IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Σε επίπεδο διμερών σχέσεων και ειδικότερα την ενεργειακή συνεργασία η Γερμανία και η Ιταλία θα ήθελαν να είχαν αρθεί χθες οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στην Ρωσία, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την εξέγερση στην Ανατολική Ουκρανία πριν από δύο χρόνια. Στην πράξη ακολουθούν εθνική πολιτική το μεν Βερολίνο με την προώθηση της κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού Φυσικού Αερίου Northstream-2 και τον Πρωθυπουργό της Ιταλίας Ρέντσι να δηλώνει ότι επείγεται γιά την εξομάλυνση των σχέσεων με την Μόσχα. Χθες η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε Φεντερίκα Μογκερίνι προανήγγειλε την παράταση των κυρώσεων μετά την ημερομηνία λήξης τους, τον προσεχή Ιούλιο, με το επιχείρημα ότι δεν έχει ικανοποιηθεί η απαίτηση των Συνόδων Κορυφής της Ε.Ε που θέτουν την πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας Ειρήνευσης του Μινσκ ως προαπαιτούμενο. Η αλήθεια είναι δυστυχώς πιο σκληρή, η Ε.Ε. των «28» δεν έχει πολιτική απέναντι στην Ρωσία, δεν έχει καν αξιοποιήσει την σύγκλιση-συνεργασία Ουάσιγκ

Clinton-Obama-Europe Αν κλιμακωθεί ο εμπορικός πόλεμος τότε ο Πούτιν μπορεί να ενεργοποιήσει το μεγάλο ενεργειακό όπλο της χώρας (φυσικό αέριο), είτε επιβάλλοντας ποσοστώσεις είτε υψηλότερες τιμές Οποιος πίστεψε πως οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα μπορούσαν να συμμορφώσουν την τελευταία διασώζοντας την Ουκρανία πρέπει λογικά να έχει μετανιώσει πικρά μετά τα αντίμετρα που επέβαλε η Ρωσία σε όλη τη Δύση, απαγορεύοντας τις εισαγωγές αγροτροφίμων. Για τον απλό λόγο ότι το όπλο των κυρώσεων κατέστη μπούμερανγκ σε βάρος της Δύσης και ειδικά της Ευρώπης, η οποία παίζει κυριολεκτικά με τη φωτιά πρωταγωνιστώντας στον εμπορικό πόλεμο κατά της Ρωσίας. Το πρόβλημα βεβαίως δεν είναι οι εξαγωγικές απώλειες στον τομέα των αγροτροφίμων, για τα οποία η Ρωσία καταβάλλει 13-15 δισ. ευρώ καλύπτοντας το 4-5% της εγχώριας κατανάλωσης τροφίμων της. Στο κάτω κάτω τι ειδικό βάρος μπορεί να έχουν 14 δισ. εξαγωγικές ζημιές σε μία ευρωπαϊκή οικονομία 13 τρισ. ευρώ, το εμπόριο α