IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Νοσηρή κομματοκρατία – Aνυπαρξία πολιτικού λόγου και οράματος. Εισερχόμενοι στην τελική φάση μιας μακράς προεκλογικής πολιτικής περιόδου διαπιστώνουμε την τραγική ανυπαρξία σοβαρού πολιτικού λόγου . Για μια ακόμα φορά ο τοξικός άναρθρος και ανορθολογικός λόγος αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο της κομματικής αντιπαράθεσης όπου μέσω της σκανδαλολογίας, του κουτσομπολιού και των προσωπικών επιθέσεων επιχειρείται να αποκρυβεί η μεγάλη πολιτική γύμνια και το αδιέξοδο της νοσηρής κομματοκρατίας, που έχει επικαθήσει. Αυτή η νοσηρή κομματοκρατία απειλεί να πνίξει τη χώρα.   Τα κυρίαρχα θέματα που αφορούν τη χώρα και συνολικά τον ελληνισμό απουσιάζουν παντελώς από την προεκλογική αντιπαράθεση. Ο δημόσιος λόγος χαρακτηρίζεται από ρηχή αντιπαλότητα, όπου πρωταγωνιστούν οι ασύνδετες και άναρθρες κραυγές εντυπωσιασμού, χωρίς την προοπτική οποιουδήποτε σοβαρού και ολιστικού σχεδίου για το μέλλον της χώρας. Η άμεση ανάγκη για παραγωγική ανασυγκρότηση του πρωτ...

 Εθνική Άμυνα, αστοχίες και κριτική. Μια σειρά περιστατικών το τελευταίο τρίμηνο, έχει σημαδέψει τη χώρα μας με σοβαρές επιπτώσεις αλλά και ανθρώπινες απώλειες σε μεγάλα εδαφικά διαμερίσματα αλλά και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Τελευταίο συμβάν ήταν η ατυχής κατάληξη της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη δοκιμαζόμενη από τις πλημμύρες γειτονική Λιβύη. Σκληρή κριτική -και δικαίως- ασκείται από πολλαπλές κατευθύνσεις προς την κυβέρνηση για μια σωρεία ελλείψεων και χειρισμών στις παραπάνω περιπτώσεις. Από την επιβεβλημένη κριτική, ουδείς θεσμός ή πρόσωπο, δικαιούται να παραμένει στο απυρόβλητο. Η αυτονόητη αυτή αρχή ισχύει -ίσως ακόμη περισσότερο- για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Οι τελευταίες, αφενός αποτελούν για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού θεσμό που περιβάλλεται με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και αφετέρου είναι προορισμένες να προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της χώρας άρα τα περιθώρια εφησυχασμού και αστοχιών πρέπει να είναι περιορισμένα, ίσως και μηδενικά. Οποιαδήποτε ...

  Κύριε Κονδύλη, είστε αριστερός ή δεξιός; Όταν ανατέμνω τις ιδεολογικές ψευδαισθήσεις των «δεξιών» πλείστοι όσοι με θεωρούν «αριστερό»· όταν υποβάλλω σε βάσανο τις αντίστοιχες αυταπάτες των «αριστερών», πλείστοι όσοι με χαρακτηρίζουν «δεξιό». Η δική μου τοποθέτηση παραμένει, βέβαια, αμετάβλητη και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί και στις δύο χρησιμοποιώ τα ίδια αναλυτικά εργαλεία, και στις δύο πρόθεσή μου δεν είναι να προσφέρω πολεμικά επιχειρήματα στη μια πλευρά εναντίον της άλλης, αλλά να δω τα πράγματα σε μιαν ευρύτερη και υπέρτερη προοπτική ­ και μια τέτοια προοπτική είναι, ως γνωστόν, άχρηστη σε όσους μάχονται για την παράταξή τους, μαχόμενοι ταυτόχρονα (ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς, αυτό δεν ενδιαφέρει εδώ) για τον εαυτό τους, ήτοι για την ταυτότητα που τους επιτρέπει να προσανατολίζονται και να επιβιώνουν κοινωνικά. Ακριβώς η συνύφανση της πολιτικής ιδεολογίας με τις εκάστοτε ανάγκες της προσωπικής ταυτότητας προσδίδει στις διαμάχες μεταξύ φορέων των διαφόρων ιδεολογιών οξύτητα ασυμ...

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του να αισθάνεσαι σπουδαίος.   Δίνεται η μεγάλη μάχη για την επικράτηση της μίας έναντι της άλλης ιδεολογικής προσέγγισης. Η τεχνολογία ήταν η γενεσιουργός αιτία, η ανθρώπινη φύση η λογική συνέπεια. Ο παραδοσιακός Τύπος συνάντησε τον ψηφιακό. Οι δύο έδωσαν και δίνουν σκληρή μάχη. Νικητή ακόμα δεν έχουμε. Μπορεί και να μην χρειάζεται να έχουμε. Και στον παραδοσιακό Τύπο και τον ψηφιακό υπάρχουν «τίτλοι μέσων» που πραγματικά έχουν κερδίσει το σεβασμό της πλειοψηφίας των πολιτών. Και σε αυτούς τους τίτλους τα άρθρα γνώμης απέκτησαν την αξία που είχαν πάντα. Κι ήταν σημαντική. Σ’ αυτό το περιβάλλον η τεχνολογία δημιούργησε και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Το διαδικτυακό καφενείο , που ακόμα και σήμερα με τους αλγόριθμους και τους περιορισμούς προσωπικά το θεωρώ ευλογία, έδωσε μια ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα στην έκφραση απόψεων. Πρακτικά δημιούργησε τη δυνατότητα εκατομμυρίων καθημερινών άρθρων γνώμης. Έτσι ο καθένας από εμάς είχε κι έχει τη δυνατό...

 Ο καιρός των βατράχων. Στο έλος των κομμάτων και των παθογενών τους ανομημάτων... Ακύμαντα, βαλτώδη νερά. Στις όχθες του έλους φύονται και μπόλικα... βούρλα. Οι δε ανωφελείς κώνωπες, πολλαπλασιάζονται με ταχύτατους ρυθμούς. Κοάζουν ένα γύρω τα βατράχια , με το αηδιαστικά κολλώδες δέρμα τους να λιάζεται στον ήλιο. Ξαμολούν τη μακριά τους γλώσσα, αηδιαστικά. Κι αφού γλύψουν τους πρώτους στόχους, συνεχίζουν ακατάπαυστα να προσπαθούν να αγκιστρώσουν για να καταπιούν αμάσητο κάνα αναποφάσιστο κουνούπι. Πηδούν άτεχνα από κομματικό νούφαρο σε υπερκομματικό βραχάκι, τσαλαβουτούν στα βουρκώδη και στην αποφορά, συνδιαλέγονται ακρίτως κι αδιακρίτως. Όσο περιμένουν την πριγκιποπούλα εξουσία να τους ασπαστεί σφόδρα, μπας και τους μετατρέψει σε «πρίγκιπες», δεν παραλείπουν να χάφτουν μύγες με περισσή σπουδή. Παρά τη φαινομενική απάθεια και τη ράθυμη επί μακρόν στάση, τα εξώφθαλμα μάτια τους στριφογυρίζουν σα παλαβά μέσα στις κόγχες, μην τους ξεφύγει κάνα ξέμπαρκο ψηφοεντομάκι και δε...

Αλλαγές με οριακή αυτοδυναμία;… Κερδίζεις τις εκλογές, κερδίζεις το κράτος – αυτός είναι ο κανόνας. Το κράτος είναι το έπαθλο του νικητή. Από εδώ και η λατρεία των (ελέω εκλογικών νόμων) αυτοδύναμων κυβερνήσεων και η απέχθεια προς τις κυβερνήσεις συνεργασίας: ώστε ο νικητής να μη μοιράζεται το λάφυρο και να νέμεται ανενόχλητος τα οφέλη που προκύπτουν από την κατοχή του. 'Ενας συνήθης ισχυρισμός κατά των κυβερνήσεων συνεργασίας είναι ότι αυτές είναι περίπου καταδικασμένες να αποτυγχάνουν στην Ελλάδα, γιατί δεν έχουμε ένα κράτος που να μπορεί να κάνει καλά τη δουλειά του, ανεξάρτητα από τους κάθε φορά διαχειριστές του. Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ένα αποτελεσματικό κράτος, γιατί οι μονοκομματικές κυβερνήσεις –με μικρές, βραχύχρονες εξαιρέσεις– δεν το έχουν επιτρέψει. Γιατί αυτές θέλουν – μεταχειρίζονται το κράτος ως λάφυρο. Στα τηλεπαράθυρα παρελαύνουν πολιτευτές (που στα υπουργεία που πέρασαν οι ουρές των «πελατών» τους συναγωνίζονταν τον αριθμό των ...

Γιορτή Δημοκρατίας - Ιούλιος 2022  Το βαρύ αποτύπωμα της διαχρονικής δουλοπρέπειας και τα κρίσιμα διλήμματα της επόμενης μέρας.   Το πολιτικό σύστημα παραμένει πεισματικά προσκολλημένο στην επικοινωνιακή διαχείριση των συνεπειών και σε μια περί διαγραμμάτων συζήτηση για τα αίτια της σιδηροδρομικής τραγωδίας… του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Την ίδια στιγμή, αρνείται επίμονα να αγγίξει τα πολυδαίδαλα διαχειριστικά καρκινώματα που το ίδιο δημιουργεί με πρόσχημα την εύρυθμη λειτουργία του κράτους, αλλά στην πράξη τα προορίζει για να ξεπλένει τα ανομήματά του, να εκβιάζει ή και να παραδίδει στην πυρά τους αναλώσιμους όταν τα προβλήματα οδηγούνται σε ένα σημείο οριακό και για να καθιστά «αποτελεσματικότερο» το νοσηρό πελατειακό καθεστώς το οποίο χρησιμοποιεί διαχρονικά ως λειτουργικό και πολιτικό του δεκανίκι. Στο σκηνικό που διαμορφώνεται μετά το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών, η εικόνα που κυριαρχεί στο επίπεδο της πολιτικής και διαχειριστικής διεργασίας, δεν αφήνει τα περιθώρια για αισιόδοξ...

 ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΕΘΝΙΚΑ Ή ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ; ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ. 1. - Η κατάσταση-και οι διαφωνίες- στις Ένοπλες Δυνάμεις, βγήκαν στη δημοσιότητα από τον χώρο στον οποίο έπρεπε να περιοριστούν. Και αυτό έγινε με ευθύνη όλων. Στους αρκετούς τελευταίους μήνες οι διαφωνίες στο εσωτερικό τους ήταν στην καθημερινή επικαιρότητα. Κάτι εγκληματικό το οποίο η κυβέρνηση έπρεπε να έχει σχέδιο να το ελέγξει. Δεν το έκανε. Δεν ήθελε, δεν μπορούσε, εκβιαζόταν, δεν ξέρω. Και τώρα, χρειάζεται κυβερνητική παρέμβαση για να επέλθει ηρεμία και ισορροπία.  Αλλά, έχει άποψη και αντίληψη για την λειτουργία του στρατεύματος η κυβέρνηση; Ή, δεν θέλει να γνωρίζει για να το επικαλεστεί αν και όταν χρειαστεί; 2. -Περιοριζόμενος σε όσα δημοσίως λέγονται από τα στελέχη του στρατεύματος, θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα. Τα στρατιωτικά σχέδια, νομίζω, είπε ο σημερινός Αρχηγός, κρατούν το πολύ μερικές ημέρες αν ο στρατός εμπλακεί σε πολεμικές διαμάχες. Στην συνέχεια αναπροσαρμόζονται. Πριν αναπρ...

 «Τα είχε όλα, ρε παιδί μου». Σοβαρά; Είναι ανθρωπίνως κατανοητή η λύπη των πολιτικών μεντόρων και φίλων της καθαιρεθείσας αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή. Αν και δεν είδα κάποια ανακοίνωση του κ. Βούγια, εικάζω ότι θα είναι συντετριμμένος. Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την υπόθεση «τραγική». Μου διαφεύγει η τραγικότητα της κ. Καϊλή, αλλά εμπιστεύομαι την εννοιοπλαστική ικανότητα του ρητορικώς επινοητικού πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Τη λύπη του εξέφρασε και ο κ. Λοβέρδος, υπενθυμίζοντας, παράλληλα, και τη λησμονημένη πανεπιστημιακή ιδιότητά του («καθηγητής Δημοσίου Δικαίου»), η οποία, όπως τόνισε, τον κάνει να μετράει, «στο νομικό επίπεδο», τα λόγια του. Η γλωσσική φειδώ, ωστόσο, δεν απαλλάσσει τον ομιλητή από την τυραννία της αυτο-αποκάλυψης – η γλώσσα φανερώνει τρόπους σκέψης. «Ηταν ένα πραγματικά προοδευτικό άτομο (η κ. Καϊλή). Τα είχε όλα, ρε παιδί μου. […] Επεσα από τα σύννεφα», είπε ο κ. Λοβέρδος. Συνήθως από τα σύννεφα πέφτουν και οι γείτονες εγκληματιών, όταν...

Το δράμα της πλατείας Ταξίμ δεν αποπροσανατολίζει και από την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Το πολιτικό σύστημα κυλιέται κάθε μέρα στον βούρκο, από τον οποίο δεν θα γλιτώσει  κανένας.  Η Τουρκία σε επικίνδυνη τροχιά. Το θανάσιμο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης έφερε στο μυαλό εποχές εσωτερικής πολιτικής ανωμαλίας, που είχαν καιρό να καταγραφούν στην Τουρκία. Η χώρα έχει πληρώσει και στο παρελθόν ακριβά το τίμημα της τρομοκρατίας, αλλά και της ενεργοποίησης παρακρατικών μηχανισμών που αποκαλύφθηκαν μετά δεκαετίες. Είναι, φυσικά, πολύ νωρίς για να γίνει σοβαρή συζήτηση σχετικά με τους πραγματικούς υπευθύνους της επίθεσης, αν και στην Αγκυρα φαίνεται ότι υπάρχει μια κινητοποίηση κατά του ΡΚΚ· μάλιστα, έγιναν και οι πρώτες συλλήψεις, οι οποίες –πολύ βολικά ομολογουμένως– δείχνουν ως υπευθύνους τους Κούρδους της βόρειας Συρίας. «Η εντολή δόθηκε από το Κομπάνι», ισχυρίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού. Για τις λεπτομέρειες των ερευνών στην...