Η κρεοφαγία ως ανήθικη ανθρώπινη βιοεξουσία.
Το ότι ένα παμφάγο ζωικό είδος μπορεί, εξ ορισμού, να επιλέγει αν θα τρέφεται με έναν μόνο τύπο τροφής -αποκλειστικά φυτικής ή αποκλειστικά ζωικής προέλευσης- δεν σημαίνει ότι η επιλογή του αυτή δεν έχει σοβαρές συνέπειες για το ίδιο και ευρύτερα για το οικολογικό περιβάλλον του. Κάτι που ισχύει πολύ περισσότερο για εμάς τους ανθρώπους που, ως παμφάγα πρωτεύοντα, δεν έχουμε ανάγκη από μεγάλες ποσότητες κρέατος και είμαστε πολύ πιο υγιείς όταν καταναλώνουμε, δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, μικρές ποσότητες από πρωτεΐνες και λύπη ζωικής προέλευσης. Το οικολογικό και ηθικό πρόβλημα με τις διατροφικές επιλογές μας είναι ότι ως είδος έχουμε αυξηθεί υπερβολικά και άρα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε τις κρεοφαγικές πρακτικές μας, αδιαφορώντας για τα άλλα έμβια όντα που υποφέρουν και θυσιάζονται μαζικά στο όνομα των διατροφικών μας «αναγκών». Ως αντίλογο στην αλόγιστη κρεοφαγία μας θα παρουσιάσουμε τρία αξιόλογα βιβλία για την απελευθέρωση των ζώων από την ανθρώπινη εκμετά