IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η απαλλαγή των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια, είναι πλέον το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα της κυβέρνησης. Μετά την διαγραφή των τριών συστημικών τραπεζών από την κατηγορία υψηλής κεφαλαιοποίησης, η υποβάθμιση της αξιοπιστίας του κλάδου και η συνεχής αναταραχή στο χρηματιστήριο, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού και έξοδο στις αγορές. Μετά την υπαγωγή της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και την δημιουργία του «μαξιλαριού», μπήκε στο στόχαστρο και η εκκλησιαστική περιουσία. Η κυβέρνηση εξετάζει ένα «όχημα ειδικού σκοπού», ένα Σχήμα Προστασίας Ενεργητικού των τραπεζών που προτείνει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Ζητούμενο είναι, η μείωση των κόκκινων δανείων κάτω του 20% στο τέλος του 2021 από 47,6% που είναι σήμερα. Όμως σύμφωνα με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, το 45%-50% της μείωσης των δανείων (25 δισ.) εντός της προσεχούς τριετίας, πρέπει να προέλθει από πωλήσεις τιτλοποιημένων δανείων. Για την επιτυχία του εγχειρήματος, απαιτείται η πα...

  Σενάριο επιστημονικής φαντασίας Απίθανο να συμβεί, αλλά με τόσα πιθανά γύρω μας... Όταν ο Αρχιεπίσκοπος τάραξε τα νερά ανακοινώνοντας, με ομόθυμη συμπαράσταση της Συνόδου,πως ζητά τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, το χριστεπώνυμον πλήρωμα αισθάνθηκε φοβισμένο, ωσάν ψηφοφόρος που αισθανόταν να τρέμει το χέρι του πριν διαλέξει Σύριζα. Πλήθος αντικληρικαλιστών θεώρησε την ανακοίνωση, ως προάγγελο εισόδου των ευσεβών στο περιθώριο. Διότι η εμπιστοσύνη τους στην γενική ιδέα του Κράτους, ήταν άκρως ρομαντική και αμετάθετη. Οι του Κράτους βιάστηκαν να συμφωνήσουν και ορίστηκε κοινή επιτροπή για να ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες και τα συναφή. Η Εκκλησία, σε αυτές τις κλειστές συνεδριάσεις, δέχτηκε συνταγματική αναθεώρηση αυτού του κοινωνικού διαζυγίου. Δέχτηκε να πληρώνει ιερείς και τα έξοδά της, ζήτησε εκκλησιαστικό κτηματολόγιο και κατοχύρωση του δικαιώματος να έχει ακίνητη και κινητή περιουσία. Φορολογημένη, παρακαλώ. Δεν ζήτησε κανένα ειδικό προνόμιο απ...

Στο προηγούμενο σημείωμα   διαπιστώσαμε έστω εισαγωγικά λοιπόν όχι μόνον την πολυπλοκότητα του ζητήματος, αν συνυπολογιστεί το δυσήνιο ζήτημα της πρώην και νυν εκκλησιαστικής περιουσίας και της ελλιπούς εποπτείας που υφίσταται γι' αυτήν, αλλά και την ασάφεια και προβληματική ενημερότητα του εκατέρωθεν εκπορευόμενου δημοσίου λόγου για το θέμα. Σε ένα τέτοιο εκατέρωθεν ασφυκτικό πλαίσιο, οφείλουμε αφ' ότου εξετάσουμε λεπτομερώς το ζήτημα  να καταθέσουμε κάποιες προτάσεις για το μέλλον της μισθοδοσίας του κλήρου . Προσανατολιζόμαστε στην απαγκίστρωση της μισθοδοσίας του κλήρου ως απλώς μισθοδοσίας του δημοσίου, και στην συνάρτηση αυτής με τα εκκρεμή ζητήματα της εκκλησιαστικής περιουσίας και της αναποζημίωτης απαλλοτριώσεως αυτής. Δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το μέλλον στις σχέσεις εκκλησίας-κράτους, δηλαδή το εάν τα χιλιάδες εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα θα συνεχίσουν να είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ) ή αν κάποτε, σε ενδεχόμενο «σκληρού» χωρισμού,...

(Αυτό είναι το πρώτο από δύο συνεχιζόμενα άρθρα για τη μισθοδοσία του κλήρου). Τον τελευταίο καιρό τέθηκαν ήδη κάποια ζητήματα σχετικά με τις σχέσεις Εκκλησίας-κράτους με επιτακτικό τρόπο στον δημόσιο λόγο, ενώ εν όψει της σχεδιαζόμενης συνταγματικής αναθεώρησης αναμένεται να τεθούν και άλλα, θέτοντας ενδεχομένως συνολικά το ζήτημα των σχέσεων Εκκλησίας - κράτους στο τραπέζι. Ως ευμέγεθες κομμάτι αυτών των συζητήσεων προβάλλει παγίως το ζήτημα της μισθοδοσίας του κλήρου, για το οποίο βασιλεύει η ελλιπής ενημερότητα, αν όχι η παραπληροφόρηση. Σε αυτήν την εργασία θα προσπαθήσουμε να αποσαφηνίσουμε το ισχύον πλαίσιο, καθώς και να προτείνουμε σχεδιάσματα ενδεχομένων αλλαγών για το μέλλον. (Σχετικά με το τί συμβαίνει στην Ευρώπη, ο αναγνώστης παραπέμπεται στην έρευνα του δρ. Άγγελου Χρυσόγελου, « Οι οικονομικές διαστάσεις των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους: Φορολόγηση και Χρηματοδότηση της Εκκλησίας από το Κράτος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη »). Αν κάτι εντυπωσιάζει στην όλη συζήτηση, αυ...