων, οι δε αποσχιστικές δυνάμεις της Καταλωνίας να αναδιπλωθούν, όσες τουλάχιστον το επιθυμούσαν, από την άμεση επιδίωξη της ανεξαρτησίας, εφόσον, όπως απ

Μια πολύ έντονη αντίδραση από τη Μαδρίτη μπορεί να δημιουργήσει μια ξεκάθαρη πλειοψηφία υπέρ της καταλανικής ανεξαρτησίας. Το αιματηρόπαρελθόν του εμφυλίου, τα χρόνια της λιτότητας και ο ρόλος της Ε.Ε. Το πρόβλημα της Καταλονίας ήταν γνωστό εδώ και δεκαετίες σε όλους όσους παρακολουθούσαν από κοντά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ισπανία. Αλλά πολύ λίγοι πίστευαν πως θα έφτανε ποτέ σε αυτό το σημείο: μια επίσημη ψήφο υπέρ της ανεξαρτησίας από το καταλανικό κοινοβούλιο που αψηφά την ισπανική κυβέρνηση στη Μαδρίτη. Οι περιστασιακοί επισκέπτες της Βαρκελώνης, αντιμετώπιζαν τον καταλανικό εθνικισμό ως ένα γραφικό στοιχείο, κάτι που έδινε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο «El Clásico», τον αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτη. Αλλά τίποτα το πιο σοβαρό. Το κίνημα ανεξαρτησίας της Καταλονίας δεν είχε τα βίαια, απειλητικά χαρακτηριστικά του βάσκικου εθνικισμού, που δημιούργησαν ένα τρομοκρατικό κίνημα σαν τον ETA. Για το λόγο αυτό, μέχρι πολύ πρόσφατα

Μετεξεταστέοι οι Ισπανοί ηγέτες στο μάθημα της Ιστορίας…   Στις Δημοκρατίες τα πολιτικά ζητήματα λύνονται με πολιτικά μέσα. ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)  Η στρατηγική του Μαριάνο Ραχόι για την Καταλονία απέτυχε:  Το σχέδιο είναι πως δεν υπάρχει …σχέδιο. (2)  Η Καταλωνία μεταξύ ενός Φράνκο και ενός τυχοδιώκτη. (3)  Καταλανικό κεφάλαιο, ορκισμένος εχθρός της ανεξαρτησίας.   (4)  Η χειρότερη κρίση στη χώρα από την εποχή του Φράνκο. (5)  Ο Καταλανός Δον Κιχώτης. Officers of National Police stand outside a polling center set at Sant Julia Sports Center in Barcelona, Catalonia, northeastern Spain, on 01 October 2017. EPA, ANDREU DALMAUS  Έκανα το ερώτημα, σε τι διαφέρει ο Άσαντ της 15ης Μαρτίου του 2011 στη Daraa της Συρίας από τον Ραχόι της 1ης Οκτωβρίου 2017 στη Καταλονία της Ισπανίας.  Δυστυχώς, μόνο λίγοι κατάλαβαν τι ήθελα να πω και τι ήθελα να αναδείξω. Πήρα απαντήσεις περί Δημοκρατικών και Δικτατορικών καθεστώτων, περί Συνταγματικότητας ή όχι το