IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Μεταρρυθμίσεις που χάσκουν. Αποκρατικοποιήσεις που αν γίνουν, καταλήγουν σε απόλυτα κι ανεξέλεγκτα ιδιωτικά ολιγοπώλια. Κατ’ όνομα ανοικτές αγορές που παραμένουν στα χέρια «ειδικών συμφερόντων» και συνδικαλιστών. Ένα ολιγαρχικό οικονομικό σύστημα αποκύημα της  ιεραρχημένης διάταξης επιχειρηματικών συμφερόντων και ένα ολιγοπωλιακό τραπεζικό σύστημα, τροχονόμος της οικονομικής δραστηριότητας. Πολιτικό σύστημα πελατειακό, μετριοκρατούμενο, αναποτελεσματικό έως επικίνδυνο.  Κράτος διαλυμένο και ταξικό. Μια οικονομία φθηνού εργατικού δυναμικού. Μια κοινωνία πολωμένη σε μια ασταθή δημοκρατία. (...)     Όμως η αλλαγή που θα κάνει την ανάκαμψη υπόθεση όλων απαιτεί βούληση, σχέδιο και προσπάθεια.   Και δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει, όσο και εάν χρειάζεται. .. (...) Επιτέλους στον 7ο χρόνο της κρίσης ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τα πρώτα στοιχεία  ανάκαμψης της οικονομίας. Εμφανίστηκαν δύο συνεχόμενα τρίμηνα με αύξηση στο ποσοστό μεταβολής  του ΑΕΠ. Ένα αναμφισβήτητα θετικ

Η κυβέρνηση κατάφερε να δει ανάπτυξη… Η αντιπολίτευση κατάφερε να επιβάλει ατζέντα… Και οι δυο μαζί, φέρνουν το επόμενο Μνημόνιο. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί είδε επί ημερών της θετικό πρόσημο στον τζίρο της ελληνικής οικονομίας. Η αξιωματική αντιπολίτευση πανηγυρίζει γιατί καλπάζει -έστω, τριποδίζει- προς εκλογική νίκη, έχοντας καταφέρει να επιβάλει τη λογική της «σκληρής γραμμής» στους κυβερνώντες: έχουν πάψει να διαπραγματεύονται ουσιαστικά με τους δανειστές. Τους σερβίρουν άκαμπτη στάση, γαρνιρισμένη με ενδοτικότητα και χαμόγελο Γκίκα. Η κυβέρνηση έχει βάλει στον πάγο τα θέματα που παραμένουν πολιτικά ταμπού στην Ελλάδα και χασομερά, παρέα με την αντιπολίτευση, σε παρτίδες καθυστερήσεων που δεν κοροϊδεύουν πια κανέναν (ή μάλλον: δεν κοροϊδεύουν τους δανειστές - οι ντόπιοι ακόμα «μασάμε»). Η τρόικα, πάλι, δεν έχει αντίρρηση για τις καθυστερήσεις. Μάλλον τη βολεύουν... Η πίεση Οι δανειστές, στον επίλογο του προγράμματος διάσωσης, φέρνουν την ελληνική δι

Σκίτσο:Κώστας Κουφογιώργος Αντιμέτωποι με την καταγραφόμενη στις δημοσκοπήσεις ενίσχυση της εκλογικής δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ, οι Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν να αντιστρέψουν το αρνητικό για την κυβέρνησή τους πολιτικό κλίμα. Για να το επιτύχουν δρομολόγησαν μία σειρά κινήσεων με σκοπό να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τα δύσκολα είναι πίσω κι ότι η Ελλάδα αλλάζει σελίδα. Στο πλαίσιο αυτό εγγράφεται και η διακηρυγμένη πρόθεσή τους να εγκαταλείψουν το πρόγραμμα του ΔΝΤ και να μην υπογράψουν νέα δανειακή σύμβαση και νέο Μνημόνιο με την Ευρωζώνη (η τρέχουσα δανειακή σύμβαση λήγει στο τέλος του έτους). Όπως σημειώνει στο «Θέμα» υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, « το γεγονός ότι η Μέρκελ απέφυγε να ικανοποιήσει το αίτημα του Σαμαρά στη συνάντησή τους στο Βερολίνο ήταν το πρώτο αποτρεπτικό μήνυμα. Το δεύτερο αποτρεπτικό μήνυμα ήταν η δήλωση Ντράγκι ». Υπενθυμίζουμε ότι για να αποδεχθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα ελληνικά ομόλογα, ο επικεφαλής της είχε θέσει ως όρο η Ελλάδα να παρ

(...) Στην πραγματικότητα, τα Μνημόνια έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτελέσει την άδηλη αποστολή τους. Καταλύουν τον μικροϊδιοκτητικό χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σε έκταση και ένταση πείραμα «κοινωνικής μηχανικής», το οποίο αλλοιώνει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Μπορεί η κυβέρνηση να λειτουργεί ως θλιβερός εφαρμοστής των έξωθεν εντολών, αλλά η Τρόικα έχει σχέδιο. Έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό μετατρέψει την Ελλάδα σε μεταμοντέρνα αποικία και χώρα φθηνών ευκαιριών για το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο στο πλαίσιο της γερμανικής Ευρώπης. Με άλλα λόγια, η καλύτερη προοπτική είναι μία τριτοκοσμικού τύπου ανάπτυξη. (...) Το Μνημόνιο, (...) αντί να εξυγιάνει την ελληνική οικονομία και να την θέσει σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης, της προκαλεί ανήκεστες βλάβες. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, η οποία συστηματικά αποσιωπάται από τα ελληνικά κατεστημένα ΜΜΕ, η Τρόικα συμπεριφέρθηκε στην Ελλάδα σαν χασάπης κι όχ

Aκόμη βαθύτερα στον ελώδη βόρβορο της Ιστορίας... (...) Ο φόβος και ο τρόμος, που ενέσπειραν σ' όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις -από τον ΓΑΠ ώς τον Α.Σ.- οι (επι)κυρίαρχοι δανειστές μας, λειτουργούν ως οχήματα «μαύρης μαγείας» στη λήψη αποφάσεων υπέρ της εθνικής αυτοδιάθεσης και επιβίωσης. (...) Η Ελλάδα εξακολουθεί να ποντάρει στους δύο πυλώνες δανεισμού της, στο ΔΝΤ και στην Ε.Ε., και να υ ποτάσσεται ως υπηρέτης της κακιάς ώρας στις επιλογές τους, μονοδρομώντας στην ουσία το πολυαναμενόμενο κούρεμα του δημόσιου χρέους της. Ετσι, ενώ της δόθηκε μία ιστορική ευκαιρία να παραστεί στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και να ταχθεί υπέρ του ψηφίσματος για την αναδιάρθρωση του χρέους των χρεοκοπημένων χωρών, επέλεξε τη «λευκή» αποχή. Ο φόβος και ο τρόμος, που ενέσπειραν σ' όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις -από τον ΓΑΠ ώς τον Α.Σ.- οι (επι)κυρίαρχοι δανειστές μας, λειτουργούν ως οχήματα «μαύρης μαγείας» στη λήψη αποφάσεων υπέρ της εθνικής αυτοδιάθεσης και επιβίωσ

« Θα αφήσουμε να συμβούν καταστροφές, αναταραχές, ή και θα βοηθήσουμε να συμβούν, επειδή αυτό θα μας επιτρέψει να παρέμβουμε και να τις διακυβερνήσουμε προς την ορθή κατεύθυνση » Ο Μπαράκ Ομπάμα βομβαρδίζει τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», οι οποίοι, όμως, σκοτώνουν με αμερικανικά όπλα (τουφέκια Μ-16, ρουκέτες Μ-79, οχήματα Χάμβι), σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Conflict Armament Research! Είναι αυτοί που οι Αμερικανοί στρατολόγησαν απ' όλο τον κόσμο προκειμένου να χτυπήσουν τον Ασαντ. Αλλά μήπως και τη Χαμάς δεν τη δημιούργησαν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί, για να αποδυναμώσουν τον Αραφάτ; Το ίδιο ισχύει και για τους Ταλιμπάν, που ενισχύθηκαν για να αντιμετωπίσουν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Το ίδιο συνέβη με τις συμμορίες της Λιβύης, ενώ τώρα ενισχύουν και τους νεοναζί στην Ουκρανία, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον Πούτιν. Δεν θ' αργήσει ο καιρός που οι ΗΠΑ θα βρουν και τους νεοναζί μπροστά τους. Ολα αυτά εντάσσονται στην πολιτική της λεγόμ

(...) Αυτό που αποκλήθηκε «αποφυγή χρεοκοπίας» και «διάσωση της χώρας» μέσω χορήγησης νέων δανείων από τους πιστωτές δεν ήταν τίποτα άλλο από τη συντήρηση του εθισμού της χώρας στο όπιο του δανεισμού. Για να μπορεί στο μεταξύ να γίνεται η τεράστια μεταφορά πλούτου από τα νοικοκυριά στις τράπεζες και τους ξένους πιστωτές. (...) Σκίτσο του Π.ΖΕΡΒΟΥ Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ Οταν μια κοινωνία υφίσταται απομύζηση εισοδήματος και πλούτου 700 δισ. μέσα σε 5 χρόνια, απλώς καταρρέει, διαλύεται. Αυτή την πρωτοφανή αφαίμαξη που υπέστη η Ελλάδα την απέδωσαν στην οικονομική κρίση. Μια κρίση που όμως παρόξυνε σε υπέρτατο βαθμό η εσκεμμένα εξοντωτική πολιτική της διαρκούς λιτότητας που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα με τα Μνημόνια η τρόικα και η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ που την εφαρμόζει. Η σκοπιμότητα της λιτότητας βρίσκεται στην αξιοποίηση του μηχανισμού του χρέους για την εκποίηση των περιουσιών. Πολύ απλά, αν σου περικόψω το εισόδημα, ενώ βρίσκεσαι μέσα σε χρέη που δεν