IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Λιβύη:  Από το κακό στο χειρότερο .  10 χρόνια μετά τη Νατοϊκή επέμβαση (Φλεβάρης 2011) η Λιβύη παραμένει εγκλωβισμένη στη μέγγενη ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ο ενεργειακός της πλούτος, τα πολύτιμα της μέταλλα, η στρατηγική της θέση για την άσκηση επιρροής σε Μαγκρέμπ-Σαχέλ και η σημασία της στη διαχείριση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, συντηρούν το ενδιαφέρον ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο της επικράτειας της. Σε αυτή τη βάση την ανατροπή/δολοφονία του συνταγματάρχη Μ. Καντάφι (Οκτώβρης 2011) διαδέχθηκε μία νέα αντιπαράθεση ξένων δυνάμεων για επιρροή στη χώρα, η οποία εκφράζεται-συμπληρώνεται από τη σύγκρουση Λίβυων παραγόντων για την εξουσία. Πρόκειται για φύλαρχους, επιχειρηματίες, πολιτικούς, πολέμαρχους, ιερωμένους κ.α, οι οποίοι συγκροτούν-πλαισιώνουν τη Λιβυκή αστική τάξη και συνδέονται με ξένες δυνάμεις. Καρπός της διαδικασίας ήταν ο πόλεμος (Μάης 2014-Οκτωβρίος 2020) μεταξύ δύο βασικών στρατοπέδων. Α) Της διεθνώς αναγνωρισμένης και υποστηριζόμεν

  Η Τουρκία δεν πρόκειται να αποσύρει τους μαχητές της  από τη Λιβύη. Μια δεύτερη διάσκεψη που ξεκίνησε στο Βερολίνο στις 23 Ιουνίου σημείωσε σημαντική πρόοδο για την επίλυση της σύγκρουσης στη Λιβύη. Ωστόσο, παρά την αλληλεγγύη που έδειξαν οι διεθνείς μεσολαβητές σχετικά με την ανάγκη απόσυρσης όλων των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη Λιβύη, αυτό το ζήτημα δεν έχει ακόμη επιλυθεί, γεγονός που επιβραδύνει τη διαδικασία εθνικής συμφιλίωσης καθώς και τις συνεχιζόμενες προετοιμασίες για τις γενικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τις 24 Δεκεμβρίου. Παρόλο που η Υπουργός Εξωτερικών της Λιβυκής Μεταβατικής Κυβέρνησης Νάιλα αλ-Μανγκούς εξέφρασε την ελπίδα κατά τη διάρκεια της διάσκεψης ότι οι μισθοφόροι και από τις δύο πλευρές θα εγκαταλείψουν τη χώρα εντός των προσεχών ημερών, οι προθέσεις της Τουρκίας να διατηρήσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Λιβύη αποτέλεσαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός η Τουρκία χρησιμοποίησ

  Mu'ammar Gheddafi Γιατί το ΝΑΤΟ κατέστρεψε τη Λιβύη πριν από δέκα χρόνια  Manlio Dinucci./Reseau International Mετάφραση Μ.Στυλιανού  Πριν από δέκα χρόνια, στις 19 Μαρτίου 2011, οι δυνάμεις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ξεκίνησαν τον ναυτικό βομβαρδισμό της Λιβύης. Ο πόλεμος ηγήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, πρώτα μέσω της Διοίκησης Αφρικής και στη συνέχεια από το ΝΑΤΟ υπό αμερικανική διοίκηση.    Σ ε επτά μήνες, η πολεμική αεροπορία ΗΠΑ/ΝΑΤΟ πραγματοποίησε 30 χιλιάδες αποστολές, συμπεριλαμβανομένων 10 χιλιάδων επιθέσεων, με περισσότερες από 40.000 βόμβες και πυραύλους. Η Ιταλία – με την πολυκομματική συναίνεση του κοινοβουλίου (Partito democratico στην πρώτη σειρά) – συμμετέχει στον πόλεμο με 7 αεροπορικές βάσεις (Trapani, Gioia deL Colle, Sigonella, Decimomannu, Aviano, Amendola και Pantelleria)· με μαχητικά βομβαρδιστικά Tornado, Eurofighter και άλλα, με το αεροπλανοφόρο Garibaldi και άλλα πολεμικά πλοία. Πριν ακόμη και από την αεροπορική-ναυτική επίθεση, είχαν χρηματοδοτηθεί και οπλιστεί στη Λ

   Η σημασία των πολιτικών εξελίξεων στη Λιβύη  για το τουρκολυβικό μνημόνιο. Πόσο ευνοούν οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη Λιβύη τους σχεδιασμούς της Τουρκίας για τη Μεσόγειο, οι οποίοι αποτυπώθηκαν και στο παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο οριοθέτησης θαλάσσιων δικαιοδοσιών; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη, διότι οι συσχετισμοί εντός της Λιβύης είναι εντελώς ρευστοί, οι συμμαχίες ταχύτατα εναλλασσόμενες και η λογική της σύγκρουσης αδιαπέραστη σε μεγάλο βαθμό από παρεμβάσεις τρίτων δυνάμεων. Η συμφωνία που ανακοίνωσε στις 5 Φεβρουαρίου στη Γενεύη η αναπληρώτρια ειδική απεσταλμένη του Γ.Γ. του ΟΗΕ για τη Λιβύη Στέφανι Ουίλιαμς προβλέπει την εμβάθυνση της διαδικασίας ειρήνευσης, που έφερε ήδη καρπούς με την εκεχειρία του περασμένου Οκτωβρίου, μέσω της προκήρυξης εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου, υπό την ευθύνη μιας νέας ενιαίας μεταβατικής κυβέρνησης. Αυτή αναδείχθηκε στη Γενεύη με ψηφοφορία μεταξύ των μελών του λεγόμενου Λιβυκού Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου, ανάμεσα σε τέσσερα ψηφο

 Λιβύη: Τα δέκα χρόνια της καταστροφής και της λεηλασίας μιας χώρας.     Δέκα χρόνια μετά την επανάσταση που ανέτρεψε τον Μουάμαρ Καντάφι, η Λιβύη παραμένει βυθισμένη στο χάος, παραδομένη στις ξένες παρεμβάσεις εις βάρος ενός εξαντλημένου λαού ο οποίος στερείται τους τεράστιους ενεργειακούς πόρους της χώρας. Έπειτα από χρόνια αδιεξόδου στη διχασμένη χώρα, “χειροπιαστές” πολιτικές πρόοδοι σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ. Συνήφθη συμφωνία για εκεχειρία, παρατηρήθηκε αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και πριν από λίγες ημέρες διορίστηκε νέος μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης ο Άμπντελ Χάμιντ Ντμπέιμπα προκειμένου να διασφαλιστεί η μετάβαση μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών που είναι προγραμματισμένες για τον Δεκέμβριο. Όμως οι προκλήσεις παραμένουν τεράστιες έπειτα από 42 χρόνια δικτατορίας και μια δεκαετία συγκρούσεων μετά τη διεθνή παρέμβαση στη χώρα υπό το ΝΑΤΟ τον Μάρτιο του 2011, η οποία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του ίδιους έτους με τον φόνο τ

Γιατί όμως οι δυνάμεις της κυβέρνησης της Τρίπολης, και μαζί της και η Τουρκία, επιδιώκουν διακαώς να καταλάβουν τη Σύρτη;  Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο, καθώς γύρω από τη Σύρτη υπάρχει ο μεγαλύτερος θησαυρός της Λιβύης: τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου σε όλη την Αφρική.  Η πλειονότητα των πετρελαιοπηγών της χώρας βρίσκεται στα νότια  της  πόλης.  στη λεγόμενη  «λεκάνη της Σύρτης» , και  έχουν  τη δυνατότητα να αποφέρουν κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Και οι πετρελαιοπηγές αυτές βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Χαφτάρ και των συμμάχων του.          ***           ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:  Ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός του Χάφταρ απορρίπτει  την κατάπαυση του πυρός. ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ  Ο proxy war της Λιβύης σε κρίσιμη καμπή:  Ένας «Ισπανικός Εμφύλιος» του 21ου αιώνα; Με νηνεμία πριν από την μεγάλη καταιγίδα μοιάζει η κατάσταση στη Λιβύη. Ο μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος, η δεύτερη φάση του οποίου έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο «πόλεμο δια αντιπροσώπων» (proxy-w

 Forbes: Ποιoς πιλοτάρει τα Mig-29 στη Λιβύη  και γιατί αυτό έχει σημασία; Παρόλο που τα 14 μαχητικά αεροσκάφη MiG-29 Fulcrum και τα βομβαρδιστικά Sukhoi Su-24 Fencer που παραδόθηκαν από τη Ρωσία στη Λιβύη τον Μάιο δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί σε μάχη στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, το ερώτημα ποιος ακριβώς οδηγεί αυτά τα αεροπλάνα έχει ήδη προκύψει. Μια οριστική απάντηση θα μπορούσε να ρίξει φως στη φύση και τον σκοπό αυτής της ανάπτυξης. Τον Μάιο, αυτά τα πολεμικά αεροπλάνα πέταξαν από τη Ρωσία και έκαναν ενδιάμεση στάση στην αεροπορική βάση Hamedan του ανατολικού Ιράν. Στη συνέχεια, πέταξαν στη βάση της Ρωσίας Khmeimim στη δυτική Συρία, όπου οι φωτογραφίες των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης έδειξαν σαφώς ότι ήταν χωρίς σήμανση, χωρίς διακριτικά. Στη συνέχεια, αεροσκάφη της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας τα συνόδευσαν στην αεροπορική βάση Al-Jufra στη Λιβύη, η οποία ελέγχεται από ομάδα του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA) με επικεφαλής τον στρατηγό Χαλίφα Χάφταρ. Η