Ποιος αγαπά σήμερα τους κύκνους;
H Κερύνεια. Φωτογραφια ΚΥΠΕ. Ποιος αγαπά σήμερα τους κύκνους; Οι κύκνοι τραγουδούν θλιμμένα όταν χάνουν τη λευκότητά τους, εμείς τραγουδούμε όταν φθείρουμε τη ζωή μας Μια είδηση-ποίημα. Αντιγράφω… «Στο Πο, στη Γαλλία, υπάρχει ένας πανέμορφος δημόσιος κήπος. Στη μέση του κήπου απλώνεται πεντακάθαρη και καταγάλανη μια φυσική λιμνούλα. Εκεί ζούσε ένας μεγαλοπρεπής κύκνος. Έλαμπε από την πολλή ασπράδα. Τώρα τελευταία, ασφαλτοστρώθηκαν μερικά δρομάκια αυτού του πάρκου. Αυτό ήταν! Ανύποπτος ο κύκνος βγήκε από τη λιμνούλα και περπάτησε στην ακόμη νωπή πίσσα. Γλίστρησε. Έπεσε καταγής και λερώθηκε φρικτά. Τα κάτασπρα φτερά του έγιναν αγνώριστα. Κατάμαυρα. Στην αρχή ο κύκνος νόμισε ότι το κακό μπορεί να διορθωθεί. Προσπάθησε να καθαριστεί, αλλά οι κηλίδες της πίσσας δεν έβγαιναν με τίποτα. Προσπάθησε και ξαναπροσπάθησε. Μάταια. Ήταν αδύνατο… Μανιασμένος τότε ο κύκνος, με συνεχή και άγρια ραμφίσματα, ξερίζωσε τα λερωμένα φτερά του, ενώ το αίμα του έτρεχε βρ...