IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πόσος τουρισμός θα μείνει στα χέρια μας; Ως τώρα καταγράφουμε πλειστηριασμούς σε μεγάλα και μεσαία ξενοδοχεία. "Επενδύσεις" (ακόμη και Τούρκων) σε τουριστικές εκτάσεις. Ανησυχία καμιά… Είναι δικές μας υπερβολές; Πρόκειται για αστήρικτη γκρίνια; Για πράγματα που συμβαίνουν χρόνια στον τόπο και μάλλον λύνουν προβλήματα… αντί να δημιουργούν; Κατά τη δική μας γνώμη τίποτε δεν μπορεί και δεν πρέπει να θεωρείται υπερβολή, για τα όσα συμβαίνουν στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, από τη στιγμή που θεωρούνται βασικοί πυλώνες στην οικονομία μας. Τίποτε δεν μπορεί και δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο από εδώ και πέρα όταν έχει να κάνει με την Ελλάδα που "πωλείται". Και αυτό συμβαίνει τώρα με τις μεγάλες εκποιήσεις στον τουρισμό. Με τους πλειστηριασμούς στα ξενοδοχεία και συνδεδεμένες με τα ξενοδοχεία εκτάσεις… Που αν τις ψάξεις θα βρεις να χάνονται στρέμματα επί στρεμμάτων στην ακριτική Βόρεια Ελλάδα. Στην παραλιακή Ελλάδα, σε όλες τις περιφέρειες της. Στη νησιώτικη Ελλάδα εκε

Ο Μάιος μας έφτασε…  Με τούτα και με εκείνα, κοντοζυγώνει ο Μάιος με τα "κοράκια" να μυρίζονται πρώτες και άλλες κατοικίες, σε "μασχάλες" Τραπεζών. Τι θα γίνει;    Θα δούμε. Γιατί δεν είναι μόνο τα σπίτια,  (που δεν τα πήραν οι κομμουνιστές αλλά τα έβαλαν στη λίστα των υποσχέσεων για να εξασφαλίσουν έξοδο από το μνημόνιο, τρομάρα μας...), είναι και τα "ψιλά" που έχουν μείνει από μισθωτούς, στις Τράπεζες και βρίσκονται στις δαγκάνες της ΑΑΔΕ,  η οποία ετοιμάζεται επίσης,  να δείξει δόντια, τον Μάιο-Ιούνιο.  Τι ξέρουμε για όλα αυτά σε λεπτομέρειες; Τίποτε. Και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο διοχετεύει παραπληροφόρηση. Με σιγουριά ξέρουμε μόνο τέσσερα πράγματα:  Πρώτον ότι οι δανειστές δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη για το πώς κινούμαστε,  όχι να φορολογήσουμε με άλλα χαράτσια, (αυτό θα το δούμε σε δεύτερη φάση αν χρειαστεί και με το μαστίγιο στο χέρι...) αλλά να μαζέψουμε από φόρους αυτά που έχουμε προϋπολογίσει. Και γιατί δεν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) «Στο κόκκινο» για τα κόκκινα δάνεια.  Τι σημαίνει για τους καταναλωτές  η ανάληψή τους  από εταιρείες διαχείρισης. (2) Τα φανερά και τα παράπλευρα θύματα του deal funds - τραπεζών  για τα «κόκκινα δάνεια». Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη   Τράπεζες: "Προίκα" 180.000 ακινήτων  μέσω "Ηρακλή" στα funds. Ραγδαίες αλλαγές στην αγορά ακινήτων δρομολογεί η επικείμενη εφαρμογή του σχεδίου "Ηρακλής" της κυβέρνησης για τη συστημική μείωση των κόκκινων δανείων, φέρνοντας μαζικές μετακινήσεις δεκάδων χιλιάδων ακινήτων από τράπεζες και οφειλέτες προς διεθνή funds. Έως και 180.000 ακίνητα, όπως υπολογίζεται, θα αποτελέσουν την "προίκα" των funds που θα επενδύσουν μέσω του "Ηρακλή" στις τιτλοποιήσεις των ελληνικών μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η προοπτική αυτή ανεβάζει στα ύψη το "θερμόμετρο" του διεθνούς επενδυτικού ενδιαφέροντος και εντείνει τις πυρετώδεις προετοιμασίες της κυβέρνησης για την άρ

Σύμφωνα με τους υπέρμαχους του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος, εντός και εκτός Ελλάδας, το "αόρατο χέρι της αγοράς" ρυθμίζει αυτόματα τους όρους και κάθε κρατική παρέμβαση ισοδυναμεί σχεδόν με έγκλημα. Η οικονομία είναι παγκοσμιοποιημένη και η διακίνηση των κεφαλαίων ελεύθερη, όροι που συνιστούν τη νομοτέλεια με την οποία κινείται η γη. Όπως συμβαίνει συχνά όμως , με κάθε είδους καθεστώς, όπως είναι ο νεοφιλελεθερισμός που έχει επιβληθεί στη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, η υποκρισία είναι αυτή που κυριαρχεί και οι όροι ισχύουν για τους άλλους αλλά όχι για αυτούς που τους επιβάλουν ή τους εφευρίσκουν. Αυτό δείχνει εμφατικά η δημιουργία ενός κρατικού fund στη Γερμανία, το οποίο θα αναλαμβάνει να αποκρούσει την κινεζική οικονομική διείσδυση στη γερμανική Οικονομία και, κυρίως, να αποτρέπει εξαγορές γερμανικών εταιριών σε τομείς αιχμής για τη Γερμανία. Τελικά, καλή η οικονομία της αγοράς αλλά όταν οι Κινέζοι απειλούν την κυριαρχία των μεγάλων καπιταλιστικών δυν

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει σ’ όλους τους τόνους ότι σε μερικές ημέρες η Ελλάδα θα αφήσει πίσω της την επώδυνη περίοδο των Μνημονίων. Από το φθινόπωρο του 2017, άλλωστε, είχε επικρατήσει στο ευρωιερατείο η επιλογή το “κεφάλαιο Ελλάδα” να κλείσει σαν success story. Έτσι φθάσαμε στην περιβόητη “καθαρή έξοδο”, με την έννοια ότι δεν επιβλήθηκαν στην Αθήνα πρόσθετες δεσμεύσεις. Αυτές, άλλωστε, που έχουν συμφωνηθεί είναι υπεραρκετές, και μόνο αν σκεφθεί κανείς ότι μέχρι το 2060 η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να παράγει πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ. Όπως παλαιότερα η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, έτσι και η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι με την ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου θα τελειώσουν και οι δύσκολες ημέρες. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική από την προπαγανδιστική αυτή εξίσωση. Οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων ετών έχουν κληροδοτήσει ένα πυκνό πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων και αλλαγών, οι οποίες έχουν αλλάξει ριζικ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Ο εχθρός των Ελλήνων. (2) Η μοναδική λύση της Ελλάδας: Έξοδος από το σκοτάδι μόνο με ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο.  Η άλλη παράδοση στους δανειστές.  Το γεγονός ότι οκτώ και βάλε χρόνια μετά την υπαγωγή της Ελλάδας σε Μνημόνια και στους εταίρους-δανειστές δεν υπάρχει ένα επαρκώς επεξεργασμένο καινοτόμο Εθνικό Σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας είναι αποκαλυπτικό του δραματικού ελλείμματος που υπάρχει στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος. Παρά τις τεκτονικές αλλαγές, συνεχίζεται ακόμα και τώρα μία θλιβερή παράδοση. Τα περιφερειακά συνέδρια που οργάνωσε η κυβέρνηση Τσίπρα είχαν ως δεδηλωμένο στόχο να διαμορφώσουν ένα τέτοιο σχέδιο. Κατά κανόνα, όμως, λειτούργησαν περισσότερο σαν πολιτικές παραστάσεις, παρά σαν μηχανισμός παραγωγής ενός εθνικού σχεδίου. Μπορεί οι εταίροι-δανειστές να ενέκριναν το σχέδιο που τους υπέβαλε το οικονομικό επιτελείο, αλλά δύσκολα βρίσκεις ανεξάρτητους οικονομικούς παρατηρητές, οι οποίοι να θεωρούν πως