Ουρές και κολαούζοι.
Το να μην έχει κάποιος τίποτα να πεί και να μην έχει ιδέα Να μην ξέρει καν πως να το πεί και να μιλάει συνέχεια και να γράφει επιτομές και τόμους αυτό με ξεπερνάει Κ.Γ. Ταβουλτσίδης, Η Σφίγξ Είναι σε όλους γνωστό πως κάθε κόμμα, και γενικότερα κάθε πολιτικός χώρος, έχει στη λίστα των προθύμων, στο ψυγείο ή στο "περίμενε" διάφορους σχολιαστές (πρώην αποτυχήσαντες, εκπεπτωκότες, μετανοήσαντες, ανανήψαντες), οι οποίοι στο πρώτο τηλεφώνημα είναι έτοιμοι να γράψουν, να δηλώσουν, να επιχειρηματολογήσουν, πάντοτε υπέρ της άποψης της εφημερίδας ή του Ρ/Σ που τους προσκάλεσε, για να καλύψουν την κομματική/ιδεολογική "γραμμή". Αν αυτό θεωρείται ανεκτό σε μιά χώρα, όπου οι περισσότεροι πολιτικάντηδες ή δια[γ]νοούμενοι τυγχάνουν κρατικοδίαιτοι, μισθωτοί επιχειρηματιών ή κολλητοί αρχηγίσκων/...