IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα ίδια μένουν. Η διαρκής αναζήτηση του καινούργιου, όταν επενδυθεί με την εκλογίκευση ότι αυτό είναι καλό, μετατρέπεται σε εμμονή η οποία γίνεται στάση ζωής. Μια παλιά συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη ήλθε για να μάς θυμίσει ένα πρόβλημα των τελευταίων δεκαετιών, το οποίο ξεκίνησε ως ιδεολογικό, μετατράπηκε σε πολιτισμικό, και κατέληξε ψυχιατρικό! Ο φιλόσοφός μας ασχολείται με την έννοια του νέου , της καινοτομίας , η οποία έγινε θετική εμμονή κατά τον εικοστό αιώνα. Στην πραγματικότητα, όταν λέει πως «η έννοια της ”πρωτοπορίας” συνεπάγεται ότι η Ιστορία είναι και πρέπει να είναι ”πορεία προς τα εμπρός” και ”πρόοδος”», υπόρρητα συνδέει την πρόοδο με τη Νεωτερικότητα. Πράγματι, ήταν η βιομηχανική επανάσταση, από τη μια, και τα μαρξιστικά οράματα, από την άλλη, οι παράγοντες εκείνοι οι οποίοι κατέστησαν το καινούργιο ποθητό, ενίοτε σε βαθμό αφελούς μεσσιανισμού. Αντίθετα, ο προνεωτερικός άνθρωπος φοβόταν την αλλαγή, κάτι που ανιχνεύεται ακόμη στ

  Οι μισές από τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου χάνουν το νερό τους. Ποιες ελληνικές βρίσκονται «στο κόκκινο». Πάνω από το 50% των μεγαλύτερων λιμνών του κόσμου χάνουν νερό, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, με τους βασικούς λόγους του συγκεκριμένου φαινομένου να είναι η αύξηση της θερμοκρασίας, η μη βιώσιμη ανθρώπινη κατανάλωση και η καθίζηση. Ερευνητές από το Ινστιτούτο CIRES του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας, το Πανεπιστήμιο της Τουλούζης στη Γαλλία και το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας KAUST στη Σαουδική Αραβία δημιούργησαν μια τεχνική για τη μέτρηση των μεταβολών της στάθμης του νερού σε σχεδόν 2.000 από τις μεγαλύτερες λίμνες, φυσικές και τεχνητές, του κόσμου, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 95% της συνολικής αποθήκευσης νερού στις λίμνες της Γης. Ανάμεσα σε αυτές, μελέτησαν και ελληνικές, στις οποίες εντοπίζουν τάση ξήρανσης: τις Πρέσπες, την τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου και την τεχνητή λίμνη των Κρεμ

    Ο «μετάνθρωπος» και τα όρια της ελεύθερης βούλησης Τι είναι αυτό που καθορίζει τη συμπεριφορά μας και πώς μπορεί να καθοδηγήσει τις αποφάσεις μας. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η νέα αλήθεια. Πόσο πιθανό είναι η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία να αλλάξει και τους ανθρώπους. Όταν αναφερόμαστε σε ψηφιακά συστήματα πληρωμών και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, είτε ενσυνείδητα είτε υποσυνείδητα, δύο έννοιες αναδύονται στην σκέψη μας: το μέλλον και η ελευθερία. Αυτές θα εξετάσουμε σήμερα από μια ευρύτερη οπτική, όχι την στενά χρηματοοικονομική όπως κάνουμε συνήθως.  Οι άνθρωποι υποστηρίζουν με ευαρέσκεια ότι διαθέτουν ελεύθερη βούληση . Ωστόσο η αλήθεια είναι λιγότερο ευχάριστη. Στην πραγματικότητα το περιβάλλον είναι αυτό που καθορίζει ακόμα και τις πιο απλές καθημερινές σκέψεις ή ενέργειες μας. Για παράδειγμα, όταν βρέχει παίρνουμε ομπρέλα. Αυτή η απόφαση φαινομενικά είναι δικιά μας, όμως δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Η βροχή προκλήθηκε από μια συγκυρία φ

COMMONS WIKIMEDIA Η Τεχνική (τεχνολογία) δεν γεννά τον Έρωτα και την ευτυχία! Ο ανθρώπινος πολιτισμός, από την αρχή της μακραίωνης πορείας του, «ιχνογραφούσε» τη πραγματική αλλά και τη συμβολική εικόνα της εξέλιξης του. Ο βίος του ανθρώπου, οι υλικές πλευρές της εξέλιξης (παραγωγή, αρχιτεκτονική, καλλιέργεια γης, τεχνολογία, κ.α), οι συνήθεις, οι σχέσεις, τα συναισθήματα, έπαιρναν αισθητική μορφή, μέσα από τον συμβολισμό, τις αναπαραστάσεις, τους μύθους, τις τέχνες, συμβάλλοντας στην αυτογνωσία, αλλά και στην ερμηνεία που έδινε ο άνθρωπος στον τρόπο ζωής και στα επιτεύγματά του. Είναι αυτό που ονομάζουμε κοσμοεικόνα ή κοσμοείδωλο και αποτελεί τις αναπαραστάσεις και την αντίληψη του κόσμου μας σε συμβολικό επίπεδο. Είναι ο Λόγος και η αναφορά του ανθρώπινου πολιτισμού στο ίδιο του τον εαυτό. Το κοσμοείδωλο, ως συνισταμένη πολλών ερμηνειών για το μυστήριο της ζωής μας, στην εξέλιξη του πολιτισμού απέκτησε διαφορετικά πρόσωπα, παρόλο που ορισμένες συμβολικές μορφές του κοσ

Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις θέτουν ξανά με έναν νέο τρόπο ένα παλιό ερώτημα για τη σχέση του ανθρώπου με το ζώο και τη μηχανή, κάνοντας περισσότερο επίκαιρη από ποτέ μια ανανέωση του ορισμού για το τι είναι το ιδιαζόντως ανθρώπινον. Ως παρόμοιες εξελίξεις θα αναφέραμε αφενός τη «βιομηχανική κτηνοτροφία», που μας οδηγεί σε μία νέα σχέση ανθρώπου και ζώου, και, αφετέρου, την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, που θέτει νέα δεδομένα στη σχέση ανθρώπου και μηχανής. Αλληλεγγύη με τα ζώα αντί για αφ’ υψηλού φιλοζωία Ως προς την πρώτη, οι νέες δυνατότητες να εμβολιάζονται τα ζώα και έτσι να αντιμετωπίζονται επικίνδυνες επιδημίες, αλλά και η χρήση παρασιτοκτόνων και ορμονών έχει καταστήσει πλέον δυνατό τον συνωστισμό τεράστιων αριθμών ζώων σε συνθήκες εκμετάλλευσής τους με μηχανική λήψη τροφής κ.ο.κ. Αυτό που ονομάζουμε «βιομηχανική κτηνοτροφία» (intensive animal farming/ industrial farming / factory farming) σημαίνει ότι οδηγούμε τα ζώα σε μια κατάσταση που χάνουν τη «ζ

Κατά την όψιμη Ανθρωπόκαινο εποχή που διανύουμε, η προοδευτική απανθρωποποίησή μας προκύπτει από έναν συνδυασμό υψηλής τεχνολογίας και βιοπολιτικής ασυδοσίας. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, διαφορετικές τεχνοεπιστήμες -από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική μέχρι τη Βιοπληροφορική και την επεμβατική Γενετική- συνεργάζονται στενά όχι μόνο για την κατασκευή νοημόνων μηχανών αλλά και για τη δημιουργία χιμαιρικών βιοκυβερνητικών πλασμάτων με εμφανή μετα-ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» θεωρείται μη αναστρέψιμη, επειδή είναι όντως τεχνολογικά εφικτή, ιστορικά προδιαγεγραμμένη και, ενδεχομένως, βιολογικά αναγκαία. Πάντως, ο δρόμος που οδηγεί στη μετεξέλιξη του Homo Sapiens σε Homo Cyborg, δηλαδή από τους βιολογικά «πεπερασμένους» ανθρώπους του χθες στα πιο «ελεύθερα» υπεράνθρωπα πλάσματα του αύριο, δεν είναι στρωμένος με τεχνολογικά ροδοπέταλα, ούτε άμοιρος προβλημάτων και τραγικών κοινωνικών επιπλοκών. Στο σημερινό άρθρο θα π