IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Διαγραφή χρέους: Το μεγάλο ευρωπαϊκό debate άνοιξε.  Στην Γαλλία το δημόσιο χρέος αγγίζει πια το 120% του ΑΕΠ και έχει αυξηθεί κατά 20% σε σχέση με τα επίπεδα του 2019. Στην Ιταλία πιάνει το 160% του ΑΕΠ και στο σύνολο της ευρωζώνης οδεύει, σε μέσο όρο, στο 100%. Οι αριθμοί αυτοί θα ήταν αδιανόητοι έναν χρόνο πριν. Αποτελούν όμως το προϊόν μιας ιστορικής πανδημίας, εγγράφουν υποθήκη μιας νέας οικονομικής κρίσης πολεμικών διαστάσεων, και σπάνε ήδη – σε επίπεδο δημόσιου debate  τουλάχιστον – τα μεγάλα ευρωπαϊκά ταμπού: Ανοίγουν, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, την συζήτηση για τη διαγραφή των χρεών της πανδημίας αλλά και για την ριζική αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας – ήτοι, του δημοσιονομικού γύψου του Μάαστριχτ και της ευρωζώνης. Το πρώτο ενδιαφέρον γεγονός είναι πως τα δημοσιονομικά κάστρα της Ευρώπης απειλούνται εκ των έσω: Στο Βερολίνο ήταν ο «άνθρωπος της Μέρκελ» και διευθυντής της καγκελαρίας Χέλγκε Μπράουν εκείνος που έβαλε ανοιχτά στο τραπέζι αυτή την εβδομάδα πρόταση αλλαγής του

Εισαγωγικά θα πρέπει να πάψει κανείς να πιστεύει σε εκείνους τους μη τεκμηριωμένους ισχυρισμούς που κυκλοφορούν το τελευταίο χρονικό διάστημα.   Ένας από αυτούς είναι ότι, σε καμία χώρα δεν έχει διαγραφεί ονομαστικά το χρέος της  – κάτι που δεν ισχύει, αφού το δημόσιο χρέος της  Γερμανίας  το 1953 διαμορφώθηκε στα 14 δις μάρκα από 30 δις προηγουμένως, ενώ υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα, όπως της  Ρωσίας . Ένας δεύτερος είναι πως απαγορεύεται η διαγραφή χρέους μίας χώρας της Ευρωζώνης, οπότε προϋπόθεση θα ήταν η έξοδος της – κάτι που αναφέρει πάντοτε ο κ. Σόιμπλε, ως νέος  Γκέμπελ .  Πρόκειται όμως ολοκάθαρα για ένα μύθο, αφού αποδεικνύεται από το  PSI  – όπου άσχετα με το ότι ήταν ένα εθνοκτόνο έγκλημα της τότε ελληνικής ηγεσίας ( άρθρο ), διαγράφηκε ονομαστικά το χρέος μίας χώρας της Ευρωζώνης, της Ελλάδας, ενώ αναδιαρθρώθηκε το υπόλοιπο σε μεγάλο βαθμό. Ο τρίτος ισχυρισμός αφορά την ΕΚΤ, η οποία δεν επιτρέπεται δήθεν να στηρίζει χώρες της νομισματικής ένωσης –  κάτι

Αυτό που πρέπει να σταματήσει με κάθε θυσία, είναι ο δρόμος προς την καταστροφή και το χάος, ο οποίος είναι στρωμένος με τα μνημόνια – τονίζοντας πως μόνο τα μνημόνια είναι αυτά που εγγυώνται την έξοδο από την Ευρωζώνη και όχι η οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας. «  Το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, αφού προηγουμένως μας στέρησε την εθνική μας κυριαρχία, έχει αναχθεί πια σε εθνικό θέμα – αφού, εάν δεν ακολουθήσει η ονομαστική διαγραφή του άμεσα, θα βυθιστεί η Ελλάδα στο χάος.  Επομένως θα μετατραπεί σε ένα  αποτυχημένο κράτος , με κίνδυνο να χάσει ακόμη και την εδαφική της ακεραιότητα –  συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου. Ως εκ τούτου,  είναι υποχρεωμένες όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συνεργαστούν μεταξύ τους στο συγκεκριμένο θέμα , όπως στην περίπτωση που η χώρα μας θα ήταν αντιμέτωπη με μία στρατιωτική απειλή – στηριζόμενες φυσικά από το σύνολο των Πολιτών ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, για τον ίδιο λόγο «. ΑΠΟΨΗ Το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι το δημ