IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Violences en France...  Γιατί στη Γαλλία; του Δημήτρη Μακροδημόπουλου Με αφορμή τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ, αλγερινής καταγωγής, από αστυνομικό στη Γαλλία, εύλογα τίθεται ξανά το ερώτημα: Γιατί πάντα στη Γαλλία και όχι αλλού, όπως στη χώρα μας, όπου υφίστανται και εκεί εγκλήματα “τάξεως ”, οι αντιδράσεις υπολείπονται παρασάγγας των εκρήξεων στα όρια της εξέγερσης στη Γαλλία; Η Γαλλία υπήρξε αποικιακή αυτοκρατορία. Τι σημαίνει αυτό; «Η Γαλλία, μας λέει ο Ενζο Τραβέρσο, διαπλάστηκε μέσα από εκατό και πάνω χρόνια μεταναστεύσεων, να γιατί αυτός ο βίαιος αντιμεταναστευτικός λόγος είναι ουτοπικός στην κυριολεξία! Είναι αδύνατο να γυρίσουμε πίσω και η αντιδραστική αγόρευση υπέρ των “γνήσιων” γάλλων με τη δυσπιστία της απέναντι στους απογόνους των μεταναστών, προϋποθέτει και εξιδανικεύει μια Γαλλία που δεν υπάρχει, που έχει πάψει να υπάρχει εδώ και ενάμισι αιώνα και στην οποία, την εποχή της παγκοσμιοποίησης, θα ήταν αδύνατο να επιστρέψουμε. Όχι μόνο είναι αδύνατο να επιστρ

  Όταν η ιστορία μας ειρωνεύεται. Τρία ομόκεντρα σχόλια. «Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες», διαβάζω, «7.822.309 Ουκρανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 και ένα 33% είναι εσωτερικά εκτοπισμένο. Από αυτούς 4.969.914 έχουν καταφύγει στη Δύση και 2.852.395 έχουν καταφύγει στη Ρωσία». Ό,τι ο ΟΗΕ αποκαλεί προσφυγιά είναι στην πραγματικότητα εκατέρωθεν εθνοκάθαρση. Οι Ρώσσοι ή (ρωσσόφρονες) της Ουκρανίας μετοικούν στα κατεχόμενα ἠ στην ίδια τη Ρωσσία, όσοι μένουν στο υπόλοιπο της χώρας, ανάμεσά τους και πάμπολλοι ρωσσόφωνοι με το καλό ή με το ζόρι γίνονται πλέον και με τη βούλα Ουκρανοί. Μια μεγάλη μερίδα εγκαταλείπει εντελώς τη χώρα, τραγική συνέπεια των μετασοβιετικών συνθηκών: από τα 52 εκατομμύρια κατοίκους το 1992, τριάντα χρόνια αργότερα είχαν απομείνει 44, την επαύριο του πολέμου το νούμερο θα είναι πολύ πολύ μικρότερο. Η Ουκρανία είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως σε διαρροή και μείωση πληθυσμού. Στην Ουκρανία βλέπ

 Τριάντα τρία χρόνια φετβά για τον Σαλμάν Ρούσντι:  Η αμηχανία της Δύσης. Το να αντιταχθούν οι κοινωνίες στους σύγχρονους ολοκληρωτισμούς είναι κάτι που θα προκαλέσει και την ανανέωση των δικών τους αξιών. Ο φετβάς για τον Σαλμάν Ρούσντι εκδόθηκε το 1989, από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χομεϊνί. Ελάχιστοι τότε πρόσεξαν τη σημειολογία ενός Φετβά που εκδόθηκε στο Ιράν, αφορούσε έναν Ινδό, και καλούσε για την δολοφονία του επειδή δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα στο Λονδίνο ―στη ”γη των απίστων”. Ωστόσο η έκδοσή του διατύπωνε μια στροφή: Έδειχνε ότι πλέον ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός δεν δεχόταν την μέχρι τότε διάκριση μεταξύ της επικρατείας των πιστών και εκείνης των απίστων, και αξίωνε παγκόσμια εφαρμογή του θεϊκού νόμου. Τι άλλο εξέφραζε αυτή η στροφή αν όχι μια πρόθεση επέκτασης, την ανάδυση ενός σχεδίου παγκόσμιας (έστω πολιτιστικής) κυριαρχίας; Κι όμως, το γεγονός αυτό θάφτηκε τότε κάτω από έναν κακοφορμισμένο αντι-ιμπεριαλισμό, ο οποίος δεν πατούσε π

 Η ελληνική εμπειρία,  η Ευρώπη  και το Ισλάμ.  Στην Ελλάδα φαίνεται να δημιουργείται μια ιδιαίτερη τυπολογία στην Ανθρωπογεωγραφία των Ισλαμικών κοινοτήτων με τις ιδιαιτερότητες τους η κάθε μια. Στον πρώτο τύπο θα εντάσσαμε τους πολιτογραφημένους Έλληνες Μουσουλμάνους των Περιοχών της Θράκης και Δωδεκανήσων, με τις ιδιαιτερότητές τους, διότι δεν πρόκειται περί μιας ενιαίας κοινότητας Μουσουλμάνων, στον δεύτερο τύπο διαπιστώνεται η ένταξη των μουσουλμάνων μεταναστών και προσφύγων βάσει των ισλαμικών κλάδων, που πιστεύουν, στον τρίτο τύπο υπάρχει η ένταξη των μεταναστών και προσφύγων βάσει της εθνοτικής τους προέλευσης, με σύνδεσμό τους όμως την Ισλαμική πίστη, ανεξαρτήτως του κλάδου που ανήκει ο καθένας, στο τέταρτο τύπο υφίστανται οι ισλαμικές κοινότητες, με εθνοτικά και Ισλαμικά χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν τις ανάγκες των διπλωματών και επιχειρηματιών, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και συνοδεύονται με την ίδρυση συνήθως σχολείων, για την συνέχιση της ισλαμικής παι

Ραμαντάν Αμπέντι, πατέρας του βομβιστή αυτοκτονίας  . Το αίμα που χύθηκε στο Μάντσεστερ στις 22 Μαΐου από τον 23χρονο βομβιστή  Σαλμάν Αμπέντι  είναι ο τελευταίος κρίκος της ήδη μακριάς αλυσίδας των επιθέσεων της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Δύση. Μία αλυσίδα που –σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις– θα συνεχίσει να μακραίνει, εγκαθιστώντας για τα καλά τον φόβο στις δυτικές κοινωνίες. Τ α γεγονότα είναι γνωστά. Αυτή τη φορά στόχος ήταν οι κατά κανόνα  έφηβοι  που είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο Μάντσεστερ Αρένα για να παρακολουθήσουν τη συναυλία της δημοφιλούς σ’ αυτές τις ηλικίες Αμερικανίδας  Αριάνας Γκράντε . Ο απολογισμός σε  αίμα είναι βαρύς . Πέρα από τους 22 νεκρούς, υπάρχουν και 60 περίπου τραυματίες. Οι αρχές ασφαλείας ταυτοποίησαν τον βομβιστή από τα υπολείμματα μίας πιστωτικής κάρτας που βρέθηκε στο τεμαχισμένο πτώμα του. Ο Σαλμάν Αμπέντι έχει  Λίβυους  γονείς, αλλά  γεννήθηκε  και μεγάλωσε στη  Βρετανία . Είχε τον τελευταίο καιρό ταξιδέψει  επανειλημμένως στη Λιβ