IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

POOL NEW / REUTERS Γαλλία: Η νέα δύναμη της Ευρώπης; Η μείωση της γερμανικής επιρροής σε συνδυασμό με το Brexit,  ανοίγουν ένα παράθυρο ευκαιρίας στη Γαλλία. Ο ρους της ιστορίας φαίνεται πως χρησιμοποιεί τη μέθοδο της επιτάχυνσης κατά τα τελευταία έτη. Αναφορικά με την Ευρώπη, αποδεικνύεται πως η ιστορία κύκλους κάνει με διαφορετικά μέσα κάθε φορά. Μετά την άρνηση του γαλλικού λαού να ψηφίσει το Ευρωσύνταγμα, η Ευρώπη πέρασε στη Συνθήκη της Λισαβόνας πιο πολύ ζημιωμένη παρά ολοκληρωμένη. Ακολούθησε η κρίση της Ευρωζώνης όπου απλώς, ήταν η αρχή για να ξηλωθεί το ευρωπαϊκό πουλόβερ. Η προσφυγική κρίση ανέστειλε ουσιαστικά την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και και η Ευρώπη βυθίστηκε σε εσωστρέφεια. Αν συνυπολογίσουμε την είσοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη, (κάτι που ξεχνάμε) η γερμανική εποχή στην Ε.Ε δεν μπορεί να αξιολογηθεί και ως πετυχημένη και κάθε έτος που περνά, η Γερμανία φαίνεται να μην μπορεί να είναι πια η χώρα που κουνά το δάχτυλο στην Ευρώπη. 

Γιατί η Ουγγαρία αμφισβητεί το ευρώ.  Η νομισματική ένωση είναι μια μη αντιστρεπτή ιστορική εξέλιξη. Το ευρώ ήρθε για να μείνει. Αυτό απεφάνθη σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Il Foglio τον περασμένο μήνα ο ηγέτης της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, επιχειρώντας να κλείσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη συζήτηση εντός του κόμματός του σχετικά με την πιθανή έξοδο της Ιταλίας από την ευρωζώνη. Και όμως, πρόκειται για το ίδιο πολιτικό μόρφωμα το οποίο στο πρόσφατο παρελθόν κατέβαινε στις κάλπες με το σύνθημα "Όχι στο ευρώ”. Στην Γαλλία, η αντίστοιχη μεταστροφή έχει ήδη συντελεστεί, με την Μαρίν Λεπέν να εγκαταλείπει αθόρυβα την αντίθεσή της στη νομισματική ένωση. Άλλωστε, γύρω από αυτό το ζήτημα παίχτηκε εν πολλοίς το πολιτικό της διαζύγιο με τον άλλοτε υπαρχηγό της Φλοριάν Φιλιπό. Η "νέα δεξιά” της "παλιάς Ευρώπης” υποστέλλει τους αντιευρωπαϊκούς τόνους. Και όμως σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή το σχέδιο της νομισματικής ενοποίησης αμφισβητείται ηχηρά από μία χώρ

Πριν από ακριβώς έναν αιώνα, την επομένη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο Paul Valery έθεσε το ζήτημα της παρακμής της Ευρώπης: “θα μετατραπεί άραγε σε αυτό που είναι στην πραγματικότητα, δηλαδή σε ένα μικρό ακρωτήριο της ασιατικής ηπείρου;”. ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ Συμπληρώνονται εφέτος τριάντα χρόνια από την δημιουργία του Institut frangais des relations internationales, ένα από τα σημαντικότερα think-tanks στον κόσμο. Στην επέτειο αυτή ο ιδρυτής του Thierry de Montbrial προειδοποίησε ότι, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αλλάξει πορεία, απειλείται με εξαφάνιση. Στην ίδια ομιλία κάλεσε τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα έργο συλλογικής ψυχανάλυσης: να θέσουν επί τάπητος, όχι μόνον τις σκέψεις τους, αλλά και τις arriere-pensees. Ανάμεσα στις δύο αυτές προειδοποιήσεις παρεμβάλλονται δραματικές διακυμάνσεις της ευρωπαϊκής υπόθεσης. ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Απαντώντας στην αγωνία για την ευρωπαϊκή παρακμή, ο Richard von Couvenhove-Kalergi και ο Aristide

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Μακρόν και Μέρκελ οδεύουν προς "διαζύγιο".   Über alles: Υποστηρικτές του κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία,  σε μια διαδήλωση στο Βερολίνο, τον Μάιο του 2014. THOMAS PETER/REUTERS  Η Γερμανία κατέστη και πάλι η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη. Η κεντρική Ευρώπη έγινε η αλυσίδα εφοδιασμού της Γερμανίας και ουσιαστικά μέρος της «ευρύτερης γερμανικής οικονομίας», μια υλοποίηση της Mitteleuropa του εικοστού πρώτου αιώνα. Η υπόλοιπη Ευρώπη έγινε η εξαγωγική αγορά της Γερμανίας. Πολλοί έχουν θρηνήσει το σκοτεινό μονοπάτι στο οποίο βρίσκονται σήμερα η Ευρώπη και η διατλαντική σχέση, αλλά δεν έχει υπάρξει μεγάλη συζήτηση για το πού οδηγεί αυτό το μονοπάτι. Η ευρωπαϊκή αδυναμία και διαίρεση, μια στρατηγική «αποσύνδεση» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ξέφτισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το «μετά την Ευρώπη», «το τέλος της Ευρώπης» -αυτά είναι τα ζοφερά σενάρια, αλλά υπάρχει μια ευχάριστη ασάφεια σε αυτά. Υπονοούν αποτυχημένα όνειρα, όχι εφιάλτες. Ω