IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο Μέσος Διάδρομος της Ευρασίας:  Μια ατλαντική φρενίτιδα για να καταπνίξει την ολοκλήρωση Ευρώπης-Ασίας. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα μεταξύ του αγγλοαμερικανικού κατεστημένου και του Σινορωσικού άξονα θα  έρθουν σε σύγκρουση στην Διαδρομή Διεθνών Μεταφορών της Κασπίας. Matthew Ehret Στις 12 Δεκεμβρίου 2022, ο Οργανισμός των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) φιλοξένησε μια Διάσκεψη για το μέλλον του Μεσαίου Διαδρόμου της Ευρασίας, ενός έργου ανάπτυξης υποδομής μεταφορών και ενέργειας που εκτείνεται από την πλούσια σε πόρους Κασπία Θάλασσα μέχρι την Ευρώπη. Στη συνάντηση, κορυφαίοι αξιωματούχοι του Ατλαντισμού έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στο πώς θα «πλαισίωναν» αυτόν τον στρατηγικό παγκόσμιο κόμβο μεταφορών που αναπτύσσεται εκτός του ελέγχου τους. Τόνισαν ότι τα έθνη που θα κερδίσουν περισσότερο από την αναπόφευκτη ανάπτυξη του Μεσαίου Διαδρόμου δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίσουν τους εαυτούς τους ως «περιφερειακό κόμβο» Ανατολής-Δύσης που συνδέει την Ευρώπη με την Κίνα,

  ''Divide et impera'' και π όσο Αθώος Θείος Σαμ!  Όλοι οι μεγάλοι (Ρωσία,Κίνα κλπ) στο χορό  κι ο Μέγιστος των μεγάλων Δάσκαλος ...απόξω!    Μας τσαμπουνάει,εδώ,αναίσχυντα,  η ... Melissa.  Ένας αντάρτης μαχητής στο Βαλουχιστάν, στο Πακιστάν, τον Μάρτιο του 2006.  Scott Eells/The New York Times/Redux  Υπονομευτική κρατική πρακτική. Το μεταβαλλόμενο πρόσωπο  της σύγκρουσης μεγάλων δυνάμεων.   Η υπονόμευση από το εξωτερικό είναι μια συγκεκαλυμμένη, έμμεση μορφή σύγχρονης κρατικής τέχνης. Περιλαμβάνει την ενεργοποίηση παράνομων και ένοπλων μη κρατικών ομάδων που λειτουργούν ως προεκτάσεις ενός κράτους-χορηγού. Αυτοί οι πληρεξούσιοι προκαλούν ζημιά στα κράτη-στόχους με στόχο την αποσυγκρότησή τους και την δημιουργία μη κυβερνώμενου χώρου. Οι επιθέσεις τους περισπούν το κράτος-στόχο και το αποστερούν από πόρους, δημιουργώντας διαπραγματευτική μόχλευση για τον σπόνσορα των επιθέσεων. Οι κοινότητες ασφαλείας και μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ μι

Το μεγάλο δίλημμα της Μέσης Ανατολής. Στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα δύο αντίρροπες δυναμικές. Την πρώτη εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Ανουάρ Γκαργκάς, μιλώντας την Κυριακή στον Στρατηγικό Διάλογο του Άμπου Ντάμπι, όπου κάλεσε τα αραβικά κράτη να εκμεταλλευτούν το "κρίσιμο” 12μηνο που ακολουθεί, ώστε να οικοδομήσουν μια περισσότερο σταθερή περιφερειακή τάξη, θεμελιωμένη σε νέες αξίες και στον σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας. Η ομιλία του Γκαργκάς ήταν επενδεδυμένη με την ρητορική ενός αραβικού εθνικισμού, εν μέσω καταγγελιών το ότι το Ιράν και η Τουρκία έχουν αποκτήσει την ελευθερία να επεμβαίνουν στις υποθέσεις των γειτόνων τους. Όμως πίσω από τις γραμμές γίνεται σαφές ότι το "άνοιγμα” των ΗΑΕ απευθύνεται και σε αυτές τις χώρες. "Η επιλογή που μας προσφέρεται παρουσιάζεται συχνά ως ένα ψευδές δίλημμα: σύγκρουση ή υποταγή", τόνισε ο Γκαργκάς, απορρίπτοντας λ.χ. σε ό,τι αφορά το Ιράν

Στήριξη Τουρκίας εντός ΕΕ από Λονδίνο  μέχρι τελικής πτώσεως.    Το Λονδίνο ενημέρωσε τις Βρυξέλλες, στις 20 Αυγούστου,  ότι δεν θα συμμετέχει πλέον στις ομάδες εργασίας του Συμβουλίου της Ε.Ε και ότι μόνον σε ζητήματα που άπτονται των ζωτικών συμφερόντων του Ηνωμένου Βασιλείου θα δίνει τη παρουσία του, μέχρι την υλοποίηση του Brexit. Όπως πληροφορείται η κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος", η βρετανική Μόνιμη Αντιπροσωπεία στην Ε.Ε. έστειλε μάλιστα και επιστολή ενημερώνοντας για την εν λόγω απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου.  Στην επιστολή επισημαίνεται ότι "ο Πρωθυπουργός έχει αποφασίσει ότι κατά τις τελευταίες βδομάδες μας ως κράτος-μέλος, η υπουργική του ομάδα και επίσημοι θα συμμετάσχουν μόνο σε εκείνες τις συναντήσεις της Ε.Ε, όπου εμπλέκονται ουσιαστικά εθνικά συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου. Πρόκειται για εκείνα που έχουν άμεσες επιπτώσεις στη κυριαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου, στις διεθνείς σχέσεις, στην ασφάλεια και στην οικονομική συνεισφορά (contribut

 Ο εμφύλιος στη Συρία  και ο κίνδυνος πολέμου στο Ιράν. Γιατί η ειρήνη στην περιοχή παραμένει άπιαστο όνειρο. Η αναποτελεσματική πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία και ο πόλεμος δι' αντιπροσώπων μεταξύ των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Ρωσίας και του Ιράν. Την ώρα που ΗΠΑ και Ιράν ρισκάρουν να ξεσπάει ολοκληρωτικός πόλεμος με το «παιχνίδι του δειλού» που παίζουν στην Περσικό Κόλπο, ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων τους εξακολουθεί να μαίνεται στη Συρία. Ο σύμμαχος του Ιράν και πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ κέρδισε τον πόλεμο πριν από δυο χρόνια, όμως η νίκη του δεν ήταν ολοκληρωμένη. Ο αλ Άσαντ εξασφάλισε τον θρόνο του, όμως εξακολουθεί να μην ελέγχει δυο μεγάλα τμήματα της χώρας. Ο τουρκικός στρατός και οι ένοπλοι αντάρτες ελέγχουν τα βορειοδυτικά. Οι, κυρίως, Κουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, με την στήριξη ενός μικρού αλλά απροσδιόριστου αριθμού αμερικανικών, βρετανικών και γαλλικών ειδικών δυνάμεων, ελέγχουν την περιοχή βορειοδυτικά του ποταμού Ευφράτη κοντά στ

 Βαλκανικά σύνορα: Ιστορίες αγρίων. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ θέτει τα φαινομενικά δισεπίλυτα προβλήματα στα Βαλκάνια ως την πρώτη προτεραιότητα της Ευρώπης, έγραφε πρόσφατα ο ευρωπαϊκός Τύπος. Στο πλαίσιο αυτό η Μέρκελ μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν συναντήθηκαν με τους ηγέτες της Σερβίας, του Κοσσυφοπεδίου και άλλων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Στο επίκεντρο, το ενδεχόμενο ανταλλαγής εδαφών ανάμεσα στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο -κάτι που πολλοί στις Βρυξέλλες όσο και στο Βερολίνο φοβούνται ότι θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ντόμινο στην περιοχή. Την ίδια ώρα, μόλις πριν λίγες ημέρες, υπεγράφη συμφωνία προμήθειας της Σερβίας με πυραυλικά συστήματα αεράμυνας τύπου «Mistral» από την Γαλλία, γεγονός που προκαλεί έντονη ανησυχία στο Κόσοβο. «Η Σερβία αγοράζει συνεχώς όπλα από τη Ρωσία. Με την Γαλλία υπέγραψαν συμφωνία για αντιαεροπορικούς πυραύλους. Ταυτόχρονα γίνεται λόγος για αλλαγή συνόρων. Εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Είμα