IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γιατί η Αλγερία έκλεισε τον εναέριο χώρο της στα γαλλικά μαχητικά. Η Αλγερία είναι η "νέμεση” από την οποία η σημερινή Γαλλία δεν μπορεί να ξεφύγει. Και η προεδρία του Εμανουέλ Μακρόν μοιάζει με εκκρεμές που αναζητά τρόπο να σταθεί απέναντι σε αυτό τον μεγάλο ανοιχτό λογαριασμό της γαλλικής ιστορίας. Σε αντίθεση με τις άλλες αποικιακές κτήσεις της, η Γαλλία είχε προσαρτήσει την Αλγερία στην επικράτειά της, μετατρέποντάς την σε γαλλικό "διαμέρισμα”, και την είχε εποικίσει εντατικά, αποδίδοντας ταυτόχρονα υπηκοότητα στον εβραϊκό και χριστιανικό πληθυσμό της. Και σε αντίθεση με τις άλλες αποικιακές κτήσεις της, την εγκατέλειψε όχι ειρηνικά, αλλά υπό το βάρος ενός μακρόχρονου και αιματηρού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, τον οποίο δοκίμασε να καταστείλει ωμά. Η Ε' Γαλλική Δημοκρατία γεννήθηκε με οιονεί πραξικόπημα το 1958 μέσα σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, φέρνοντας στην εξουσία τον Σαρλ ντε Γκωλ ως τον μόνο άνθρωπο που θα μπορούσε να λύσει τον αλγερινό γόρδιο δεσμό, όπως και έπρα

 Γιατί η Γαλλία άνοιξε πόλεμο με την Τουρκία  – Σε βαθιά κρίση οι σχέσεις των δύο χωρών. Η νέα ένταση ανάμεσα στην Τουρκία και τη Γαλλία έρχεται να υπογραμμίσει τις ανακατατάξεις στην περιοχή αλλά και ανταγωνισμούς με σημαντικό ιστορικό βάθος.  Η Γαλλία δεν άφησε ποτέ ούτε την Αφρική ούτε τη Μεσόγειο. Μπορεί να μην είναι πια η αποικιακή δύναμη του παρελθόντος, όταν τόσο στο Μαχρέμπ όσο και στην υποσαχάρια Αφρική υπήρχαν μεγάλες γαλλικές αποικίες (ή στην περίπτωση τα Αλγερίας και προσαρτημένες περιοχές), όμως δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί ότι έχει λόγο για τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Το ίδιο ισχύει και για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι η διεκδίκηση των «εντολών» για τη διοίκηση της Συρίας και του Λιβάνου την επαύριον του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επίσης αντανακλούσε μια θεώρηση «σφαιρών επιρροής» που θα παραμείνει ένα μόνιμο στοιχείο της γαλλικής θεώρησης των πραγμάτων. Μάλιστα, δεν θα πρέπει κανείς να παραβλέψει ότι η Γαλλία ε

Η προσδοκία ζωής ενός Αβορίγινα είναι 20 χρόνια μικρότερη από την αντίστοιχη ενός λευκού, η παιδική θνησιμότητα τέσσερις φορές μεγαλύτερη, το ποσοστό ανεργίας τρεις φορές υψηλότερο, ενώ το μέσο εισόδημα λιγότερο από το μισό ενός λευκού Αυστραλού. Παρά τις προόδους των τελευταίων είκοσι χρόνων και παρά τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί, η ένταξη των Αβορίγινων στην κοινωνία των λευκών παραμένει αδύνατη Το χαμένο όνειρο των Αβοριγίνων.   Δεν είναι μόνο οι μετανάστες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η κληρονομιά του αποικισμού είναι βαριά στην Αυστραλία: σφαγές των αυτοχθόνων, βίαιες πολιτικές αφομοίωσης που ακολούθησαν, σχεδόν μέχρι τις μέρες μας, και άθλια τύχη που επιφυλάσσεται στους «Άμπος» μέσα στην κοινωνία. Το απόσπασμα που ακολουθεί προέρχεται από κείμενο που αρχικά δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2000, λίγο αφού έσβησαν τα φώτα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ.   26 Μαΐου 1998. Περίπου εκατό Αβορίγινες έχουν συγκεντρωθεί μπροστά στο Κοινοβούλιο του Ντάργουιν, τη διοικη

Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό:  Η ιστορία ενός ξεχασμένου λαού.    «Μπορεί να μετρήσει κανείς όλες τις ζωές που χάθηκαν στην Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας, στην γενοκτονία της Ρουάντα και στον εμφύλιο της Συρίας, να προσθέσει τα θύματα του διωγμού του λαού των Ροχίνγκια στην Μιανμάρ και μία 11η Σεπτεμβρίου κάθε μέρα επί έναν ολόκληρο χρόνο και τελικά να συμπεριλάβει την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αν προσθέσει όλες αυτές τις απώλειες ζωής και τις πολλαπλασιάσει επί δύο και πάλι δεν θα φτάσει τον αριθμό των ζωών που έχουν χαθεί στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό . Σύμφωνα με έκθεση της διεθνούς ΜΚΟ “International Rescue Committee”, 5,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από το 1998, όταν και ξεκίνησε ο Δεύτερος Πόλεμος του Κονγκό, μέχρι και το 2008, ωστόσο αρκετές άλλες οργανώσεις και άνθρωποι που βρίσκονται στην περιοχή μετράνε πάνω από 6 εκατομμύρια νεκρούς και βλέπουν το αίμα να κυλά ακόμα σαν νερό, αλλά και πάλι κανείς δεν ακούει κάτι για αυτό»(1) Η Λαϊκή Δημοκρατία

Την περασμένη εβδομάδα, πραγματοποιήθηκε στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης η 12η Επιχειρησιακή Σύνοδος Κορυφής ΗΠΑ - Αφρικής, μια εκδήλωση σε υψηλό επίπεδο, στην οποία συμμετείχαν 11 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Αφρικής και περίπου 1.000 μεγαλο - επιχειρηματίες. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης εκδήλωσης, αξιωματούχοι των ΗΠΑ, παρουσίασαν ένα επενδυτικό σχέδιο ύψους 60 δισ. δολαρίων που θα αφορά σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα αφρικανικά κράτη.  Η ανακοίνωση αυτή ήρθε έξι μήνες μετά την παρουσίαση της στρατηγικής της κυβέρνησης Τραμπ για τη «Νέα Αφρική», από τον σύμβουλο ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου, Τζον Μπόλτον. Σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο: «οι μεγάλοι ανταγωνιστές, δηλαδή η Κίνα και η Ρωσία, επεκτείνουν ταχέως την οικονομική και πολιτική επιρροή τους σε ολόκληρη την Αφρική και στοχεύουν σκόπιμα και επιθετικά σε επενδύσεις στην περιοχή για να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ενάντια στις ΗΠΑ».  Παρόλο που αναφέροντ