IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Rojava Female fighters of the YPJ play a significant combat role in Rojava. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Ρωσία, μετά τη στρατιωτική εμπλοκή της στην κρίση της Συρίας, είναι αυτός που ήδη μαστίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες: Δηλαδή, το να παραλύσει μπροστά στην επιδίωξη να ικανοποιήσει τις αντιφατικές βλέψεις πολλών διαφορετικών συμμάχων στην περιοχή, εξασφαλίζοντας εν τέλει τη δυσφορία και την καχυποψία όλων. Ήδη, όσο κινούνταν στο πλαίσιο της σύμπραξης "4+1" (Μόσχα, Τεχεράνη, Βαγδάτη, Δαμασκός συν Χεζμπολλάχ), η ρωσική πολιτική χρειάστηκε επανειλημμένα να λειάνει τις τριβές που προέκυπταν με το Ιράν και τα πράγματα μόνο περισσότερο περίπλοκα γίνονται μετά το "φλερτ" της Ρωσίας με την Τουρκία. Η Μόσχα δεν εγκατέλειψε (τουλάχιστον μέχρι την κατάρρευση της κατάπαυσης του πυρός του Σεπτεμβρίου) την φιλοδοξία να χρησιμοποιήσει τον ρόλο της στη Συρία ως "μοχλό" για μία ευρύτερη συνεννόηση με τη Δύση, η οποία προϋποθέτει συ

Ας ξεκινήσουμε, αγαπητοί, από ένα εξορκισμένο σήμερα «εθνικιστή» ποιητή που κάποτε τολμούσαμε να θεωρούμε πρώτο εθνικό μας ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό: γράφει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»: «Αραπιάς άτι, Γάλλου νούς, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Αγγλου* πόλεμος μέγας πολεμά, βαρεῖ τό καλυβάκι…» (*τόπ΄ = μπάλα κανονιού). Εννοείται ασφαλώς ποιο είναι το καλυβάκι στον παρόντα καιρό. Όχι η Ελλάς ή η προέκτασή της η Κύπρος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός μετά τις εξάρσεις του στον πόλεμο του ’40-’41, με την αντίστασή του κατά των αρχών Κατοχής, με τον ενωτικό αγώνα της Κύπρου (μια δράκα μαχητές κατά μιας αυτοκρατορίας) αποτελούσε κακό παράδειγμα για τους λοιπούς λαούς. Κακό παράδειγμα υπήρξε και με την Επανάσταση του ’21 που διέλυσε τον ιστό της υποταγής που είχε επιβάλει η Ιερά Συμμαχία. Όταν το 1830 έκλεινε η αυλαία της Ελληνικής Επαναστάσεως άνοιγε η αυλαία των ευρωπαϊκών επαναστάσεων. Γι’ αυτό ο ανυπότακτος, ο απειθάρχητος, ο μη συμμορφούμενος «τοῖς ξένων ρήμασι» λαό

Τα τελευταία χρόνια, με την ανοχή της αλβανικής κυβέρνησης και χωρίς να αποκλείεται έξωθεν καθοδήγηση, πληθαίνουν οι προκλήσεις και οι διεκδικήσεις των αυτοαποκαλούμενων Τσάμηδων από την Ελλάδα. Το 2012 περίπου τέσσερις χιλιάδες «Τσάμηδες» έκαναν πορεία στα Ελληνοαλβανικά σύνορα, στο τελωνείο Μαυροματίου Σαγιάδας Θεσπρωτίας, από την αλβανική πλευρά, διεκδικώντας την επιστροφή του περιουσιών τους και το δικαίωμα να επισκέπτονται την Ελλάδα. Πρώτα είχαν σταματήσει στο «Μνημείο Γενοκτονίας», όπως το ονομάζουν, στην Τζάρα Αγίων Σαράντα. Βασικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Τσάμικου Κόμματος στην Αλβανία Σπετίμ Ιντρίζι. Φέτος το καλοκαίρι όταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς επισκέφθηκε την Αλβανία βρέθηκε αντιμέτωπος με διαδηλωτές που μεταξύ άλλων φώναζαν «Τσαμουριά, μητέρα μας, περίμενέ μας», επικεφαλής τους και πάλι ήταν ο πρόεδρος του Τσαμικού Κόμματος (PDIU) και αντιπρόεδρος της Βουλής, Σπετίν Ιντρίζι. Τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε ο Αυστριακός