IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η «βόμβα» του παγκόσμιου χρέους   του Δ. Κωνσταντακόπουλου* «Περίπου 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι -σχεδόν η μισή ανθρωπότητα- ζουν σε χώρες που καταβάλλουν περισσότερα για τοκοχρεωλύσια από ό,τι για εκπαίδευση ή υγεία. Ο μισός κόσμος μας βυθίζεται σε μια αναπτυξιακή καταστροφή που την τροφοδοτεί μια συντριπτική κρίση χρέους». Αυτό τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες παρουσιάζοντας μια νέα έκθεση της Ομάδας Απάντησης στην παγκόσμια κρίση Τροφίμων, Ενέργειας και Χρηματοδότησης (GCPR) του ΟΗΕ και καλώντας ταυτόχρονα για επείγουσα ελάφρυνση του παγκόσμιου χρέους. Επειδή αυτά τα μη βιώσιμα χρέη είναι συγκεντρωμένα στις φτωχές χώρες θεωρείται ότι δεν συνιστούν συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για αυταπάτη, τόνισε ο Α.Γκουτιέρες, υπογραμμίζοντας ότι αυτό το χρέος είναι «περισσότερο από συστημικός κίνδυνος, είναι συστημική αποτυχία. Μπορεί οι αγορές να φαίνεται ότι δεν υποφέρουν- ακόμα. Οι άνθρωποι όμως υποφέρουν». Ο βασικός λόγος που σ

  Η πανδημία κυοφορεί τη νέα κρίση χρέους. Δεν είναι τώρα η ώρα. Η ώρα, πάει να πει, για να προταχθεί το πρόβλημα της υπερχρέωσης το οποίο επιδεινώνουν τα προγράμματα εξόδου από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού. Αυτό αποφάνθηκε ο κεντρικός τραπεζίτης των ΗΠΑ, Τζερόμ Πάουελ , σε ομιλία του την Τετάρτη στο Economic Club της Ουάσινγκτον . Όμως, όπως ο ίδιος επισήμανε, το ερώτημα παραμονεύει στη γωνία του δρόμου. Το αμερικανικό χρέος, που πλέον αγγίζει τα 23 τρισ. δολάρια, αυξάνεται με ρυθμό μεγαλύτερο απ' ό,τι το εθνικό προϊόν των ΗΠΑ, ενώ και τα ισοπεδωμένα επιτόκια που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του επικεφαλής της Fed, μείωσαν το κόστος εξυπηρέτησής του κατά 41 δισ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος δημοσιονομικού έτους, δεν θα παραμείνουν στα ίδια επίπεδα εσαεί. Όμως για αυτά υπάρχει καιρός. Το αμερικανικό χρέος παραμένει εξυπηρετήσιμο για το προβλέψιμο μέλλον, ενώ και οι φόβοι για ενίσχυση του πληθωρισμού είναι διογκωμένοι. Η ασφαλής επιστροφή στην ανάπτυξη

  Γιατί δεν θα ζήσουμε νέα κρίση χρέους στην Ελλάδα.  Η πανδημία θα οδηγήσει το κρατικό χρέος της Ελλάδας πάνω από  το 200% του ΑΕΠ, ανατρέποντας στην ουσία τις πολυετείς προσπάθειες μείωσής του. Το χρέος λοιπόν  ελέω της διάρκειας της πανδημίας επιστρέφει ως πρόβλημα,  γεγονός που δεν τονίζουν μόνο οι ξένοι αξιωματούχοι. Όμως  αυτή τη φορά, η Ελλάδα έχει όχι έναν, αλλά πολλούς άσσους στο μανίκι της. Μάλιστα κάποιους από αυτούς, τους χρωστάει και στην προηγούμενη κυβέρνηση. Αν και είναι κρίμα που δεν αναγνωρίζουν όλοι ότι είμαστε στο ίδιο καράβι, αυτό που θα πρέπει να ζυγίσουμε ως επενδυτές και ως πολίτες, είναι ότι αυτή τη φορά, οι συνισταμένες του προβλήματος είναι τελείως διαφορετικές. Καταρχάς, η πανδημία δεν χτύπησε μόνο την Ελλάδα. Το κρατικό χρέος των χωρών-μελών της Ευρωζώνης ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να αναθεωρηθεί έως και το 101% κατά μέσο όρο το 2020.(σ.σ: έως τον Σεπτέμβριο του 2020 ήταν στο 97,3%). Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ είναι στην ουσία σε μια κούρσα υπερχρέωσης

«Ομόλογα Ντράγκι», αέναος δανεισμός  και μια… πυρηνική βόμβα χρέους. Η Ιταλία ετοιμάζει ομόλογο 100ετούς διάρκειας ή άνευ λήξης. Το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει στο 365% του ΑΕΠ, ενώ ουδείς τρέφει αυταπάτες ότι πρόκειται να αποπληρωθεί. Η διαρκής αναχρηματοδότηση είναι μία λύση, αν και όχι βιώσιμη μακροπρόθεσμα.  Δανειστείτε τώρα που μπορείτε, όσα περισσότερα μπορείτε! Και όσον αφορά την αποπληρωμή, μην σας νοιάζει – το πιθανότερο είναι να απασχολήσει τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας! Αυτή φαίνεται πως είναι η λογική που κυριαρχεί πλέον στις κυβερνήσεις, τις κεντρικές τράπεζες και συνολικά τις αγορές, τουλάχιστον των ανεπτυγμένων χωρών. Κυρίως στις κυβερνήσεις οι οποίες, τώρα που έχουν βρει άφθονο ζεστό χρήμα, πρόθυμους αγοραστές και την κατάλληλη δικαιολογία – τις ανάγκες που γεννά η κρίση της πανδημίας, δηλαδή – ετοιμάζονται να γεμίσουν τα χρηματοκιβώτιά τους. Το γιατί είναι προφανές: Προκειμένου να ετοιμαστούν για τις (πολύ) δύσκολες ημέρες που αργά ή γρήγορα – αναπόφευκτα, πάντως – θα

Η αφρικανική "βόμβα" χρέους  απειλεί την παγκόσμια οικονομία.  Το νέο αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα της Αγκόλα, Λουάντα, προοριζόταν να αναδειχθεί σε φωτεινό σύμβολο της αναγέννησης της πρώην πορτογαλικής αποικίας, που θα "διέγραφε" τις μνήμες από τον τριακονταετή εμφύλιο πόλεμο που έληξε το 2002. Δεκαέξι χρόνια αφότου ξεκίνησε η κατασκευή του, το αεροδρόμιο –που το μεγαλύτερο τμήμα του ολοκληρώθηκε το 2012– παραμένει ανεκμετάλλευτο. Η ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συνεχώς αναβάλλεται – τώρα αναμένεται να λειτουργήσει κάποια στιγμή το 2022 ή το 2023. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορεί να αναβληθεί είναι τα δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια που χρειάστηκαν για τη χρηματοδότηση της κατασκευής. Ενώ η κυβέρνηση δεν έχει αποκαλύψει τα στοιχεία σχετικά με τη χρηματοδότηση, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης εκτιμούν ότι η Αγκόλα χρωστά σε Κινέζους πιστωτές από 3 έως 9 δισ. δολάρια για το, ημιτελές ακόμη, αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες

  Σοκ 26 τρις: Πρώτη φορά το αμερικανικό χρέος  ξεπέρασε την οικονομία των ΗΠΑ. Το χρέος των ΗΠΑ αναμένεται να διογκωθεί ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις Το ακαθάριστο εθνικό χρέος των  ΗΠΑ ξεπέρασε τα 26 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Ιούνιο του 2020, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες εκτάκτων  αναγκών  για την πανδημία του κορονοϊού. Η «Επιτροπή για έναν Υπεύθυνο Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό», μία ανεξάρτητη αρχή, υπολογίζει ότι το χρέος των ΗΠΑ θα αυξηθεί κατά 4 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2020, ως αποτέλεσμα των μαζικών δαπανών για τη συγκράτηση της ανεργίας και τη διάσωσης των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια του πρωτοφανούς lockdown, επισημαίνει το Business Insider. Το Κογκρέσο και ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εφάρμοσαν τον νόμο «CARES» ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τον Μάρτιο 2020, ο οποίος περιελάμβανε οικονομικές ενισχύσεις 1.200 δολαρίων, διευρυμένες παροχές ανεργίας και τη σύσταση ενός ταμείου διάσωσης για τις επιχε

Ολοσχερώς και αμετακλήτως...  Ας υποθέσουμε πως έχουμε κάποιον ασθενή φίλο μας στο νοσοκομείο όπου τα τελευταία χρόνια του χορηγούν συνεχώς και υψηλότερες δόσεις μορφίνης προκειμένου να καταπραΰνουν τον πόνο που προκαλεί κάποια ασθένεια την οποία δεν μπορούν ή δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν... Δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν γιατί η θεραπεία θα ήταν επώδυνη και θα είχε συνέπειες για όσους την άφησαν να προχωρήσει τόσο. Ξαφνικά λοιπόν πριν μερικούς μήνες  σας λένε πως πρέπει να αυξήσουν τη δόση γιατί προέκυψε κάποια επιπλοκή η οποία ενδέχεται να επιδεινώσει την κατάσταση και να αυξήσει τον πόνο... Μετά από μερικές εβδομάδες, σας ξαναλένε πως θα αυξήσουν και άλλο τη δόση γιατί εν τω μεταξύ έχει κολλήσει και μια γρίπη η οποία επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση... Μετά απ’ όλα αυτά, θα ήσασταν πιο αισιόδοξος για την κατάσταση της υγείας του φίλου σας ή "καλού-κακού" θα κοιτάγατε ποια γραφεία κηδειών βρίσκονται στην περιοχή για παν ενδεχόμενο; Κάπως έτσι