IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Το τέλος της ιδιωτικότητας  ως συμπτώματος γυμνής ζωής. Κατά τον 21ο αιώνα, το διακύβευμα των ανθρώπινων ελευθεριών θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα απαντήσουν οι σύγχρονες κοινωνίες στο δίλημμα μεταξύ αυτονομίας ή ετερονομίας της ανθρώπινης ύπαρξης, που τους θέτει ως μετανεωτερικό γρίφο η Σφίγγα-τεχνοεπιστήμη ⫸ Μέχρι ποιο σημείο είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε τις ιδιαίτερες ανθρώπινες ανάγκες και τα ατομικά μας δικαιώματα στο όνομα της «βιοασφάλειας»; Το να επιλέξουμε δηλαδή να επιβιώνουμε πάση θυσία, με τίμημα την απώλεια όλων εκείνων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που καθιστούν ανθρώπινη τη ζωή μας. Ο νέος άγριος κόσμος  της υποκλοπής πληροφοριών και ζωών Η ανακάλυψη, το 1953, της χημικής δομής και της λειτουργίας του DNA και η ολοκλήρωση, το 2003, του διεθνούς προγράμματος χαρτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος, θα πυροδοτήσουν τις επόμενες δεκαετίες μια σειρά από εκπληκτικές ανακαλύψεις, που θα επιβάλουν την πρωτοκαθεδρία της μοριακής προσέγγισης της ζωής στις

  Ο Νεάντερταλ που κρύβουμε μέσα μας. Τι μας αποκαλύπτουν για την ιστορία του ανθρώπινου είδους οι πιο πρόσφατες ανακαλύψεις της παλαιογονιδιωματικής που δικαίως τιμήθηκαν με το φετινό βραβείο Νόμπελ στον Σβάντε Πάαμπο ● Αν και ο σύγχρονος άνθρωπος αυτοαποκαλείται αυτάρεσκα «Homo sapiens» (Ανθρωπος ο «σοφός» ή, έστω, ο «έμφρων»), έχει κι αυτός ζωική καταγωγή, που σχετίζεται εντυπωσιακά με τους εξαφανισμένους Νεάντερταλ ● Τι ακριβώς είναι αυτό το εξωτικό φρούτο που οι ειδικοί αποκαλούν «μοριακή ανθρωπολογία» ή, ακριβέστερα, Παλαιογονι­διωματική. Πρόκειται για ένα σχετικά νέο διεπιστημονικό πεδίο, που προέκυψε από τη δυνατότητα εφαρμογής σε παλαιοντολογικές και ανθρωπολογικές έρευνες ορισμένων τεχνικών μοριακής και γονιδιακής ανάλυσης του απολιθωμένου DNA, το οποίο οι ειδικοί έχουν καταφέρει να εξαγάγουν από τα απολιθώματα εξαφανισμένων από καιρό βιολογικών ειδών. Στις μέρες μας οι παλαιοντολόγοι και οι παλαιοανθρωπολόγοι δεν αρκούνται πλέον στην ανακάλυψη απολιθωμένων οστών και κρανίω

  Τα πέντε μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα  της χρονιάς που φεύγει.   Εργοστάσια που θα «αποτοξινώσουν» την ατμόσφαιρα από το βαρύ πέπλο του CO2. Διαστημικοί καθρέφτες ικανοί να ρίξουν φως στην αρχή του χώρου και του χρόνου. Γενετικά «ψαλίδια» που θα γεμίσουν τη φαρέτρα μας με καινοτόμα φάρμακα αλλά και... τα ράφια με τρόφιμα. Και φυσικά εμβόλια, τα εργαλεία που μετατρέπουν τους αόρατους θηρευτές μας σε θηράματα. Το 2021 δεν είχε μόνο κακές ειδήσεις. Σε μικρά και μεγάλα εργαστήρια, ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, επίμονοι άνθρωποι με ιώβεια υπομονή συνέχισαν την πάλη του είδους μας με το άγνωστο και το επικίνδυνο. Για μια ακόμη χρονιά, η επιστήμη απέδειξε ότι η γνώση είναι η απάντηση στις προκλήσεις και τα ερωτήματα που δοκιμάζουν την ανθρωπότητα. Ε μβόλια: Οι θηρευτές... των θηρευτών μας Έναν χρόνο πριν οι εμβολιασμοί κατά του κορονοϊού μόλις ξεκινούσαν. Το βράδυ της 30ης Δεκεμβρίου 9,1 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίου είχαν χορηγηθεί παγκοσμίως και 4,57 δισεκατομμύρια άνθρωπο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Ψηλαφίζοντας την καταγωγή  την εξέλιξη του ανθρώπου.     Svante Pääbο :«Ο άνθρωπος του Νεάντερταλ», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Νεάντερταλ και σύγχρονοι άνθρωποι:  Μία συναρπαστική ιστορία συνύπαρξης και εξέλιξης.  Εκατόν εξήντα χρόνια μετά την έκδοση του διάσημου βιβλίου « Η καταγωγή των ειδών» του Καρόλου Δαρβίνου , η προέλευση και η διασπορά του ανθρώπινου είδους εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος. Είναι πλέον αποδεκτό από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας ότι οι ανατομικά σύγχρονοι άνθρωποι εμφανίστηκαν πρώτα στην Αφρική πριν από 200.000 χρόνια περίπου, ενώ η ακριβής τοποθεσία παραμένει αμφιλεγόμενη, με νεότερα δεδομένα να προτείνουν την Μποτσουάνα ως τόπο καταγωγής όλων των σύγχρονων ανθρώπων. Οι Νεάντερταλ είναι, από εξελικτικής άποψης, οι πιο κοντινοί μας συγγενείς. Ζούσαν στην περιοχή της Ευρασίας για περισσότερο από 300.000 χρόνια, πριν φτάσουν εκεί από την Αφρική οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι. Από τα διαθέσιμα