IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Για να αλλάξει η Αθήνα. Το μεγάλο πολιτικό θέμα για την πόλη της Αθήνας είναι οι ταράτσες της. Αυτός ο αχανής, σκληρός, ανεκμετάλλευτος χώρος που πνίγει την ελληνική πρωτεύουσα, που την πυρώνει το καλοκαίρι, που την ασχημαίνει από κάθε σημείο. Ακούγεται ίσως παράδοξο πώς ένα θέμα κατεξοχήν λειτουργικό και αισθητικό μπορεί να είναι μοχλός πολιτικής πρωτοβουλίας και να θεραπεύσει το μείζον πρόβλημα της πόλης, που το θυμόμαστε κάθε φορά που οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Η αλλαγή της Αθήνας μέσα από ένα συντονισμένο, ευρύ και πολύπτυχο πρόγραμμα για τη διευθέτηση του θέματος των ταρατσών συνδέεται άμεσα με το μέλλον της πόλης. Η αλλαγή μπορεί να γίνει σε διάστημα λίγων ετών από τη στιγμή που θα οριστεί το πλαίσιο διυπουργικά και η όλη διαδικασία μπορεί να μεταμορφώσει την πόλη και να ανοίξει χιλιάδες θέσεις εργασίας. Φανταστείτε όλες αυτές τις επιφάνειες από γηρασμένο τσιμέντο και πλάκες να γίνουν όμορφες στέγες, από χίλια δυο φιλικά στο περιβάλλον υλικά που παρέχει η σύγχρονη αρχιτεκτο...

Περπατώντας στο χωριό της Αρχαίας Ολυμπίας, πολύ γρήγορα αντιλαμβάνεσαι αυτό που ισχύει και με πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι κάτοικοι αδυνατούν να προσαρμόσουν το σύγχρονο οικιστικό και τουριστικό περιβάλλον, στο πανέμορφο φυσικό και πολιτισμικό που κληρονόμησαν. Δυστυχώς, η απογοήτευση έρχεται νωρίς, όταν, μπαίνοντας στην περιοχή της Ηλείας, συναντάς στο δρόμο δύο τουλάχιστον παράνομες χωματερές, μέσα στο κατάφυτο τοπίο (ποιος άραγε ευθύνεται για τις φωτιές...). Είναι θλιβερό το κοντράστ των συναισθημάτων που προκαλούν οι αντιφάσεις. Από τη μία, ο αμύθητος φυσικός και πολιτισμικός πλούτος και από την άλλη η   ανεπάρκεια της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Στην περιοχή, δεν υπάρχει πεντάστερο ξενοδοχείο, ενώ το ένα μετά το άλλο, τα παλιά εγκαταλείπονται, δεν υπάρχουν αξιοπρεπή εστιατόρια, τα κιτσάτα καφέ θυμίζουν δεκαετία του ΄80, τα σπίτια των μόνιμων κατοίκων είναι θλιβερά και στην αγορά, τον καλύτερο τζίρο τον κάνει ένα μαγαζί με παντόφλες και αγαλματάκια. Όλοι γκρινιά...

Κάτι το Ωραίον! Αρχοντοχωριάτικον !   (...)  καταλήγει να περιέχει 4 όπως μπορώ να διακρίνω διαφορετικές αναφορές (αρχαιοελληνική, νεοαναγεννησιακή, μοντέρνα(;) και τέλος μια διαφοροποιημένη από την προηγούμενη νεοανναγεννησιακή άποψη, ίσως κεντροευρωπαϊκή, που πολύ θα ήθελε να παραπέμπει σε βυζαντινότροπη), οι οποίες επιστεγάζονται από ένα αδιαφοροποίητο δήθεν ενοποιητικό λευκό. Ε, χάλια.. (...) (Διάλογοι στο www.youtube.com  )