IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 ΙΝΔΙΑ. Εκατομμύρια αγρότες  συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για μήνες απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης της χώρας, να επιβάλλει μεταρρυθμίσεις που θα τους έθεταν «στο έλεος» τεράστιων επιχειρήσεων. Οι  αγρότες  αρνούνται να αποχωρήσουν από το Νέο Δελχί και συνεχίζουν πεισματικά τις κινητοποιήσεις.     Γιατί η εξαγορά της γεωργίας από τους ψηφιακούς κολοσσούς  είναι επικίνδυνη.  Στις 15 Ιανουαρίου, ο Liu Jin, ένας 45χρονος οδηγός που δουλεύει για την πλατφόρμα ντελίβερι φαγητού της Alibaba στην κινεζική πόλη Taizhou, αυτοπυροπολήθηκε, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας που ξέσπασε, εξαιτίας του γεγονότος πως, τόσο εκείνος, όσο και συνάδελφοι του, είχαν μείνει απλήρωτοι για μήνες. «Θέλω το αίμα και τον ιδρώτα μου πίσω», είπε ο Lie σε ένα βίντεο που κοινοποιήθηκε αρκετά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Παράλληλα, κατά μήκος του συνόρου της Ινδίας, εκατομμύρια αγρότες, που συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για μήνες (στη φωτογραφία), απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης της χώρας, να επιβάλλει μεταρρ

  EUROKINISSI/ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ   Οι άνθρωποι [οι πολλοί] δεν καταλαβαίνουμε [μυστικόν γαρ το φέγγος -και το θάλπος] ότι το να μη διψάς είναι καλύτερο από το να πίνεις και το να μην πεινάς από το να τρως, και το να μην κρυώνεις από το να διαθέτεις πλήθος ρούχα [Λουκιανός, Περί πένθους: Το μη διψείν του πιείν πολύ κάλλιον και το μη πεινήν του φαγείν και το μη ριγούν του αμπεχόνης ευπορείν]. Ετσι και σήμερα, φίλος γιατρός συμβουλεύει να τρως υπό τον κορεσμό και να πίνεις υπέρ τη δίψα. Ηρακλείτειες παρακαταθήκες, πολύτιμες: να λιώνεις λίγο κριθάρι στο νερό και να το τρως ευχάριστα. Η λιτότης και η αποστροφή προς κάθε τι περιττό στο μεγαλείο της, μακριά από κάθε [υπερ]καταναλωτική μωροσοφία, εντεύθεν του νοήματος και της καθημερινής πράξης. Σεπτέμβρης: της γλυκύτητας της ατμόσφαιρας και των καρπών· ναι, των καρπών. Τα φρούτα ξεχειλίζουν και ευωδιάζουν, μακριά από φυτοφάρμακα και παραγωγική -τάχα- υστερία. Αφθονα τα καρπούζια και τα πεπόνια, ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάν

Pourquoi un agriculteur se suicide tous les deux jours en France ? Στη Γαλλία οι αγρότες διαμαρτύρονται διεκδικώντας το αυτονόητο:  ‘’θέλουμε να ζήσουμε’’!!! [Είμασταν μαθητές Γυμνασίου (6ταξίου) όταν διαβάζαμε στις εφημερίδες – τέλη της δεκαετίας του ’50, αρχές του ‘60 – ότι η Ελλάδα αναλάμβανε την υποχρέωση εντασσόμενη στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), να μειώσει ραγδαίως το ποσοστό των αγροτών της – το οποίο υπερέβαινε το 50% του ενεργού πληθυσμού –   και η χαρά μας δεν περιγράφεται: θα γλυτώναμε από τις λάσπες. Με αυτή την ευχή άλλωστε μας ξεπροβοδούσε όλο το χωριό για να πάμε στο Γυμνάσιο (45 χιλ. μακριά): ‘’να μάθετε γράμματα, να γλυτώσετε από τις λάσπες!’’. Ηταν τότε που η ιθύνουσα τάξη της χώρας μας, δια στόματος του διαπραγματευτή μας με τους επικεφαλής της ΕΟΚ, ονειρευόταν ότι Ελλάδα θα συναντούσε την Ιστορία και θα έγραφε Ιστορία (Βλέπε, ντοκιμαντέρ BBC εν έτει 1964 δια χειρός Μάρου). Τρομάρα μας! Την κατάληξη τη βιώνουμε και οποιαδήποτε παρατήρη

Τα θερμοκήπια στην Ολλανδία έχουν περάσει πλέον σε άλλη διάσταση (και αρχιτεκτονικά) Εδώ και 20 χρόνια οι αγρότες στη «χώρα της τουλίπας» στράφηκαν προς τη βιώσιμη γεωργία. Περιόρισαν την εξάρτηση από το νερό, κατάργησαν τη χρήση χημικών στα θερμοκήπια, μείωσαν τα αντιβιοτικά στην κτηνοτροφία . Σήμερα, η χώρα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας τροφίμων στον πλανήτη, πίσω από τις ΗΠΑ Σ’ ένα χωράφι με πατάτες στην Ολλανδία, κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο, ο Γιάκομπ βαν ντεν Μπόρνε κάθεται αναπαυτικά στο εσωτερικό μιας τεράστιας θεριστικής μηχανής το ταμπλό της οποίας ταιριάζει περισσότερο σε διαστημόπλοιο. Μέσα από το παρατηρητήριό του, τρία μέτρα πάνω από το χώμα, ο ολλανδός γεωργός χειρίζεται με μαεστρία ένα τρακτέρ (δίχως οδηγό) στο έδαφος κι ένα ελικόπτερο στον αέρα που συλλέγουν πολύτιμα στοιχεία όσον αφορά τη σύσταση του εδάφους, τα υδάτινα αποθέματα και την περιεκτικότητά τους σε θρεπτικά συστατικά, παρακολουθώντας και καταγράφοντας, ταυτόχρονα, την ανάπτυξη κάθε π

Αν και η εξαγορά δεν έχει ακόμη συμφωνηθεί, τα σχέδια της Bayer για την εξαγορά της αμερικανικής Monsanto με στόχο της δημιουργία ενός κολοσσού στον κλάδο των φυτοφαρμάκων, των σπόρων και των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών (GMO) θέτουν σε συναγερμό την γερμανική κοινή γνώμη. H Bayer έχει βάλει στο τραπέζι 62 δισ. δολάρια (55 δισ. ευρώ), το μεγαλύτερο ποσό που έχει διαθέσει ποτέ γερμανική εταιρεία για την εξαγορά ξένης εταιρείας, δείχνοντας την αποφασιστικότητά της για την ευόδωση του εγχειρήματος. Ομως, σε μία χώρα όπου η κοινή γνώμη είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε θέματα γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, η Monsanto, μαζί με το ζιζανιοκτόνο της Roundup, είναι ο ίδιος ο δαίμονας. «Η Monsanto δεν είναι πουθενά αλλού τόσο απεχθής όσο στη Γερμανία», δηλώνει στο AFP η βερολινέζα Αν Ιζάκοβιτς, μέλος της ομάδας πίεσης Sum of Us που οργανώνει εκστρατεία κατά της εξαγοράς. Η ένωση των δύο γιγάντων θα είναι «ένας κολασμένος γάμος, καταστροφικός...ο μεγαλύτερος φόβ

‘Ο ποτε ο φίλος μου ο Μπίλης ήθελε να με κάνει να σκάσω ένα χαμόγελο εν καταθλίψει, θυμόταν ένα ανέκδοτο που είχε φέρει από την παραμονή του στο Κόκομο της Ιντιάνα, όπου έβγαλε μια τάξη στο Γυμνάσιο. Έπαιρνε μελοδραματικό ύφος και μου μιλούσε για έναν έρωτα. «Ένας νέος Ινδιάνος αγάπησε μια νέα κοπέλα που ζούσε σε ένα νησάκι στην λίμνη. Μια μέρα δεν άντεξε τον χωρισμό και μέσα στην παγωνιά βούτηξε στο νερό να την βρει. Η κοπέλα τον κοίταζε με πόθο κι αυτός με τις απλωτές του αγωνίζονταν να την φτάσει. Έλα, αγάπη μου, έλα, τον ενθάρρυνε εκείνη. Αυτός ,ξυλιασμένος αλλά ερωτευμένος, κολυμπούσε. Αλλά η φύση ήταν άγρια, το κρύο αληθώς ψοφόκρυο και ο νέος κοκκάλωσε και πνίγηκε μπροστά στα μάτια της καλής του. Η ιστορία αυτή απλώθηκε στις ινδιάνικες φυλές και προς τιμήν του έρωτα εκείνου έδωσαν στην λίμνη νέο όνομα. Την είπαν lake Stupid» ‘Ο πως πρέπει κάποιος εγκυκλοπαιδιστής να μάθει να ξεχωρίζει το Κόκομο της Ιντιάνα από άλλα Κόκομος της νέας Ηπείρου και ιδί