Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Zygmunt Bauman

Η σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου.

Εικόνα
   Ζίγκμουντ Μπάουμαν   Η σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου.   Το ακόλουθο κείμενο του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν (1925-2017) είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του « La vita tra reale e virtuale » (Egea 2014). Ρώτησαν κάποτε τον Βόλφγκανγκ Γκέτε, τον μεγάλο Γερμανό ρομαντικό ποιητή, αν η ζωή του ήταν ευτυχισμένη. Η απάντηση: «Βέβαια, έζησα μια ζωή πολύ ευτυχισμένη, αλλά δεν θυμάμαι να έχω περάσει έστω και μία μόνο βδομάδα ευτυχίας». Το μήνυμα που περιέχεται στην απάντηση είναι πολύ σαφές: η ευτυχία δεν βρίσκεται στην απαλλαγή από προβλήματα, αλλά στη χαρά να ξεπερνάμε τα προβλήματα. Το να αντιμετωπίζουμε προβλήματα και να τα λύνουμε με τη δράση, τη φαντασία και την αποφασιστικότητά μας είναι το μυστικό μιας ευτυχισμένης ζωής. Το μήνυμα που μας άφησε ο Γκέτε είναι σαφές και, κατά τη γνώμη μου, όλα τα νέα τεχνολογικά εργαλεία, συνοδευόμενα από τη συνεχή αναζήτηση ευκολιών και ανέσεων, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τον δικαιώνουν. Ακόμη και σήμερα, οι κοινωνιολογικές έρευνες

Zygmunt Bauman.

Εικόνα
        (1)  Ο φόβος ως εργαλείο κυριαρχίας.   (2) Δεν είναι κρίση, είναι αναδιανομή πλούτου.  (3) Πέθανε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ζίγκμουντ Μπάουμαν -Μια παλιά,αλλά πάντα επίκαιρη, συνέντευξή του. (4) Οι υπεράριθμοι: τα απορρίμματα της οικονομικής ανάπτυξης. 1. Ο φόβος ως εργαλείο κυριαρχίας Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξης του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Αύγουστο στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica». ● Καθηγητή Μπάουμαν, έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που γράψατε το βιβλίο σας «Ρευστός φόβος». Τι έχει αλλάξει από τότε; Ο φόβος είναι ακόμα το κυρίαρχο συναίσθημα του καιρού μας. Χρειάζεται όμως πριν απ’ όλα να κατανοήσουμε για ποιον τύπο φόβου πρόκειται.  'Ομοιος πολύ με την ανησυχία, με μιαν αδιάκοπη και διαπεραστική αίσθηση κινδύνου, είναι ένας φόβος πολύμορφος, πολύ έντονος μέσα στην αοριστία του. Είναι ένας φόβος που είναι δύσκολο να τον εξηγήσουμε και γι’ αυ