IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η "Mission Impossible" του Μπλίνκεν Του Κώστα Ράπτη Διπλωματία σήμαινε κάποτε το να συνομιλείς πρωτίστως με τους αντιπάλους σου. Για αυτό άλλωστε ονομάσθηκε "μάγος της διπλωματίας" ο προσφάτως αποθανών Χένρι Κίσσινγκερ, ο οποίος άλλαξε την πορεία της Ιστορίας με το μυστικό ταξίδι του στην Κίνα του Μάο Τσετούνγκ και μοιράσθηκε το Νόμπελ Ειρήνης με τον Βορειοβιετναμέζο ομόλογό του για τη συμφωνία που τερμάτισε την αμερικανική εμπλοκή στον πόλεμο του Βιετνάμ. Όμως στις μέρες μας διπλωματία είναι για τις ΗΠΑ το να συνομιλούν αποκλειστικά με τους συμμάχους τους - και μάλιστα να μην εισακούονται καν από αυτούς. Το μαρτυρεί αυτό η εν εξελίξει περιοδεία του Άντονι Μπλίνκεν στη Μέση Ανατολή, η πέμπτη μετά την ανάφλεξη της 7ης Οκτωβρίου. Την υποβάθμιση αυτή της διπλωματικής ισχύος επέφερε η αποκλειστική επένδυση στη γλώσσα της στρατιωτικής ισχύος, ο εγκλωβισμός των ΗΠΑ στην εικόνα ηθικής ανωτερότητας που έχουν για τον εαυτό του και η υπέρμετρ

  Το "δώρο" ΗΠΑ και Ισραήλ στον Πούτιν. Του Κώστα Ράπτη  Υπάρχουν δύο χάρτες που μοιάζουν ο ένας με αρνητικό του άλλου: πρόκειται για τους χάρτες αφενός των χωρών που αναγνωρίζουν Κράτος της Παλαιστίνης και αφετέρου αυτών που υιοθέτησαν κυρώσεις κατά της Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι ελάχιστα τα κράτη (κυρίως ανατολικοευρωπαϊκά) που συμπίπτουν και στις δύο αυτές πολιτικές επιλογές. Ενδεχομένως η διαφορά που αποτυπώνουν αυτοί οι χάρτες να μην είναι καθόλου τυχαία.  Προφανώς υπήρξαν πολύ περισσότερα (ακριβέστερα: αποτέλεσαν διεθνή πλειοψηφία με 141 ψήφους) τα κράτη τα οποία στις 2 Μαρτίου 2022 αποδοκίμασαν στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όμως το πραγματικό μέτρο της συμπόρευσης με τη Δύση, το δίνει, λόγω της υλικότητάς της, η προσχώρηση σε κυρώσεις και σε αυτό η πλανητική πλειοψηφία επέλεξε ουδέτερη θέση. Η υπεράσπιση βασικών αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών διόλου δεν ταυτίζετα

Τι επιδιώκει ο Πούτιν στη Μέση Ανατολή   Του Κώστα Ράπτη Το τελευταίο 24ωρο έντονη, αν και όχι καρποφόρος, υπήρξε η δραστηριοποίηση της ρωσικής διπλωματίας σε σχέση με την τεράστια κρίση που έχει ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή, μετά την επίθεση της οργάνωσης Χαμάς στην ισραηλινή επικράτεια στις 7 Οκτωβρίου. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν είχε διαδοχικές τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με τους προέδρους της Αιγύπτου, στρατάρχη Σίσι, της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ, του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί και κατόπιν με τους άμεσους πρωταγωνιστές της κρίσης, τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου. Η επιλογή των συνομιλητών είναι ενδεικτική. Υποδηλώνει την ικανότητα της Ρωσίας να συνομιλεί τόσο με το εβραϊκό κράτος όσο και με τους αντιπάλους του, αλλά και το ενδιαφέρον του Πούτιν να διατηρεί ανοικτή γραμμή με εκείνα τα κράτη τα οποία θα μπορούσαν να πάρουν την επιλογή της κλιμάκωσης. Επιπλέον, σε μία συγκυρία κατά την οποία ΗΠΑ και Ι

Μπενιαμίν Νετανιάχου   Διευρύνεται το χάσμα Ισραήλ και αμερικανο-εβραϊκής Διασποράς.   Του Κώστα Ράπτη Η απόκλιση διευρύνεται εδώ και καιρό – όμως η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης υπό τον Βενιαμίν Νετανιάχου, με τη συμμετοχή ακροδεξιών θρησκευτικών κομμάτων, δείχνει πλέον να θέτει υπό σοβαρή δοκιμασία τη σχέση του Ισραήλ με ό,τι έως τώρα αποτελούσε το πολυτιμότερο στήριγμά του: την αμερικανο-εβραϊκή διασπορά. Κάποιοι από τους λόγους της απόκλισης έχουν να κάνουν με μακροπρόθεσμες εξελίξεις: η προϊούσα εκκοσμίκευση του αμερικανο-εβραϊκού στοιχείου και οι μεικτοί γάμοι χαλαρώνουν τους ταυτοτικούς δεσμούς, ενώ η νεότερη γενιά αναπτύσσει όλο και πιο κριτική στάση ως προς την πολιτική του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων. Όμως οι επιλογές του Νετανιάχου όλα τα προηγούμενα χρόνια μεγάλωσαν τις αποστάσεις, καθώς λόγω των ενεργειών του ως Ισραηλινού πρωθυπουργού το θέμα της στήριξης προς το Ισραήλ απέκτησε συνδηλώσεις ενδοαμερικανικής κομματικής αντιπαράθεσης – κάτι το ανήκουστο τις προηγούμεν

V-22-Osprey, F-35     Ισραήλ:  38 δισ. δολ από ΗΠΑ για F-35, F-15EX, V-22, ε/π CH-47 & KC-46A!  Για την Ελλάδα  “μπαρμπα-Σαμ”; Μια εξαιρετικά διδακτική για την Ελλάδα είδηση μας έρχεται από το Ισραήλ, όπου η γνωστή εφημερίδα “The Jerusalem Post”, δημοσιοποίησε την απόφαση των ενόπλων δυνάμεων που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση και αφορά στα οπλικά συστήματα, η προμήθεια των οποίων θα καλυφθεί από την δωρεάν βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών στη χώρα, ύψους 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βάθος δεκαετίας (2019-2028). Ήτοι, 3,8 δισ. δολ. σε ετήσια βάση. Προτού αναφερθούμε στις λεπτομέρειες του εντυπωσιακού εξοπλιστικού  πακέτου που θα καλυφθεί από αυτά τα κονδύλια, μας δίδεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναφερθούμε στην Ελλάδα. Έχει “μαλλιάσει η γλώσσα” του DP να επισημαίνει προς κάθε κατεύθυνση ότι το νέο γεωστρατηγικό τοπίο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, έχει αναβαθμίσει σημαντικά τη γεωστρατηγική αξία της Ελλάδας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις έχ

Γεωπολιτική: Οφέλη και για την Ελλάδα  από τη «Συμφωνία του Αβραάμ». Απορροφημένοι με τα όσα προξενεί στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο η τουρκική επιθετικότητα, «προσπεράσαμε» ένα σημαντικό γεγονός που δημιουργεί νέα γεωπολιτικά δεδομένα στη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για τη λεγόμενη «Συμφωνία Αβραάμ» μεταξύ Ισραήλ και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) που ανακοινώθηκε στις 13 Αυγούστου και αποσκοπεί στην εξομάλυνση των σχέσεών τους δημιουργώντας συνθήκες που θα αναδιαμορφώσουν το γεωπολιτικό σκηνικό στη Μέση Ανατολή και ενδεχομένως στη Βόρεια Αφρική. Κατ’ αρχάς δεν είναι «συμφωνία ειρήνης», όπως αυτή εμφανίζεται από αμερικανικούς αλλά και ισραηλινούς κύκλους (για δικούς τους λόγους), καθόσον ουδέποτε Ισραήλ και ΗΑΕ βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση. Πρόκειται όμως για μία συμφωνία εξομάλυνσης σχέσεων και συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσμα πεδίων, που επισημοποιεί και αναβαθμίζει τις ήδη υπάρχουσες μυστικές σχέσεις, παραπέμποντας όμως τις πλήρεις διπλωματικές σχέσεις για αργ