IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  O ρόλος της Αφρικής στον μοντέρνο «Δρόμο του Μεταξιού». «Ίδρυση ενός κοινού πεπρωμένου μεταξύ του κινεζικού λαού και άλλων λαών ανά την υφήλιο εντός ενός ειρηνικού διεθνούς περιβάλλοντος». Η φράση αυτή αναφέρεται στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και αποτελεί την 13 η από τις 14 φράσεις-κλειδιά που συμπυκνώνουν την ασκούμενη πολιτική της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, το διάστημα προεδρίας του Σι Τζινπίνγκ, ενώ αποτελούν πλέον και τμήμα του Συντάγματος της χώρας. Η χώρα της Ανατολής στράφηκε ήδη από την αυγή του 21 ου αιώνα στην εξάπλωση του δόγματος της εξωτερικής της πολιτικής, με όχημα την εφαρμογή της «Πρωτοβουλίας για τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού», μίας στρατηγικής η οποία τέθηκε σε εφαρμογή το 2013. Η ακόρεστη αγορά και η ζήτηση της αφρικανικής ηπείρου σε πολλά επίπεδα αγαθών και υπηρεσιών τη μετουσίωσαν σε «πεδίο δόξης λαμπρόν» για την ανερχόμενη τότε δύναμη. Η Κίνα διείδε ήδη από το 2004 τις δυνατότητες εξυπηρέτησης του διττού της δόγματος στην εξωτερική πολιτ

   Η «αόρατη αυτοκρατορία» της Γαλλίας στην Αφρική. Η Γαλλία ήταν επί αιώνες μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη με παρουσία και στις πέντε ηπείρους του πλανήτη μας. Στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν η δεύτερη αποικιακή αυτοκρατορία στον κόσμο με τεράστιες κτήσεις, ειδικά στην Αφρική. Έναν αιώνα αργότερα η Γαλλία περιορίστηκε στα μητροπολιτικά της εδάφη και σε μια σειρά μικρών υπερπόντιων κτήσεων, που τις παρέχουν ωστόσο  πολύ ισχυρά γεωπολιτικά ερείσματα. Μόνο στην Αφρική, η Γαλλία συνεχίζει να διατηρεί το κύρος της, καθώς της ανήκει το νομισματικό σύστημα (CFA) που τέθηκε σε ισχύ σε αρκετές νοτιοαφρικανικές χώρες. Μια δεκαετία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος αργότερα θα γινόταν πρόεδρος της Γαλλίας, είχε πει πως “χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει θέση στην ιστορία του 21ου αιώνα”. Ως μια πρόβλεψη που γίνεται πραγματικότητα, η σύγχρονη Γαλλία επιστρέφει ως παγκόσμια δύναμη και πάλι μέσω της Αφρικής, χρησιμοποιώντας μάλιστα και την “ήπια ισχύ” της γαλλικής γλώσσας

Η αφρικανική "βόμβα" χρέους  απειλεί την παγκόσμια οικονομία.  Το νέο αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα της Αγκόλα, Λουάντα, προοριζόταν να αναδειχθεί σε φωτεινό σύμβολο της αναγέννησης της πρώην πορτογαλικής αποικίας, που θα "διέγραφε" τις μνήμες από τον τριακονταετή εμφύλιο πόλεμο που έληξε το 2002. Δεκαέξι χρόνια αφότου ξεκίνησε η κατασκευή του, το αεροδρόμιο –που το μεγαλύτερο τμήμα του ολοκληρώθηκε το 2012– παραμένει ανεκμετάλλευτο. Η ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συνεχώς αναβάλλεται – τώρα αναμένεται να λειτουργήσει κάποια στιγμή το 2022 ή το 2023. Ωστόσο, αυτό που δεν μπορεί να αναβληθεί είναι τα δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια που χρειάστηκαν για τη χρηματοδότηση της κατασκευής. Ενώ η κυβέρνηση δεν έχει αποκαλύψει τα στοιχεία σχετικά με τη χρηματοδότηση, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης εκτιμούν ότι η Αγκόλα χρωστά σε Κινέζους πιστωτές από 3 έως 9 δισ. δολάρια για το, ημιτελές ακόμη, αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες

XINHUA NEWS AGENCY VIA GETTY IMAGES  Αιθιοπία:  Η Κίνα της Αφρικής. Πέρα από τις πρώτες ύλες τις υποδομές και την ενέργεια, οι κινεζικές επενδύσεις προσανατολίζονται τελευταία στη δημιουργία νέων εργοστασίων που θα εξασφαλίζει στις κινεζικές εταιρείες ακόμα φθηνότερο μισθολογικό κόστος . Εναλλακτικοί τίτλοι για το άρθρο θα μπορούσαν να είναι “πως η ανάπτυξη συνυπάρχει με την ακραία ένδεια”, “Όταν ο τρίτος κόσμος ντύνει την Ευρώπη” ή κάτι που θα τονίζει τον άτυπο ανταγωνισμό της φτώχειας, για το ποια από τις φτωχότερες χώρες θα διατηρήσει τους χαμηλότερους μισθούς ώστε να δελεάσει τις πολυεθνικές που καιροφυλακτούν για ...επενδυτικές ευκαιρίες. Την ευκαιρία στην Αιθιοπία διαπίστωσε εγκαίρως το Πεκίνο με συνέπεια πολλοί αναλυτές να βλέπουν στην Αφρικανική αυτή χώρα την “Κίνα” της Αφρικής1. Είναι οι ακραίοι ρυθμοί ανάπτυξης; Είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων; είναι οι εξαγωγές, είναι η στενή συνεργασία με την ίδια την Κίνα; είναι η ανάπτυξη των οικονομικών δεικτών

Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής στον κόσμο, χρηματοδοτώντας έργα υποδομής στις αναπτυσσόμενες χώρες με αντάλλαγμα την πρόσβαση σε πρώτες ύλες και φυσικούς πόρους, πέρα από τα προφανή πολιτικά οφέλη. Την ίδια ώρα, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς η απουσία διαφάνειας που συνοδεύει το δανεισμό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε απειλή για την παγκόσμια οικονομία. Η κινεζική πρωτοβουλία που αποτελεί την «ναυαρχίδα» της εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Σι Τζινπίνγκ αποσκοπεί στην κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής στην Ασία, στην Μέση Ανατολή, στην νοτιοανατολική Ευρώπη, με την βοήθεια κινεζικών δανείων και σκοπό την αύξηση της επιρροής της κινεζικής δύναμης , ενώ και πρακτικά οι επενδύσεις εν τέλει βοηθούν την ίδια την Κίνα, καθώς συνήθως οι εργολάβοι είναι μεγάλες κινεζικές κρατικές εταιρείες. Τα ξένα δάνεια του Πεκίνου κυριαρχούν στις παγκόσμιες αγορές σχεδόν στον ίδιο βαθμό με τα κινέζικα παιχνίδια και τα smartphones. Από την Κένυα έως το Μαυροβούνιο, από το

Την περασμένη εβδομάδα, πραγματοποιήθηκε στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης η 12η Επιχειρησιακή Σύνοδος Κορυφής ΗΠΑ - Αφρικής, μια εκδήλωση σε υψηλό επίπεδο, στην οποία συμμετείχαν 11 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Αφρικής και περίπου 1.000 μεγαλο - επιχειρηματίες. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης εκδήλωσης, αξιωματούχοι των ΗΠΑ, παρουσίασαν ένα επενδυτικό σχέδιο ύψους 60 δισ. δολαρίων που θα αφορά σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα αφρικανικά κράτη.  Η ανακοίνωση αυτή ήρθε έξι μήνες μετά την παρουσίαση της στρατηγικής της κυβέρνησης Τραμπ για τη «Νέα Αφρική», από τον σύμβουλο ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου, Τζον Μπόλτον. Σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο: «οι μεγάλοι ανταγωνιστές, δηλαδή η Κίνα και η Ρωσία, επεκτείνουν ταχέως την οικονομική και πολιτική επιρροή τους σε ολόκληρη την Αφρική και στοχεύουν σκόπιμα και επιθετικά σε επενδύσεις στην περιοχή για να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ενάντια στις ΗΠΑ».  Παρόλο που αναφέροντ