Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κλεπτοκρατία

Ο «στρατηγός» και η αφωνία ΠΑΣΟΚ για τις μίζες των 12.000.000.000.

Εικόνα
Κύριοι, ιδού ο «Στρατηγός» σας.   Παρότι η υπόθεση Siemens αποτελεί την επιτομή της διαφθοράς στη χώρα, οι μεγαλύτερες διαστάσεις της συσκοτίστηκαν και μόνο κάποιες παράπλευρες υποθέσεις έφτασαν στη δικαιοσύνη, και μάλιστα με εξοργιστική καθυστέρηση. Πλέον χαρακτηριστική για το πολιτικό σύστημα η υπόθεση της χρηματοδότησης του ΠΑΣΟΚ μέσω του Θόδωρου Τσουκάτου, ο οποίος αποκαλύπτει σημαντικές πτυχές ενός ολόκληρου συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής.Όπως όλα τα μεγάλα σκάνδαλα, έτσι και αυτό φτάνει στο ακροατήριο με καθυστέρηση πολλών χρόνων, διάστημα που δίνει την ευκαιρία στους πρωταγωνιστές να φύγουν από το προσκήνιο και στους πολιτικούς οργανισμούς να παραγράψουν την ηθική απαξία. Ακόμη και έτσι, συνεχίζουν να φέρνουν σε δύσκολη θέση το πολιτικό σύστημα που σήμερα ομογενοποιείται επιχειρώντας να διασώσει «κεκτημένα». Σύμφωνα  με τον κατηγορούμενο: «Το 2000 οι χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ από εταιρείες έφθασαν τα 16 δισ. δραχμές. Δεν ήταν μόνο η Siemens, ήταν και άλλες ετ

Η διαπλοκή στα χρόνια του Μνημονίου

Εικόνα
Την άνοιξη του 2011 δεκάδες και μερικές φορές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες φώναζαν απευθυνόμενοι προς τη Βουλή «κλέφτες, κλέφτες». Το σύνθημα αυτό, ένα από τα κυρίαρχα των Αγανακτισμένων, είναι ισοπεδωτικό, επειδή υπάρχουν πολλοί βουλευτές που δεν είναι κλέφτες και λαμόγια. Επίσης, είναι απλοϊκό έως και παραπλανητικό, επειδή το δημόσιο χρέος που οδήγησε στα Μνημόνια δεν προέκυψε από τις κλεψιές υπουργών και βουλευτών. Αυτό το σύνθημα, εντούτοις, έθεσε, έστω και στρεβλά, το μείζον πρόβλημα της κλεπτοκρατίας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι από την κλεπτοκρατία επωφελούνται περισσότερο οι πολιτικοί. Το πρόβλημα είναι ότι έχουν καταλυτική ευθύνη για την ανάπτυξη και εδραίωση του κλεπτοκρατικού, σπάταλου, ανορθολογικού και παρασιτικού μοντέλου, που έριξε την Ελλάδα στον γκρεμό. Ως φορείς της λαϊκής εντολής και ως έχοντες καθήκον την υπεράσπιση του δημόσιου χρήματος και του εθνικού συμφέροντος, όφειλαν να έχουν λειτουργήσει διαφορετικά. Ιστορικά, η ανάπτυξη της οικονομίας και η δημι