IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    ” Οι 6 κινήσεις της Τουρκίας μετά από τις εκλογές στις ΗΠΑ,  δείχνουν ότι έχει σχέδιο” Στο προηγούμενο άρθρο επισημάνθηκαν Ρωσία, Κίνα και Ιράν ως προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και επί διοίκησης Μπάιντεν. Αντίστοιχα φωτίστηκε η διάθεση αυτής να κινηθεί δυναμικά απέναντι τους, αλλά και η επιδίωξη της να επιτύχει συμβιβασμούς μαζί τους σε κάποιους τομείς. Σήμερα θα επιχειρηθεί η εξαγωγή συμπερασμάτων για την πολιτική της Τουρκίας, βάσει της εξέτασης 6 κινήσεων της μετά τις Αμερικανικές εκλογές, οι οποίες εμπλέκονται στις προτεραιότητες της πολιτική των ΗΠΑ. Αρχικά ξεχωρίζει (1) η ένταση των προσπαθειών της Άγκυρας για την περαιτέρω και πιο σταθερή συσπείρωση χωρών γύρω της. Σε αυτή την κατεύθυνση, επωφελούμενη και της συμβολής της στο αποτέλεσμα του πολέμου στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αναβαθμίζει τη συμμαχία της με το ομοεθνές Αζερμπαϊτζάν στον Καύκασο και προχωρά στη σύσφιξη των δεσμών της με τις Τουρκόφωνες κεντροασιατικές δημοκρατίες. Συγκεκριμένα ...

  Σαμπιχά Σουλεϊμάν:  Στάχυ ολόχρυσο στην ”γκρίζα” ήρα της Θράκης.  Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου Ο οικισμός των Ρομά του Δροσάτου Ξάνθης (ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα) ήταν από τους πρώτους που μπήκαν (επί ματαίω) στο μάτι του κυκλώνα του covid 19 και των υγειονομικών υπηρεσιών ελέγχου της χώρας μας την περασμένη Άνοιξη. ”Λογικό να ξεκινήσουν από εκεί οι υγειονομικοί”, θα ‘λεγε κάποιος σκεπτόμενος ρεαλιστικά, με βάση τα στερεοτυπικά κοινωνικά δεδομένα και το πολυπληθές της αθιγγάνικης κοινωνίας εκεί, που ευνοεί την μεταδοτικότητα. ”Λογικό, ως αναμενόμενο στη χώρα του… παραλόγου”, θα έλεγε κάποιος άλλος πικρόχολα σκεπτόμενος πως αυτή έχει μετατραπεί κατά τόπους σε παράρτημα των κολασμένων της γης στους οποίους δείχνουμε περιοδικά τον ανθρωπισμό μας για να εφησυχάσουμε πιο πολύ τις συνειδήσεις μας, μια και η Πολιτεία δε νοιάζεται για το αν υπάρχουν… Όχι δε νοιάζεται. Προτιμά να κλείνει τα μάτια απέναντι στην αποκρουστική εικόνα εγκατάλειψης που παρουσιάζουν και την άδικη κοινων...

''Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει'' ... George Santayana, (1863-1952) Η Ελλάδα γονατισμένη κάτω από την ναζιστική κατοχή βιώνει τον χειρότερο λιμό από την εποχή της αρχαιότητας, με χιλιάδες νεκρούς από πείνα στα περισσότερα, μεγάλα αστικά κέντρα. Η Τουρκία από τον Ιούνιο του 1941 είχε υπογράψει «σύμφωνο φιλίας» με την ναζιστική Γερμανία και ένα χρόνο αργότερα (Ιούνιος 1942) εμπορική συμφωνία για την τροφοδοσία των ναζιστικών δυνάμεων με τα απαραίτητα για την κατασκευή όπλων μέταλλα (ιδίως χρώμιο)* Όσοι παρακολουθούν διαχρονικά την πορεία της Τουρκίας από το κίνημα των νεότουρκων (1908) μέχρι σήμερα, θεωρούν πως όλες ανεξαιρέτως οι διαχρονικές, αποφασιστικές ενέργειες της Τουρκίας διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα, κοινά χαρακτηριστικά: Είναι ύπουλες (πισώπλατες), μεθοδευμένες, θρασύτατες και γίνονται συνήθως εκ του ασφαλούς μέσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο το οποίο θεωρούν ότι παρέχει την «κατάλλη...

(...)  “We highlight in the film the sounds of the island through a person who listens to and records these sounds. For me, the sounds and wind filling up the empty house in the abandoned Greek villages were the sound of those who once lived there. In spite of its tragic plot and the loneliness of the main character, the film was made to become a hope and to give strength to those who are fighting for their identity . ” He said those who had left the island were a loss. “We need to take a lesson  from it. Some 8,500 Greeks were living on the island in 1923; now the number is 230.” (...)                                                               Selim Evci                                         ...