Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2020

Τι ισχύει για την (απο)στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών. Η επιθετικότητα, οι σκοπιμότητες και οι παρερμηνείες της Τουρκίας στο ανατολικό Αιγαίο.

Εικόνα
Το Αιγαίο από δορυφορική φωτογραφία. Απόσπασμα από χάρτη του National Geographic. Τι ισχύει για την (απο)στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών. Η επιθετικότητα, οι σκοπιμότητες και οι παρερμηνείες της Τουρκίας στο ανατολικό Αιγαίο. Η ελληνική πλευρά οφείλει να αντιμετωπίσει τις αναθεωρητικές προσπάθειες της Τουρκίας με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς το τουρκικό αίτημα για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου αποτελεί ευθεία απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ενώ παράλληλα προβάλλει την Ελλάδα ως χώρα που δεν τηρεί τις διεθνείς συνθήκες. Πριν από μερικές μέρες ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου (Mevlüt Çavuşoğlu) επανέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της (απο)στρατιωτικοποίησης των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα παραβιάζει το καθεστώς αυτό και ότι η Τουρκία επιθυμεί να το συζητήσει «μαζί με τις άλλες διαφορές στο Αιγαίο, με σκοπό την επίλυσή τους μέσω του διαλόγου». Η τοποθέτηση αυτή δεν αποτελεί κάτι

«Λάθος» ή «πρόβα τζενεράλε» από τον Ερντογάν;

Εικόνα
 «Λάθος» ή «πρόβα τζενεράλε» από τον Ερντογάν; Ελλάδα και Τουρκία είχαν χθες την ευκαιρία να τεστάρουν αντιστάσεις, ανοχές και αντανακλαστικά, σε ένα περιστατικό που θα μπορούσε να αποτελεί την πρόβα τζενεράλε αυτού για το οποίο έχει απειλήσει ο Ταγίπ Ερντογάν, την έναρξη δηλαδή παράνομων σεισμογραφικών ερευνών με το Oruc Reis στις περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που βάφτισε «τουρκική» με το τουρκολυβικό Μνημόνιο. Η χρονική σύμπτωση της εμφάνισης του τουρκικού ερευνητικού σκάφους με την μαύρη επέτειο της συμπλήρωσης 24 ετών από το επεισόδιο των Ιμίων σε συνδυασμό με την κλιμάκωση της ρητορικής της Τουρκίας και τις απειλές για έρευνες στην περιοχή που «οροθετήθηκε» με την Λιβύη, αφήνουν μεγάλο περιθώριο αμφιβολιών και ερωτήματα για το εάν τελικά επρόκειτο για «λάθος» ή για σχεδιασμένο περιστατικό. Από τα ξημερώματα της Παρασκευής σήμανε συναγερμός στην Αθήνα καθώς το Oruc Reis που πραγματοποιούσε παράνομες έρευνες στην Κυπριακή υφαλοκρηπίδα και σε περιοχές των Οικ

Η νέα ισορροπία είναι υπέρ της Τουρκίας

Εικόνα
Η νέα ισορροπία είναι υπέρ της Τουρκίας ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟ,  ΑΝΑΛΥΤΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ * * Η σχέση ΗΠΑ – Τουρκίας είναι προβληματική, περιέχει στοιχεία κυνικής real politic αλλά και συγκρουσιακούς ανταγωνισμούς. ** Υπάρχει εξάρτηση από τη ρητορική Ερντογάν και κυρίως τις προθέσεις Ερντογάν ως προς το μεταναστευτικό – προσφυγικό. Τη συνέντευξη πήρε ο Παύλος Κλαυδιανός Να δούμε, καταρχάς, πώς πάει η εκεχειρία που συμφωνήθηκε στο Βερολίνο και αν τηρείται το εμπάργκο όπλων. Οι δηλώσεις της κ. Λάιεν για στρατιωτική στήριξη της διπλωματικής προσπάθειας είναι δηλωτική. Νομίζω, έχουμε μια στασιμότητα. Το κομβικό σημείο του Βερολίνου είναι ο έλεγχος του εμπάργκο όπλων και της εκεχειρίας. Και εκεί οι δυο πλευρές που είναι οι βασικοί παράγοντες των εξελίξεων στη Λιβύη, η Ρωσία και η Τουρκία, δεν δείχνουν καμιά σπουδή να μοιραστούν την ευθύνη της παρέμβασης με άλλες δυνάμεις, επί της ουσίας. Να μην κοροϊδευόμαστε. Η διάσκεψη του Βερολίνου δεν άλλαξε

Γαλλία: Η νέα δύναμη της Ευρώπης;

Εικόνα
POOL NEW / REUTERS Γαλλία: Η νέα δύναμη της Ευρώπης; Η μείωση της γερμανικής επιρροής σε συνδυασμό με το Brexit,  ανοίγουν ένα παράθυρο ευκαιρίας στη Γαλλία. Ο ρους της ιστορίας φαίνεται πως χρησιμοποιεί τη μέθοδο της επιτάχυνσης κατά τα τελευταία έτη. Αναφορικά με την Ευρώπη, αποδεικνύεται πως η ιστορία κύκλους κάνει με διαφορετικά μέσα κάθε φορά. Μετά την άρνηση του γαλλικού λαού να ψηφίσει το Ευρωσύνταγμα, η Ευρώπη πέρασε στη Συνθήκη της Λισαβόνας πιο πολύ ζημιωμένη παρά ολοκληρωμένη. Ακολούθησε η κρίση της Ευρωζώνης όπου απλώς, ήταν η αρχή για να ξηλωθεί το ευρωπαϊκό πουλόβερ. Η προσφυγική κρίση ανέστειλε ουσιαστικά την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και και η Ευρώπη βυθίστηκε σε εσωστρέφεια. Αν συνυπολογίσουμε την είσοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη, (κάτι που ξεχνάμε) η γερμανική εποχή στην Ε.Ε δεν μπορεί να αξιολογηθεί και ως πετυχημένη και κάθε έτος που περνά, η Γερμανία φαίνεται να μην μπορεί να είναι πια η χώρα που κουνά το δάχτυλο στην Ευρώπη.