IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Εργο του γάλλου street artist Milo με τίτλο  «Stop child abuse now»  («Σταματήστε την κακοποίηση παιδιών τώρα») Είκοσι κορυφαίοι street artists βρίσκονται στην Ελλάδα για να χρωματίσουν με τις δημιουργίες τους την Αθήνα Ο Eime είναι Πορτογάλος. Γεννημένος σε μία χώρα που κατά πολλούς θεωρείται το μεγάλο εργαστήρι της τέχνης, είχε τις κατάλληλες επιρροές για να εξελιχθεί σε έναν από τους διασημότερους street artists του κόσμου. Ο Ντανιέλ Τεϊκσέιρα, όπως είναι το αληθινό του όνομα, δουλεύει μεταξύ άλλων με την τεχνική του στένσιλ, αναδεικνύοντας περίεργους χαρακτήρες με όψη αινιγματική. Η σειρά από εικόνες που δημιουργεί αντανακλά την τάξη και την αταξία, αντιπαραθέτοντας την καθημερινότητα με σκηνές εξάρθρωσης και δυσφορίας στην πόλη. Η δουλειά του εκτίθεται και δημοσιεύεται σε διεθνές επίπεδο. Ο Eime είναι ένας από τους 20 κορυφαίους street artists που βρίσκονται στην Ελλάδα για να ζωντανέψουν και να χρωματίσουν με τις δημιουργίες τους χώρους της Αθήνας, μ

(...) Είναι οι εξεγέρσεις της γενιάς που κληρονομεί ένα μέλλον χειρότερο από των γονιών τους, της γενιάς των σπουδαγμένων ή υπερ-σπουδαγμένων, που όμως δεν χωράνε πουθενά: ούτε στο κάδρο της υπερανάπτυξης, ούτε στο κάδρο της χρεοκοπίας, ούτε στο κάδρο της καθυστέρησης. Εχουν σπουδάσει αρχιτέκτονες ή ιστορικοί τέχνης και θα δουλέψουν ρεψεσιονίστ ή χαμηλοϋπάλληλοι, εφόσον και όταν βρουν δουλειά, πιεζόμενοι διαρκώς να είναι ανταγωνιστικοί, ατομικιστές και πειθήνιοι, ακτήμονες και νομάδες, χωρίς δημόσιο χώρο και συλλογική συνείδηση, χωρίς καμία βεβαιότητα για το μέλλον. (...) Τυνησία, Ταχρίρ, Μαδρίτη, Αθήνα, Occupy Wall Street, Τουρκία, Βουλγαρία, Βραζιλία. Νέοι, κοπέλες, αρτίστες, twitter και smartphones, αυτοοργάνωση, ακαριαία διεθνής αλληλεγγύη, μάσκες Guy Fawkes, σφυρίχτρες, καλλιτεχνικά δρώμενα, σκληρές οδομαχίες. Απέναντί τους, δακρυγόνα, κλομπ, κανόνια νερού. Κάτι κοινό υπάρχει σε αυτό το ποτάμι που φουσκώνει εδώ, υπογειώνεται εκεί και ξεπροβάλλει πιο πέρα. Από το

 Οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: ''Χρονικό μιάς λεηλασίας''  του  Φερνάντο Σολάνας (Ελληνικοί υπότιτλοι) "Εκατοντάδες φορές αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατό σε μια τόσο πλούσια χώρα η φτώχεια και η πείνα να φτάσουν να εξαπλωθούν τόσο πολύ. Τι απέγιναν οι υποσχέσεις εκσυγχρονισμού, δουλειάς και καλής ζωής που έδωσαν οι επικοινωνιολόγοι τους όταν η χώρα γνώρισε τα εξωφρενικά επίπεδα ανεργίας και εξαθλίωσης; Πώς είναι δυνατό να δικαιολογηθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να πληρωθεί το χρέος όταν η χρέωση πολλαπλασιάστηκε επανειλημμένα υποθηκεύοντας το μέλλον για πολλές γενιές; Πώς συνέβη σε δημοκρατικό καθεστώς τέτοια εξαπάτηση των ψηφοφόρων, τέτοια υποταγή σε ξένες δυνάμεις, τέτοια ατιμωρησία, διαφθορά και απώλεια κοινωνικών δικαιωμάτων; [...] Η ταινία αυτή γεννήθηκε για να φέρει τη μνήμη ενάντια στη λήθη, να αναπαραστήσει την ιστορία μιας από τις χειρότερες εποχές της Αργεντινής ώστε να προκα

(...) σε πείσμα του φιάσκου, στο οποίο κατέληξε η “success story” της Ιρλανδίας, η παταγώδης αυτή αποτυχία αποσιωπάται, μεθοδικά, όπως άλλωστε  συνέβη και  με το λάθος του ΔΝΤ στην Ελλάδα,  ώστε   η τρόικα  να μπορεί να συνεχίζει απερίσπαστη την ίδια εγκληματική πολιτική, με τις ίδιες φρούδες ελπίδες  στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο.   (...) Εντελώς πρόσφατα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δήλωνε με φανερή ικανοποίηση ότι  ‘η Ιρλανδία αποτελεί φωτεινό παράδειγμα της επιτυχίας της πολιτικής λιτότητας», που « καθιστά  μια οικονομία ισχυρότερη από όσο πριν την υπαγωγή της στο ΔΝΤ». Στον ίδιο αστερισμό  και η επί κεφαλής του ΔΝΤ  Χριστίνα Λαγκάρντ έκφραζε τη βεβαιότητα ότι  «σύντομα θα αναγνωριστεί η επιτυχία της πολιτικής του ΔΝΤ». Δυστυχώς, όμως, η βελτίωση που εμφάνισε η οικονομία της Ιρλανδίας ήταν στιγμιαία, ενώ  στη συνέχεια βούλιαξε και πάλι στην ύφεση. Ειδικότερα, η μικρή αύξηση των εξαγωγών της, που τροφοδότησε τις θριαμβολογίες των οπαδών τής, χωρίς  όρια και

Ένα κομματικό σύστημα αποτελούμενο από κόμματα μη κόμματα, από τα δεξιό – αριστερά κατάλοιπα της μεταπολίτευσης μπορεί να προσφέρει παρόμοιες κυβερνητικές συνθέσεις. Την ανακύκλωση της κακιστοκρατίας στην δεξιά ή την αριστερή εκδοχή της. Παρόμοια κυβερνητικά μπουκέτα έχουν να προσφέρουν και οι ονομαζόμενες αντιπολιτεύσεις. Όχι κάτι διαφορετικό. Αυτή είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ που αποσιωπάται, σκεπάζεται με την συστηματική, υποστηρικτική συμβολή των καθεστωτικών δομών. Έχω αναφερθεί στα αίτια αυτής της λειψανδρίας, της στειρότητας. Είναι ιστορική ευκαιρία η Ελλάδα να αρχίσει να σκέφτεται. Σ’ αυτό ως γνωστόν επικεντρώνω την δική μου δράση. Οι οικογενειακές γιάφκες, οι εκφυλισμένες σταλινικές γιάφκες, οι Κεμαλο – Χιτλερικές γιάφκες, πολλών άλλων ειδών γιάφκες και τα ανέκδοτα του Χάρβαρντ δεν μπορούν να παράγουν πολιτικό προσωπικό, πολιτικό κεφάλαιο για μια χώρα. Οι μπλε, οι πράσινοι, οι κόκκινοι, οι κίτρινο μώβ βασιλιάδες της μεταπολίτευσης είναι γυμνοί. Απλά το

Η εγκληματική ανοησία που χαρακτηρίζει σήμερα την οικονομία της Ευρωζώνης δεν χρειάζεται παρά ένα διάγραμμα για να εμφανιστεί σε όλο της μεγαλείο. Η μπλε γραμμή καταγράφει τον αριθμό των ανέργων κατοίκων της Ευρωζώνης από το 1999 μέχρι σήμερα. Η κόκκινη τις δημόσιες δαπάνες (σε δισ. ευρώ) για την ίδια περίοδο. Μέχρι το 2010 (το γενέθλιο έτος του Μνημονίου μας, το οποίο αποτέλεσε τη βάση όλων των πακέτων «διάσωσης» και «δημοσιονομικής προσαρμογής» της Ευρωζώνης), η μπλε και η κόκκινη γραμμή «χόρευαν» μαζί : Ανέβαινε η ανεργία, ανέβαιναν και οι δημόσιες δαπάνες - καθώς οι κυβερνήσεις δαπανούσαν περισσότερα σε επιδόματα ανεργίας, προγράμματα επενδύσεων κ.λπ. Κατέβαινε η ανεργία, μειώνονταν αντίστοιχα οι δημόσιες δαπάνες. Έως ότου φτάσαμε στην Κρίση του 2008 που έστειλε την ανεργία στα 16 εκατομμύρια, η Ελλάδα κατέρρευσε το 2010 και άρχισαν η λιτότητα, τα δάνεια, τα Μνημόνια. Παρατηρήστε τι συνέβη σε αυτές τις δύο γραμμές μετά το 2010 (την κάθετη μαύρη γραμμή). Το 2010 η Ευρώπη,

 ( ...) Οφείλει να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα των μειονοτήτων που καταπατώνται, όπως καταγγέλλουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί για την Αλβανία, να σεβαστεί τις περιουσίες των Ελλήνων που υφαρπάζουν καταπατητές με τις σιωπηλές ή και φανερές ευλογίες των κρατικών αρχών, να σεβαστεί το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο, αυτό που ό «ήπιος» Ράμα σαμποτάριζε μήνες τώρα από την αντιπολίτευση. Είναι ο ίδιος που στήριξε την πλαστή απογραφή πληθυσμού η οποία «εξαφάνισε» την ελληνική μειονότητα και τους Χριστιανούς της Αλβανίας - κάτι που καταγγέλθηκε από ΗΠΑ, ΕΕ και όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Η Αθήνα περιμένει τα πρώτα δείγματα μεταστροφής του... . (.. .)  O νέος ηγέτης της Αλβανίας, ο «αντισυμβατικός» Έντι Ράμα, αναρρίπισε κύματα ελπίδας στη χώρα του, ότι θα πάρει τέλος το διεφθαρμένο καθεστώς Μπερίσα. Το αν θα δικαιώσει τις προσδοκίες των εκλογέων του, το πώς θα συμπεριφερθεί στο εσωτερικό της χώρας, το αν θα αποδειχθεί άξιος της εμπιστοσύνης όσων προσέβλεψ