IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

H εκλογή μουφτήδων, η μειονότητα, η Τουρκία. Η Τουρκία αντέδρασε στην απόφαση της ελληνικής Βουλής για τη συγκρότηση διευρυμένου εκλεκτορικού σώματος, αποτελούμενου από 33 μουσουλμάνους ιερωμένους της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, οι οποίοι θα αποτελούν τη συμβουλευτική επιτροπή που θα εξετάζει τις υποψηφιότητες των μουφτήδων. Η τουρκική πλευρά (Αγκυρα και βαθύ κράτος) απέρριψε τη μεταρρύθμιση επιμένοντας στην απευθείας εκλογή στα τζαμιά. Εκεί όπου δι’ ανατάσεως της χειρός οι πιστοί θα επικυρώνουν απλώς την επιλογή του προξενείου την οποία επιβάλλει, με δήθεν «δημοκρατικές» διαδικασίες – οι οποίες φυσικά δεν ισχύουν στην ίδια την Τουρκία όπου οι μουφτήδες διορίζονται στο νευραλγικό πόστο της μουφτείας. Δεν ήταν έκπληξη για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις. Οποια μεταρρύθμιση και αν επιχειρήθηκε έως τώρα από την ελληνική πολιτεία με στόχο τον εκσυγχρονισμό της μουσουλμανικής κοινωνίας και τον εναρμονισμό της με το ευρωπαϊκό κεκτημένο συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας,

  «Το παιχνίδι θα παιχτεί στη Θράκη»! Ο Στρατηγός Κων/νος Ζιαζιάς γράφει όλες τις αλήθειες για τα τραγικά μας λάθη. Η  παράδοση του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης από την κυβέρνηση, αλλά και από τα άλλα κόμματα του κοινοβουλίου , στον πρόεδρο της Βουλής , αναπόφευκτα έφερε στην επικαιρότητα για άλλη μια φορά τα χρονίζοντα μειονοτικά θεσμικά προβλήματα και τις πολιτικές προτάσεις για την ανάπτυξη της .  Η Διακομματική Επιτροπή  διαθέτει «τίτλους ευγενείας», καθώς πρωτοεμφανίσθηκε ως Συντονιστικό Συμβούλιο Θράκης το 1959 (επί Κωνσταντίνου Καραμανλή). Επανεμφανίσθηκε θεσμικά το 1989-90 (επί υπουργίας Βιργινίας Τσουδερού), με αρκετή δουλειά αλλά περιορισμένο αποτύπωμα αποτελεσμάτων. Πέρασαν 31 χρόνια αφότου, το 1990 πάρθηκε στη Βουλή, για πρώτη φορά, η απόφαση συγκρότησης  Διακομματικής Επιτροπής για να μελετήσει τα προβλήματα της Θράκης και να υποβάλει προτάσεις για την ανάπτυξή της  . Τριάντα χρόνια μετά το πόρισμα Τσουδερού του 1992 για τη Θράκη, το

  Τι περιγράφουμε ακριβώς όταν κάνουμε λόγο για μειονότητα στην Δυτική Θράκη; Η πρώτη, "ιδιωτικής φύσεως", αλλά μιντιακού ορυμαγδού, ημέρα της επίσκεψης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στη χώρα μας έφερε και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης, όχι αυτοτελώς, αλλά ως τμήμα της "εργαλειοθήκης" της τουρκικής διπλωματίας. Στη Δυτική Θράκη συνδυάζονται και συγκρούονται τρεις αντιλήψεις περί ταυτοτήτων οι οποίες προέρχονται από διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η πρώτη είναι η κληροδοτημένη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία αντίληψη των "μιλιέτ", ήτοι των εθνοθρησκευτικών ομάδων που προσδιορίζονται πρωτίστως από την πίστη τους και συσπειρώνονται γύρω από την θρησκευτική τους ιεραρχία, η οποία έχει ευρεία δικαιοδοσία σε θέματα ιδιωτικού δικαίου και λογοδοτεί για λογαριασμό του ποιμνίου της στις αρχές. Ο όρος "μουσουλμανική μειονότητα" προέρχεται ουσιαστικά από εδώ. Η δεύτερη αντίληψη, αναγόμεν

Παιγνίδια της Τουρκίας στην Ισλαμική Διάσκεψη,  για Κύπρο, Θράκη και «μουσουλμάνους Δωδεκανήσου».   Βήμα για την επανάληψη όλων των τουρκικών θέσεων και ισχυρισμών για το Κυπριακό, αλλά και για την «τουρκική» μειονότητα στην Θράκη και τους «μουσουλμάνους της Δωδεκανήσου», βρήκε και πάλι η Τουρκία στην υπουργική Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης που έγινε στον Νίγηρα. Στις αποφάσεις της 47ης Συνόδου Υπουργών Εξωτερικών περιλαμβάνονται δυο αποφάσεις οι οποίες ουσιαστικά χωρίς αντίλογο επαναλαμβάνουν την τουρκική επιχειρηματολογία και απαιτήσεις, καθώς όπως φαίνεται ακόμη και οι φιλικά διακείμενες προς την Ελλάδα και Κύπρο μουσουλμανικές χώρες δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τα κείμενα αυτά ή τουλάχιστον να συμπεριλάβουν και τις θέσεις της άλλης πλευράς. Η προβολή των τούρκικων ισχυρισμών σε αυτό το σημαντικό διεθνές φόρουμ στο οποίο συμμετέχουν ως μέλη 57 χώρες είναι μια αρνητική εξέλιξη. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι ειδικά για την Κύπρο , η Ισλαμική Διάσκεψη συστήνει μια

  Σαμπιχά Σουλεϊμάν:  Στάχυ ολόχρυσο στην ”γκρίζα” ήρα της Θράκης.  Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου Ο οικισμός των Ρομά του Δροσάτου Ξάνθης (ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα) ήταν από τους πρώτους που μπήκαν (επί ματαίω) στο μάτι του κυκλώνα του covid 19 και των υγειονομικών υπηρεσιών ελέγχου της χώρας μας την περασμένη Άνοιξη. ”Λογικό να ξεκινήσουν από εκεί οι υγειονομικοί”, θα ‘λεγε κάποιος σκεπτόμενος ρεαλιστικά, με βάση τα στερεοτυπικά κοινωνικά δεδομένα και το πολυπληθές της αθιγγάνικης κοινωνίας εκεί, που ευνοεί την μεταδοτικότητα. ”Λογικό, ως αναμενόμενο στη χώρα του… παραλόγου”, θα έλεγε κάποιος άλλος πικρόχολα σκεπτόμενος πως αυτή έχει μετατραπεί κατά τόπους σε παράρτημα των κολασμένων της γης στους οποίους δείχνουμε περιοδικά τον ανθρωπισμό μας για να εφησυχάσουμε πιο πολύ τις συνειδήσεις μας, μια και η Πολιτεία δε νοιάζεται για το αν υπάρχουν… Όχι δε νοιάζεται. Προτιμά να κλείνει τα μάτια απέναντι στην αποκρουστική εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζουν και την άδικη κοινωνική ανισότητα

File Photo: Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Κομοτηνή. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία    Το τουρκικό προξενείο στη Θράκη, έδρασε και δρα, όπως ο κατοχικός ηγέτης, Ραούφ Ντενκτάς στην Κύπρο και οι Αλβανοί στο Κοσυφοπέδιο. Όσοι δεν εθελοτυφλούν και αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία την κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι Τούρκοι, βλέπουν δια γυμνού οφθαλμού ότι οι μουσουλμάνοι στη Θράκη, χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους.     Όπως στην Κύπρο… Όπως στο Κοσσυφοπέδιο… Πάνω απ’ όλα, οι Τούρκοι, εκμεταλλεύονται την αδιαφορία του αθηναϊκού κράτους, οι εκπρόσωποι του οποίου ενοχλούνται μάλιστα όταν κάποιος εντοπίσει τα λάθη τους. Ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις, χωρίς αμφιβολία. Το βάρος της ευθύνης δεν το φέρει μόνο η σημερινή, η οποία, όμως, στο πλαίσιο της διεθνιστικής βλακείας που την κυριαρχεί ιδιαίτερα εάν το θέμα αφορά μειονότητες, ξεπέρασε τα όρια. Αλλά τι περιμένει κανείς όταν κάποιοι υπουργοί και βουλευτές των περισσότερων κο

Συνεχίζοντας τα λάθη στη Θράκη η ελληνική Πολιτεία επιμένει να αφήνει εύκολη βορά στον τουρκικό αλυτρωτισμό και επεκτατισμό την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα, η οποία και σε αυτές τις ευρωεκλογές αποτέλεσε το «πειραματόζωο» των τουρκικών μηχανισμών που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στη Θράκη, στο πλαίσιο της στρατηγικής επιλογής της Τουρκίας για διεύρυνση της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια. Και ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ νωρίτερα αποφεύγουν συστηματικά να διαμορφώσουν μια συνολική και συλλογική ενιαία μειονοτική πολιτική που θα συμβάλει στην ομαλή ενσωμάτωση (όχι αφομοίωση) της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας στην ελληνική κοινωνία και στην άσκηση εκ μέρους των μελών της, όλων των δικαιωμάτων που τους προσφέρει η ιδιότητα του Έλληνα και Ευρωπαίου πολίτη. Δυστυχώς οι πολιτικές δυνάμεις αρκούνται κάθε φορά στα αποσπασματικά παζάρια με τους εκπροσώπους του τουρισμού στην Θράκη προκειμένου να εξασφαλίζουν την στήριξη σε Δημοτικές, Εθνικές η Ευρωπαϊκές ε