Περί δικαιοσύνης ξανά και ξανά.
Περί δικαιοσύνης ξανά και ξανά. Κατά τις θερινές διακοπές ένα κυβερνητικό στέλεχος, από τα εκ του δικαστικού σώματος προερχόμενα, μου τηλεφώνησε για να με ρωτήσει ποιον συνάδελφό του είχα υπόψη μου όταν έγραφα τον Δικαστή. (Για κάποιον λόγο σε μένα ανεξήγητο, οι δικαστές που διαβάζουν το συγκεκριμένο μυθιστόρημα αδυνατούν να πιστέψουν, όπως είναι η αλήθεια, πως ο ήρωάς του είναι φανταστικό πρόσωπο, προϊόν σύνθεσης ιδεοτυπικών χαρακτηριστικών). Με το θάρρος της παλιάς γνωριμίας πείραξα τον δικαστικό λειτουργό-κυβερνητικό παράγοντα, λέγοντάς του πως ρητορική κριτική για τις δυσλειτουργίες της δικαιοσύνης δικαιούνται να κάνουν οι πολίτες, οι κυβερνητικοί όμως οφείλουν να δρουν διορθωτικά. Με διαβεβαίωσε, λοιπόν, πως είχε έτοιμο νομοσχέδιο, ήδη συζητημένο με τον πρωθυπουργό, με ριζοσπαστικές και λυσιτελείς τομές, ικανές να εκριζώσουν τις σημαντικότερες παθογένειες των δικαιοδοτικών μηχανισμών της χώρας, το οποίο θα κατατίθετο στη Βουλή αμέσως μετά τις διακοπές. Βλέπον...