Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΜΝΗΜΟΝΙΟ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η Ελλάδα οδεύει προς νέα τρομακτική ύφεση;

Εικόνα
Σκίτσο του Β. Παπαβασιλείου  Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Καθώς η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς επιβράδυνση, και κατά ορισμένους σύντομα προς νέα παγκόσμια ύφεση, και με την Ευρωπαϊκή Ένωση σε στασιμότητα, αναρωτιέται κάποιος εύλογα που οδεύει η Ελλάδα. Θα είναι η πατρίδα μας η μεγάλη κερδισμένη ή η συντριπτικά χαμένη χώρα από τις εξελίξεις; Υπάρχουν πολλές ενδείξεις  στις χρηματιστηριακές αγορές όσο και την πραγματική οικονομία που δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είναι ο μεγάλος χαμένος στην παγκόσμια κρίση που έρχεται. Η κρίση στις Τράπεζες, που ακουμπάει σε 9 χώρες της Ευρωζώνης τουλάχιστον, αντικατοπτρίζει τα σάπια θεμέλια της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Ανεξαρτήτως των λύσεων που θα δοθούν στις τράπεζες, δηλαδή διάσωση με λεφτά των φορολογουμένων (bailout), ή διάσωση με χρήματα μετόχων-ομολογιούχων και καταθετών (bailin), θα υπάρχουν μεγάλοι χαμένοι, φορολογούμενοι, μέτοχοι ή κάτοχοι ομολόγων, κάτι που οδηγεί σε νέα πακέτα άγριας λιτότητας ή χρηματιστηριακό κράχ, και

Τι πρέπει να γίνει με την αγορά ακινήτων

Εικόνα
Ξέρω πολύ καλά πως η αγωνία των πολλών έχει να κάνει με την τρέχουσα αρνητικότατη τροπή που έχει πάρει τα προσφυγικό. Σίγουρα η στάση της υπόλοιπης ΕΕ πάνω στο συγκεκριμένο θέμα είναι από ειλικρινώς αμήχανη ως υποκριτικά κυνική και θεωρώ δεδομένο πως κάποιοι…εταίροι χρησιμοποιούν ως άλλοθι την αδιαμφισβήτητη ανικανότητα της κυβέρνησής μας. Όμως σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, σαν σύγχρονος Δηλιγιάννης, στρέφεται κατά των κεντροευρωπαίων εταίρων για λόγους εσωτερικού εντυπωσιασμού και μόνο, δημιουργώντας φανταστικούς εχθρούς ώστε να μασκαρευτούν οι τεράστιες ευθύνες του για τα χάλια μας. Η Ελλάδα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο πλέον όχι μόνο εξαιτίας της επαπειλούμενης απομόνωσής της, μα και λόγω βέβαιης ενδυνάμωσης της ακροδεξιάς στην απευκταία περίπτωση εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών εντός της φτωχοποιημένης και ριζοσπαστικοποιημένης χώρας μας. 
 Διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν άτσαλα να χρυσώσουν το χάπι και μέσα στις ασυνάρτητες υποσχέσεις τους είναι και το

Ο δρόμος προς την κόλαση

Εικόνα
Η κοινωνία μπορεί να κατανοεί ότι στάθηκε αδύνατον να ξεφύγει η χώρα από τις αξιώσεις των δανειστών της, όμως δεν ανέχεται τον εμπαιγμό ότι δήθεν με αυτή την καταναγκαστική πορεία και χωρίς αντιστάθμισμα ούτε συγκεκριμένο σχέδιο για κάτι το διαφορετικό θα μπορέσει ποτέ η χώρα να φθάσει οπουδήποτε αλλού εκτός από την εξασφάλισή του μαρασμού της. Το συναίσθημα ότι οι σημερινές πρόσθετες θυσίες στις οποίες η κυβέρνηση καλεί τους πολίτες δεν οδηγούν πουθενά και κατ' ουδένα τρόπο σε καμιά επάνοδο στην κανονικότητα αποξενώνει και πάλι την εξουσία από τα κοινωνικά ερείσματα που μέχρι πρόσφατα την εστήριζαν. Εάν σήμερα επανέρχεται η κοινωνική κατάθλιψη, δεν είναι επειδή εγκαταλείφθηκαν οι ρητορείες της «μεγάλης ανατροπής», αλλά κυρίως επειδή οι πολίτες που δεν έλαβαν μέρος σε κανένα «πάρτι» βλέπουν να τους αμφισβητείται το δικαίωμα στη ζωή από αυτούς που συνεχίζουν την «διασκέδαση». Κι όμως, αυτή η εξέλιξη δεν ήταν καθόλου μοιραία ούτε προδιαγεγραμμένη, θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί

Handelsblatt: Γιατί η συνεχής πολιτική λιτότητας βλάπτει την Ελλάδα

Εικόνα
Οι Έλληνες πέρασαν επτά δύσκολα χρόνια με απανωτά μέτρα λιτότητας. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι εντυπωσιακό. Οι κρατικές δαπάνες μειωθήκαν από 79,4 δις ευρώ το 2009 στα 55,7 δις το 2015. Στο ίδιο διάστημα το κρατικό έλλειμμα συρρικνώθηκε από το 15,4 στο 4,6% του ΑΕΠ. Καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης δεν κατάφερε τέτοια επίδοση. Αλλά το τίμημα ήταν υψηλό. Η Ελλάδα υπό την πίεση των μέτρων  λιτότητας των δανειστών έφτασε σχεδόν στα όρια της εξαθλίωσης. Η οικονομική της επίδοση το 2008 από 233 δις ευρώ έπεσε στα 175, 6 δις ευρώ πέρυσι, υπέστη δηλαδή μείωση της τάξης του 25%. Καμιά άλλη χώρα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν βίωσε μια τόσο βαθιά και μακράς διάρκειας ύφεση. Μπορεί να συγκριθεί μόνο με την Μεγάλη Ύφεση αρχές της δεκαετίας του 1930 στις ΗΠΑ. Τα μέτρα  λιτότητας  δεν έδωσαν την απαιτούμενη ώθηση για την αναζωπύρωση της οικονομίας. Αλλά και οι κυβερνήσεις δεν εφάρμοσαν τους όρους που θα έκαναν τη χώρα ανταγωνιστική. Η Ελλάδα διολισθα

Χαίρε Καίσαρα

Εικόνα
''Είναι κάτι στιγμές που αισθάνεσαι ότι η ζωή περνάει μπροστά από τα μάτια σου.  Δεν υπάρχει μόνο η προσωπική ζωή, τώρα τελευταία στις κινηματογραφικές αναδρομές μου δεσπόζει η επαγγεματική: από το σχολείο, μέχρι το πανεπιστήμιο, από τις προπτυχιακές μέχρι τις μεταπτυχιακές σπουδές, από τα χαρτιά, τα διπλώματα, τις καταρτίσεις, τα πιστοποιητικά, τα όνειρα, τις προσπάθειες, την ανόητη επιλογή να δραστηριοποιηθώ σε αυτή τη χώρα.  Ξέρω γιατί περνάει μπροστά από τα μάτια μου – επειδή έρχεται το τέλος.  Έρχεται το τέλος και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιαυτό, δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα, ούτε με τη φωνή σου, ούτε με τη δουλειά σου, ούτε με την ψήφο σου.  Οι πόρτες είναι εντελώς κλειστές.  Είναι εντελώς κλειστές για τους ανθρώπους που ουδέποτε ζήτησαν χάρες, ρουσφέτια, διορισμούς, διαγραφές χρεών που δεν έχουν ανάγκη κανέναν εκτός από το να αφεθούν ελεύθεροι να δουλέψουν''...   Πρόσφατα, προκειμένου να καταθέσω τα χαρτιά μου για μια ολιγόμηνη θέση εξωτερικού

Η παγίδα των μνημονίων

Εικόνα
 «Τα λάθη σίγουρα είναι ανθρώπινα, ενώ κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Χαρακτηριστικό βέβαια όλων όσων κάνουν μεγάλα λάθη με σοβαρές επιπτώσεις είναι το ότι, είτε προσπαθούν να βγάλουν τους πάντες τρελούς είτε, σε ελάχιστες περιπτώσεις, να τα παραδέχονται – προσπαθώντας πραγματικά μετανιωμένοι να τα διορθώσουν.   Το θέμα, ωστόσο, είναι το τι γίνεται όταν κάνεις τραγικά λάθη και προσπαθείς να τους βγάλεις όλους τρελούς, υποστηρίζοντας με όλες σου τις δυνάμεις ότι, για τα λάθη σου ευθύνονται οι τρίτοι – οπότε πρέπει όλοι να σε στηρίξουν για να τα διορθώσεις.   Βέβαια, υπάρχουν επίσης αυτοί που ξεχνούν τα λάθη τους, όταν τα εξομολογούνται σε κάποιον άλλο. Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει με αρκετά από τα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης, τα οποία  κάνουν καθημερινά την αυτοκριτική τους για τα λάθη της επτάμηνης διακυβέρνησης – πιστεύοντας ότι μπορεί πολύ εύκολα να ξεχαστούν, αφού τα εξομολογούνται στον λαό.   Τους διαφεύγει όμως ότι, όποιος έχει υποστεί τις