IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Υποστηρικτές του καθαιρεθέντος ισλαμιστή Αιγύπτιου προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ανεμίζουν τουρκικές και αιγυπτιακές σημαίες κατά την διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας κατά της βίας στην Αίγυπτο, στην Κωνσταντινούπολη, στις 17 Αυγούστου 2013. MURAD SEZER / REUTERS Jonathan Schanzer   και  Merve Tahiroglu 27/01/2016 Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα   Όταν οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν [1] από την Τυνησία [2] στην Αίγυπτο [3], την Λιβύη [4], και την Συρία [5] πριν από πέντε χρόνια, οι αισιόδοξοι δήλωναν ότι η Μέση Ανατολή ήταν στο χείλος ενός δραματικού δημοκρατικού μετασχηματισμού. Μεταξύ των πιο αισιόδοξων ήταν οι ηγέτες της Τουρκίας [6], οι οποίοι είδαν την αναστάτωση ως μια ευκαιρία για να υλοποιήσουν το νεο-οθωμανικό όνειρο της τοποθέτησης της Τουρκίας, μιας μουσουλμανικής δημοκρατίας με στενούς δεσμούς τόσο με την Δύση όσο και με Αραβικά έθνη, ως περιφερειακό ηγέτη. Πέντε χρόνια αργότερα, η αισιο

 Το καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού των ισχυρών στο Νταβός της Ελβετίας λειτουργεί ως «πυξίδα» για τις κατευθύνσεις προς τις οποίες θα μετακινηθούν οι «τεκτονικές πλάκες» της διεθνούς οικονομίας και πολιτικής . Και οι 2.500 συμμετέχοντες στο φετινό, 44ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που ξεκινά την Τετάρτη, φέρονται να αναμένουν θεαματικές εξελίξεις, αν κρίνουμε από τον τίτλο της διοργάνωσης: «Αναμορφώνοντας τον κόσμο». Όμως, η  περιοχή του πλανήτη όπου έχουν δρομολογηθεί οι κρισιμότερες γεωπολιτικές αλλαγές είναι και η πιο ευαίσθητη για την παγκόσμια ενεργειακή τροφοδοσία .Έτσι, ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Χασάν Ροχανί, θα λάβει τον λόγο στο Νταβός την Πέμπτη, λίγο μετά την ενεργοποίηση της ενδιάμεσης συμφωνίας των μεγάλων δυνάμεων με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα και ενώ οι άνθρωποι των αγορών οραματίζονται, προτρέχοντας, τις ευκαιρίες που θα προκύψουν από την αναμενόμενη άρση της απομόνωσης του Ιράν. Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη της Χώρας των Άλπεων, ήτοι στο Μο

“Liwa’ Aliskenderun” -  Hatay Province Ενώ πλησιάζει η ώρα του τελικού ξεκαθαρίσματος της Συρίας από τα εγκληματικά ισλαμικά στοιχεία που έσυραν την χώρα με την βοήθεια της Τουρκίας του Ερντογάν στον αιματηρό εδώ και τρία χρόνια εμφύλιο πόλεμο, η Άγκυρα άρχισε να ανησυχεί σοβαρά καθώς τα πρώτα μηνύματα από την Δαμασκό δεν είναι καθόλου ευχαρίστα για την Τουρκία. Συγκεκριμένα στην διάσκεψη που γίνεται στην Γενεύη για τον τερματισμό του εμφυλίου στην Συρία, οι Σύριοι εμφάνισαν ένα χαρακτηριστικό χάρτη που δείχνει την περιοχή της Αντιόχειας και της Αλεξανδρέττας που κατέλαβαν παράνομα οι Τούρκοι το 1939 εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας εκείνης της περιόδου , ( με τον ίδιο τρόπο 35 χρόνια μετά επανέλαβαν την προσφιλή τους τακτική και προχώρησαν στην κατάληψη και παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου), να περιέρχεται ξανά στην συριακή επικράτεια. Ο ενδεικτικός αυτός χάρτης κυριολεκτικά τάραξε τα νερά στην τουρκική πλευρά και θεωρήθηκε σημάδι ότι το καθεστώς Άσαντ, που έχει ήδη πολ

Είναι προφανές ότι οι αρχικές νέο-οθωμανικές φιλοδοξίες του κυβερνώντος τουρκικού πολιτικού Ισλάμ προσκρούουν σε σοβαρά εμπόδια και θέτουν τον πρωθυπουργό Ερντογάν και τους συνεργάτες του προ οξέων διλημμάτων. Τα εμπόδια και διλήμματα αυτά οφείλονται εν μέρει στις σεισμικές εξελίξεις στον ευρύτερο μεσανατολικό χώρο και ειδικότερα στην τοξική μετεξέλιξη της «Αραβικής Άνοιξης». Πηγάζουν όμως επίσης από την ίδια τη φύση της εξωτερικής πολιτικής της παρούσης τουρκικής ηγεσίας : από τη σύγχυση – ενσυνείδητη ή όχι – μεταξύ γεωπολιτικών και θρησκευτικών της επιδιώξεων · την ασάφεια δηλαδή της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ εθνικών γεωπολιτικών συμφερόντων και θρησκευτικών κινήτρων.  i Κεντρική στόχευση του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου ήταν, και όπως όλα δείχνουν παραμένει, η αξιοποίηση της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος, αλλά και της θρησκευτικής ταυτότητας της χώρας τους, προκειμένου η Τουρκία να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον αραβο-μουσουλμανικό χώρο και κατ’ επέκτα