IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Επιτυχία στις Πανελλήνιες:  Δεν αρκεί να σπουδάσει κάποιος «επειδή πρέπει». Οι Πανελλήνιες είναι το πρώτο μεγάλο ψέμα που θα αντιμετωπίσουν οι έφηβοι σε αυτήν την κοινωνία. Οι Πανελλήνιες Εξετάσεις είναι για πολλούς εφήβους η πρώτη μεγάλη αγχωτική διαδικασία που θα συναντήσουν στη ζωή τους. Δεν έχουν όλοι τα ίδια γνωστικά προσόντα, την ίδια ανθεκτικότητα στο άγχος, την ίδια διάθεση για παπαγαλία και υπακοή ή και την εσωτερική ανάγκη να περάσουν σε κάποια σχολή. Το ότι θεωρούμε ότι « πρέπει κάποιος να μπει σε μια σχολή» δεν είναι μια κατάλληλη βάση πάνω στην οποία ένας νέος άνθρωπος θα χτίσει τη ζωή του. Στην πραγματικότητα οι Πανελλήνιες είναι το πρώτο μεγάλο ψέμα που θα αντιμετωπίσουν οι έφηβοι σε αυτήν την κοινωνία. Καλούνται να πάρουν μια απόφαση ζωής, αυτή που λένε «πως θα καθορίσει τα πάντα» στη μετέπειτα πορεία τους συνήθως χωρίς κατάλληλη πληροφόρηση. Οι Πανελλήνιες είναι μια κοροϊδία, όταν δεν υπάρχει στα σχολεία επαγγελματικός προσανατολισμός. Δεν αρκεί «να περάσε

  Eurokinissi Η ζωή αρχίζει όταν κλείνει ένας κύκλος… Συμβουλές προς τους νέους με αφορμή τις Πανελλαδικές. «Ο πιο σίγουρος τρόπος να διαφθείρεις έναν νέο είναι να τον διδάξεις να εκτιμά περισσότερο όσους σκέφτονται όμοια μ’ αυτόν και να απορρίπτει όσους σκέφτονται διαφορετικά». (Φρίντριχ Νίτσε) Α. Ζωή και Λέξεις Νέα και νέε… Σήμερα κλείνει ένας κύκλος της ζωής σας. Το αύριο θα είναι διαφορετικό. Το χθες δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, αλλά ούτε και πρέπει να το αγνοήσουμε. Είμαστε αχθοφόροι ενός φορτίου χρόνου. Εμείς ρυθμίζουμε πόσο το βάρος του θα μας καθοδηγεί και θα μας βαραίνει.  Ο νέος κύκλος της ζωής σας να μη σας εγκλωβίσει στην αυταρέσκειά σας. Αφήστε διόδους διαφυγής, αλλά κτίστε και τείχη άμυνας σε ό,τι σας απειλεί. Οι άλλοι – εντός ή εκτός του κύκλου – είναι όχι υποχρεωτικά καλοί ή κακοί. Είναι συνάνθρωποί σας που διεκδικούν ό,τι κι εσείς και μπορεί να σας βλάψουν ή να σας φανούν χρήσιμοι.  Γνωρίστε καλά το χώρο σας και τ

Χαμηλές βάσεις λογικής. Από τις φετινές βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ ξεχωρίζω το 5,8 του Φυσικού Καβάλας, το 7,6 των Πολιτικών Μηχανικών Σερρών, το 7,9 αεροδιαστημικής επιστήμης στα Ψαχνά Ευβοίας και βέβαια το 3,1 του Μαθηματικού Σάμου. Οι τρεις πρώτες είναι πανεπιστημιακές σχολές που ίδρυσε η προηγούμενη κυβέρνηση και διατήρησε η παρούσα. Αλήθεια με ποιες προαπαιτούμενες γνώσεις στα μαθηματικά και τη φυσική τουλάχιστον εισέρχονται τα παιδιά μας σε σχολές με πολύ δύσκολα αντικείμενα όπως αυτά; Θα φοιτήσουν ή απλώς θα γραφτούν; Και αν φοιτήσουν, θα ολοκληρώσουν τις σπουδές τους; Γιατί υπάρχουν αυτά τα τμήματα; Και αυτοί οι βαθμοί εισαγωγής εμφανίζονται χρόνια τώρα ανεξαρτήτως δυσκολίας των θεμάτων. Διότι το σύστημα είναι τέτοιο που οδηγεί το 80% των μαθητών στα γενικά λύκεια και στις πανελλαδικές εξετάσεις τους, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς ένα όριο σε κάποια βασικά μαθήματα και φυσικά χωρίς καμιά γενική βάση, αν όχι 10, τουλάχιστον 08. Αυτή η διαδικασία απαξιώνει φυσικά τις αν

 Η μάσκα της Νίκης Κεραμέως προστατεύει, η μάσκα των ποσοστών εισόδου υποψηφίων στα ΑΕΙ παραπλανά και, μακροπροθέσμως, υπονομεύει |SOOC/Nikos Libertas   Φοιτητές και Παιδεία κάτω από τη βάση  Περιχαρής η υπουργός Παιδείας μάς ανακοίνωσε ότι το 77% των υποψηφίων εισάγονται σε κάποια σχολή. Χαρά μεγάλη για πολλές οικογένειες που καμαρώνουν το βλαστάρι τους να μπαίνει σε πανεπιστημιακό Τμήμα με 600 μόρια. Δεν είναι μόνο η απαξίωση της ακαδημαϊκής έννοιας. Είναι και η δημιουργία χιλιάδων νέων αστοιχείωτων ανέργων που θα αποστραγγίζουν οικονομικά τις οικογένειες τους προκειμένου να κάνουν μία τρύπα στο νερό.  Σε μία «έξυπνη» χώρα, το Τμήμα Μαθηματικών της Σάμου θα ήταν μία σχολή παγκόσμιας εμβέλειας. Ενα συμβολικό σημείο ακαδημαϊκής αναφοράς στο νησί του Πυθαγόρα. Κορυφαίοι μαθηματικοί, σε ιδανικό φυσικό περιβάλλον, θα μπορούσαν να διακονούν στην εξέλιξη της επιστήμης τους, σε έναν κόσμο δικτυωμένο, όπου δεν έχει πλέον και τόση σημασία το σημείο στο οποίο βρίσκεσαι.  Σε

Είναι γεγονός ότι σε καμία χώρα του δυτικού κόσμου οι εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια, δεν παίρνουν τέτοια δημοσιότητα. Αυτό συμβαίνει κυρίως, για δύο λόγους: o ένας έχει να κάνει με το ότι είμαστε ένα μεγάλο μικροκαπιταλιστικό «χωριό», χωρίς ειδικότητες και ο δεύτερος με τον επαρχιωτισμό μας. Που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να γίνουμε αστοί… Σε κάθε περίπτωση όμως, οι Έλληνες μαθητές εκτίθενται σε μία διαδικασία αμφιβόλου ποιότητας και αναξιοκρατικού ελέγχου. Και η έκθεσή τους, για πολύ λίγους έχει αποτέλεσμα. Γιατί οι υπόλοιποι, χάνονται κάπου μεταξύ φαντασίωσης και λάθους. Μεταξύ άσκοπης προσπάθειας και αλλοτρίωσης. Μέσα στον ακατάσχετο λαϊκισμό του, ο υπουργός Παιδείας είπε και κάτι σωστό:«Οι Πανελλήνιες είναι μεν αδιάβλητες αλλά δεν είναι αξιοκρατικές». Το τι εννοεί βέβαια, αξιοκρατία ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι άλλο ζήτημα. Οι νέοι άνθρωποι  εκτίθενται σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα που δεν διαλέγει τους καλύτερους ή τουλάχιστον τους καταλληλότερους για το