IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

     Πώς το λόμπι των βιομηχανιών ορίζει την πολιτική της ΕΕ  για το περιβάλλον. Καθώς η Γερμανία αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, σε μια κρίσιμη περίοδο με φόντο την πανδημία του κοροναϊού, περισσότεροι δείχνουν να είναι οι φόβοι παρά οι προσδοκίες που γεννώνται.    Ενδεχομένως οι κυριότεροι από αυτούς να κάνουν με τις κατευθύνσεις που θα επιλέξει να δώσει σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα που αφορούν κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα. Άλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση δεν έκρυψε ποτέ την υπέρμετρη εύνοιά της απέναντι στις μεγάλες  βιομηχανίες, που έχουν έδρα στο έδαφός της.    Αυτήν ακριβώς  την  στενότατη  σχέση  της  κυβέρνησης Μέρκελ  με  τα βιομηχανικά λόμπι αλλά και τους κινδύνους που απορρέουν από αυτή αναδεικνύει έρευνα που διεξήγαν  οι Corporate Europe Observatory και LobbyControl. Η Γερμανία, τα βιομηχανικά λόμπι και οι κίνδυνοι    Η εν λόγω μελέτη, υπό τον τίτλο «Tainted Love», επισημαίνει παρότι η Γερμανία υπερηφανεύεται για τις προσπάθ

File PHOTO: Italian Prime Minister Matteo Renzi greets supporters after his speech during the campaign for to vote 'Yes' in the 04 December Costitutional Referendum, in Florence, Italy, 02 December 2016. EPA, MAURIZIO DEGL'INNOCENTI  Μετά την Ιταλία η σειρά ποιού;  Ο Δαυίδ συνεχίζει να πετροβολά τον Γολιάθ με τη σφεντόνα του… Το αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της Ιταλίας αποτελεί ένα ακόμη κτύπημα στο σύστημα ηγεσίας της Ευρώπης και μια ακόμη ηχηρή προειδοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει μπει σε πορεία αυτοκαταστροφής. Αποκαρδιωτική είναι και η ανάλυση του αποτελέσματος στην Ελλάδα, όπου όλοι έχουν μπει σε μια διαδικασία πολιτικής εκμετάλλευσης του αποτελέσματος, χωρίς να αντιλαμβάνονται, ότι πέρα από τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ του ευρισκόμενου σε μαρασμό πολιτικού συστήματος, κανείς στην κοινωνία δεν δίνει μια δεκάρα για τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις. Οι Ιταλοί ψηφοφόροι στην ουσία δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημ

 του Ιβάν Κράστεφ      ©   New Eastern Europe  5/2015 , αναδημοσίευση   Eurozine   - Ιβάν Κράστεφ:    How to avoid Europe's disintegration     Ο ξεχωριστός Βούλγαρος πολιτικός αναλυτής Ιβάν Κράστεφ ρίχνει μια διαπεραστική ματιά στη βαθειά πολιτική πτυχή της ευρωπαϊκής κρίσης. Βλέπει την απειλή που αντιπροσωπεύει σήμερα το ολισθηρό έδαφος προς τη «μεταδημοκρατία», για την οποία έγκαιρα και ηχηρά μας έχουν προειδοποιήσει στοχαστές όπως ο Κόλιν Κράουτς, ο Γιούργκεν Χάμπερμας και άλλοι.  Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα για το πώς ξεκινά η πολιτική λογική της διάσπασης και αποσύνθεσης, γράφει. Μήπως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι το επόμενο θύμα; «Να είστε σίγουροι ότι θα είναι», προειδοποιεί ο Κράστεφ, εφ' όσον το ευρωπαϊκό εγχείρημα εξακολουθήσει να είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για τις ελίτ, στο οποίο οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να ασκούν κανέναν έλεγχο.  Μια από τις κύριες πτυχές στην όλη πλοκή της σημερινής συζήτησης για την Ευρώπη είναι η εξής: είμαστε υ

  Η δεύτερη Επιτροπή Μπαρόζο (2010 - 2014)  © European Union, 2010/PE ,EC - Audiovisual Service Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά... είκοσι δύο (!) δουλειές σε ινστιτούτα, ιδρύματα και πανεπιστήμια εξασφάλισε μετά την αποχώρησή του από τις Βρυξέλλες ο επί δεκαετία πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο – ο Πορτογάλος πρώην πολιτικός που συνέβαλε όσο λίγοι με την αδράνεια, αλλά και τις μετέπειτα «ύποπτες» ενέργειές του στη γιγάντωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετά το «κραχ» του 2008. Παλιά τον καλούσαν στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ για να μιλήσει ως «ειδικός»: τώρα ανέλαβε πόστο στη διοργάνωση των συνεδρίων της! Από κοντά ακολουθούν και πολλοί άλλοι διορισμένοι «χρυσοκάνθαροι» πρώην πολιτικοί και κατόπιν επίτροποι-ευρωκράτες, που, σύμφωνα με νέα έκθεση-κόλαφο της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, βρήκαν εν μιά νυκτί δουλειά σε μεγάλες εταιρείες, πανεπιστήμια, εταιρείες λόμπι και think tanks, αμέσως μετά την αποχώρησή τους από την πρωτεύουσα του Βελγίου.