IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η «ταλιμπανοποίηση» της Αφρικής  και οι ευθύνες της Δύσης. Ο τρόπος με τον οποίο στη Δύση διαχειριζόμαστε τα «όπλα» ανάπτυξης που κατέχουμε είναι κυριολεκτικά επιθετικός. Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της διπλωματικής μου πορείας, συναντήθηκα με εκπροσώπους και πρέσβεις των χωρών της Αλγεριας, της Τυνησίας, του Μαρόκου, της Λιβύης και της Μαυριτανίας. Δεν ταξίδευσα ποτέ στην περιοχή αυτή της Βορείου Αφρικής παρά τη μεγάλη μου επιθυμία. Ένα δεύτερο εισαγωγικό σημείο που θέλω να αναφέρω είναι ότι στις μεταπτυχιακές μου σπουδές, στη Nice, μια από τις διπλωματικές μου εργασίες στο Διεθνές Δίκαιο ήταν για το κίνημα του Πολισάριο που μόλις τότε είχε συσταθεί εκπροσωπώντας τους Σαχραούι. Αξίζει να μείνω για λίγο εδώ. Ένα από τα μεγάλα κεφάλαια της ιστορίας των χωρών του Μαγκρέμπ συνδέεται με την Αποικιοκρατία . Στην γεωπολιτική ανάλυση όλων των ιστορικών περιόδων δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό γεγονός χωρίς να έχει σοβαρές κοινωνικοπολιτικές συνέπειες. Οι μέθοδοι που ακολουθ

  Εγκληματίες, αυτονομιστές, και ισλαμιστές αντάρτες απειλούν όλο και περισσότερο την λαβή της κυβέρνησης της Νιγηρίας στην εξουσία, όπως και η ανεξέλεγκτη διαφθορά, η οικονομική δυστοκία, και η αυξανόμενη φτώχεια.   Νιγηρία  Ο γίγας της Αφρικής αποτυγχάνει. Μόνο η Νιγηρία μπορεί να σώσει τον εαυτό της - αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βοηθήσουν.   Η Νιγηρία βρίσκεται σε μεγάλο πρόβλημα. Εάν η πρώτη υποχρέωση ενός κράτους έναντι αυτών που κυβερνά είναι να παρέχει την ασφάλειά τους και να διατηρεί το μονοπώλιο στην χρήση βίας, τότε η Νιγηρία έχει αποτύχει, ακόμη και αν εξακολουθούν να λειτουργούν ορισμένες άλλες πτυχές του κράτους. Εγκληματίες, αυτονομιστές, και ισλαμιστές αντάρτες απειλούν όλο και περισσότερο την λαβή της κυβέρνησης στην εξουσία, όπως και η ανεξέλεγκτη διαφθορά, η οικονομική δυστοκία, και η αυξανόμενη φτώχεια. Τα περισσότερα αποτυχημένα κράτη στην Αφρική –όπως η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Σομαλία και το Νότιο Σουδάν– είναι μικρά ή περιθωριακά. Η Νιγηρία, αντ

 Μια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ διεθνής εκπαιδευτική αποστολή για Αφρικανούς στρατιώτες στη Ντίφα, στον Νίγηρα, τον Μάρτιο του 2014. Joe Penney / Reuters  Ο ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων έρχεται στην Αφρική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να σκεφτούν περιφερειακά για να κερδίσουν.   Η μετατόπιση της αμερικανικής στρατηγικής ως προς την Αφρική αντικατοπτρίζει μια αντίληψη ότι η αντιτρομοκρατία και άλλες μακροχρόνιες προτεραιότητες των ΗΠΑ στην Αφρική θα περισταλούν σημαντικά καθώς ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και άλλων σημαντικών δυνάμεων εντείνεται. Αλλά αυτή η αντίληψη είναι λανθασμένη. Υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν στρατεύματα και πόρους από την Αφρική ως μέρος μιας ευρύτερης μετατόπισης της εθνικής ασφάλειας από την αντιτρομοκρατία στον ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων. Η κυβέρνηση Τραμπ χρησιμοποίησε τον ευφημισμό «βελτιστοποίηση» για να περιγράψει την στροφή μακριά από την Αφρική που ξεκίνησε γύρω στο 2018, αλλά ένας πιο ακριβής όρ

Το ταξίδι για τη Γιόλα, την πρωτεύουσα της επαρχίας Ανταμάουα, στη ΒΑ Νιγηρία, διαρκεί δύο μέρες. Σκουρόχρωμα χωράφια με χαμηλή βλάστηση εναλλάσσονται με πετρώδεις εκτάσεις. Κωνικά βουνά ρίχνουν την σκιά τους στο δρόμο για να βρεθείς ξανά στην επόμενη στροφή σε ένα γυμνό αφιλόξενο τοπίο. Εδώ τα χωριά έχουν το χρώμα της πέτρας και την μονοτονία σπάνε μόνο τα πολύχρωμα μαντήλια των γυναικών. Ο δρόμος είναι κακοτράχαλος και γεμάτος λακκούβες. Σχεδόν κάθε 100 μέτρα οπλισμένοι στρατιώτες μας κοιτάζουν βλοσυρά. Σε κάθε check point κρύβω τη μηχανή κάτω από το κάθισμα μου. Ο Φέμι, ο οδηγός, μου λέει πως πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουμε στην Τζός το μεσημέρι αν θέλουμε να είμαστε στο Γκόμπε πριν βραδιάσει. Όμως οι ουρές στα check points μοιάζουν ατελείωτες. Στην Τζος η παρουσία του στρατού είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μόλις πριν 3 μήνες δυο μέλη της Μπόκο Χαράμ μπήκαν στην κεντρική αγορά και σκότωσαν 40 άτομα. Η κυβέρνηση διπλασίασε τις στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή χωρίς επιτυχία. Ο