«Η ψυχή μου είναι στη Δαμασκό»: Το μονοπάτι των προσφύγων σε σκίτσα ...
IΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ Αν το 2015 υπήρχε ένα σημείο μηδέν από όπου ξεκινούσαν οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη αυτό ήταν οι δυτικές τουρκικές ακτές. Στη Σμύρνη αναζητούσαν τους διακινητές που θα τους περνούσαν στην Ελλάδα κι από εκεί στην Ευρώπη και σωσίβια που θα τους κρατούσαν ζωντανούς. Κάθε τρίτο μαγαζί στην μεγάλη εμπορική οδό της πόλης που κατέληγε στο τρίγωνο των διακινητών ήταν έτοιμο με μεγάλη χαρά να εξυπηρετήσει. «Αυθεντικά Yamaha» φώναζαν οι καταστηματάρχες. «Ελάτε να δοκιμάσετε ένα». Μερικοί πωλητές παπουτσιών και ράφτες έκρυψαν τα εμπορεύματά τους στα υπόγεια και αντί αυτών άρχισαν να πωλούν σωσίβια. Οι διακινητές έκλειναν ξενοδοχεία για τους πελάτες τους. Η Ελλάδα ήταν ακριβώς απέναντι. Έμενε μόνο να διασχίσουν το Αιγαίο. Μετά τη συμφωνία για το προσφυγικό μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, η εικόνα άλλαξε. Ο Ghaith Abdul - Ahad αποτυπώνει την εξαντλητική διαδρομή των προσφύγων που μαστίζονται από τη φτώχεια και την εκμετάλλευση σε μια σειρά...
