IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του να αισθάνεσαι σπουδαίος.   Δίνεται η μεγάλη μάχη για την επικράτηση της μίας έναντι της άλλης ιδεολογικής προσέγγισης. Η τεχνολογία ήταν η γενεσιουργός αιτία, η ανθρώπινη φύση η λογική συνέπεια. Ο παραδοσιακός Τύπος συνάντησε τον ψηφιακό. Οι δύο έδωσαν και δίνουν σκληρή μάχη. Νικητή ακόμα δεν έχουμε. Μπορεί και να μην χρειάζεται να έχουμε. Και στον παραδοσιακό Τύπο και τον ψηφιακό υπάρχουν «τίτλοι μέσων» που πραγματικά έχουν κερδίσει το σεβασμό της πλειοψηφίας των πολιτών. Και σε αυτούς τους τίτλους τα άρθρα γνώμης απέκτησαν την αξία που είχαν πάντα. Κι ήταν σημαντική. Σ’ αυτό το περιβάλλον η τεχνολογία δημιούργησε και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Το διαδικτυακό καφενείο , που ακόμα και σήμερα με τους αλγόριθμους και τους περιορισμούς προσωπικά το θεωρώ ευλογία, έδωσε μια ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα στην έκφραση απόψεων. Πρακτικά δημιούργησε τη δυνατότητα εκατομμυρίων καθημερινών άρθρων γνώμης. Έτσι ο καθένας από εμάς είχε κι έχει τη δυνατότητα

    Η σχέση με το κινητό και το τάμπλετ ξεκινάει πριν από το σχολείο. Οι ειδικοί της εκπαίδευσης και της παιδικής υγείας βλέπουν ήδη τις επιπτώσεις της ψηφιακής ζωής στην πρόσληψη της γνώσης και τη συγκέντρωση.   Η ΨΗΦΙΑΚΗ «ΔΙΑΠΛΑΣΗ» ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ... Πώς ο εθισμός στην οθόνη  αλλοιώνει τη σκέψη των παιδιών.   Διαστάσεις πανδηµίας λαμβάνει η έκθεση των παιδιών στις οθόνες των κινητών και των τάμπλετ από πολύ μικρή, ακόμη και τη βρεφική ηλικία. Παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι αρχίζουν ήδη να διαπιστώνουν τις μαθησιακές δυσκολίες που προκαλεί η ψηφιακή ζωή των παιδιών: Εχουν εθιστεί στο διαρκές και έντονο ερέθισμα που δίνουν οι συσκευές, είναι πια πολύ πιο δύσκολο να συγκεντρωθούν σε κάτι άλλο. Ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνουν έχει αλλάξει, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία, και όταν δεν είναι «συνδεδεμένοι» παραπονιούνται πως βαριούνται. Οι ειδικοί κάνουν λόγο στην «Κ» για απώλεια ελέγχου και εφιστούν την προσοχή όλων, και κυρίως των γονιών, για την αρνητική επίδραση των τά

  Κοινωνία του απαλφαβητισμού; του ΚΩΣΤΑ ΜΕΛΑ «Δεν είναι αρκετό να καταλαβαίνεις σε τι άγνοια ζουν ο άνθρωπος και το ζώο﮲πρέπει να έχεις επίσης τη θέληση για άγνοια και να αποκτήσεις επίγνωση. Πρέπει να καταλάβεις ότι δίχως αυτό το είδος άγνοιας η ίδια η ζωή θα ήταν αδύνατη, ότι είναι μια συνθήκη κάτω απ’ την οποία κάθε ζωντανό πλάσμα μπορεί μονάχα να διατηρήσει τον εαυτό του και να ευδοκιμήσει». ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ 1. Μια νέα συναίνεση έχει εμφανισθεί και κυριαρχεί τουλάχιστον στις χώρες του δυτικού πολιτισμού: δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στην παρούσα κατάσταση. Ο κόσμος εμφανίζεται όλο και λιγότερο θελκτικός. Οι άνθρωποι δεν ονειρεύονται, δεν στοχάζονται. Αυτό που όλες οι προγενέστερες γενιές μπορούσαν και ήταν θεμιτό να κάνουν, φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν για τη τωρινή γενιά. Κανένας ουτοπικός σχεδιασμός δεν ενσαρκώνει στην παρούσα φάση οράματα του μέλλοντος. Και όμως, δεν έχουν εξαφανιστεί όλες οι «ουτοπίες». «Χιλιαστικές» ομάδες, θιασώτες της επιστημονικής φα

  Ο φόβος της αποσύνδεσης. Αντίδοτο στο FOMO είναι η αυτοεκτίμηση: η εικόνα που έχω σχηματίσει για τον εαυτό μου, με βάση τις δικές μου προσδοκίες, χωρίς να υπολογίζω τις αντιλήψεις και τις αντιδράσεις των άλλων. FOMO (Fear Of Missing Out) . To ακρωνύμιο που σημαίνει ο «φόβος ότι θα χάσω κάτι», ότι «θα μείνω απ’ έξω», ότι δεν θα συμπεριληφθώ σε κάτι, όπως μια ενδιαφέρουσα ή ευχάριστη δραστηριότητα, επικρατεί στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Για πολλούς εφήβους και νέους ενήλικες αυτός ο φόβος της απώλειας έχει κάνει το διαδίκτυο έναν τόπο πολύ δύσκολο να αποφύγουν, πόσο μάλλον να ξεφύγουν από αυτόν. Δεν αφορά τον φόβο της απώλειας ενός μοναδικού γεγονότος. Είναι ένας συνεχής φόβος ότι θα μείνω εκτός, που βασίζεται στην αίσθηση ότι όλη η διασκέδαση συμβαίνει κάπου αλλού - χωρίς εμένα. Αποτέλεσμα; Η διαρκής ανησυχία ότι δεν είμαι ενήμερος ή χάνω πληροφορίες, γεγονότα, εμπειρίες ή αποφάσεις ζωής που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζωή μου καλύτερη. Ο φόβος της μη συμπερίληψης συνδέεται ακό

  Υπάρχει ζωή χωρίς ίντερνετ; Κι αν γίνει παγκόσμιο μπλακ άουτ; 5 ειδικοί εξηγούν: Πλήρης καταστροφή μόνο από ηλιακές καταιγίδες. Επτά το πρωί, Δευτέρα. Ώρα για πρωινό και ειδήσεις στο Διαδίκτυο.  Μόνο που τη συγκεκριμένη ημέρα δεν υπάρχει δίκτυο. «Η σύνδεση απέτυχε» ξανά και ξανά. Τηλεφωνήματα σε αγουροξυπνημένους φίλους. Έχουν το ίδιο πρόβλημα. Η πρώτη παρόρμηση, αυτοματισμός σχεδόν, η πληκτρολόγηση στο google της ερώτησης «Τι συμβαίνει με το Ίντερνετ;». Η δεύτερη, η αναζήτηση πληροφοριών στα ειδησεογραφικά σάιτ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προφανώς, χωρίς Ίντερνετ, τίποτα από αυτά δεν είναι εφικτό. Και τώρα; Η μόνη πληροφορία μπορεί να προέλθει από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Κι αυτά όμως, έχουν σε μεγάλο βαθμό «μπλοκάρει», λόγω προβλημάτων στις τηλεπικοινωνίες. Το μόνο βέβαιο είναι πως το πρόβλημα έχει εκδηλωθεί ταυτόχρονα σε όλον τον πλανήτη. Αν κρατήσει για λίγες ώρες, θα είναι το πρώτο θέμα στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων ανά την υφήλιο. Αν όμως κρατήσει για μέ